ดวงตาของฉู่เฉินเบิกกว้าง สายตาจับจ้องตั๋วเงินไม่วางตา "ตั๋วเงินมากมายเช่นนี้ มาจากที่ใดกัน"เจียงซุ่ยฮวนเล่าเรื่องราวเมื่อวานให้ฟัง ด้วยความรู้สึกทึ่ง "เฉียนจิงอี๋ใจกว้างยิ่งนัก ข้าเอ่ยปากขอมากถึงหกแสนตำลึง แต่เขากลับให้ข้าเกือบเจ็ดแสนตำลึง"นางนับดูอยู่ครู่หนึ่ง แล้วดึงตั๋วเงินออกมาครึ่งหนึ่ง ยื่นให้ฉู่เฉิน "เอ้า นี่คือส่วนของท่าน"ฉู่เฉินยิ้มจนปิดปากไม่มิด เดิมทีคิดว่าความพยายามตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาสูญเปล่า แต่บัดนี้กลับมีลาภลอยฟ้าตกลงมา จะไม่ให้ยินดีได้อย่างไรเขาเพิ่งคิดจะหาที่ซ่อนตั๋วเงิน แต่พอคิดอีกที ก็คืนให้เจียงซุ่ยฮวน "เจ้าช่วยเก็บไว้ให้ข้าเถิด""ห้องทดลองของเจ้าปลอดภัยกว่า รอให้ข้าออกจากเมืองหลวงก่อนค่อยขอคืนจากเจ้า""ได้" เจียงซุ่ยฮวนนำตั๋วเงินไปเก็บในห้องทดลองยามนี้ฉู่เฉินหายง่วงสิ้น เขาลุกขึ้นนั่งกล่าวว่า "เจ้าว่า เฉียนจิงอี๋อาจเป็นคนดีหรือไม่ เขาอาจถูกฉู่อี้ข่มขู่ให้ทำเรื่องเหล่านี้ก็เป็นได้"เจียงซุ่ยฮวนยื่นมือออกไปอย่างเรียบเฉย กระชากผมของฉู่เฉินหนึ่งเส้นฉู่เฉินร้อง "โอ๊ย" พลางยกมือกุมศีรษะ "เจ้าเก้า! เจ้าทำอะไรของเจ้า”"อาจารย์ ได้โปรดตื่นจากภวังค์เถิด เพี
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
