共有

บทที่ 684

作者: ทองประกาย
สายตาเย็นยะเยือกและคมกริบดุจอสรพิษ

นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่ราชครูจ้องมองนางด้วยสายตาเช่นนี้ นางถูฝ่ามือกับแขนเบาๆ พลางผินสายตาหนีไปทางอื่น

ขบวนค่อยๆ เคลื่อนห่างออกไป เหล่าองครักษ์ที่กั้นผู้คนไว้ผ่อนมือลง ทุกคนจึงแห่แหนกันมุ่งหน้าไปยังหอบูชาฟ้า

เจียงซุ่ยฮวนและคณะรีบเร่งตามไปอย่างรวดเร็ว ด้วยวรยุทธ์ที่มีติดตัว พวกเขาจึงเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว ไม่นานก็มาถึงข้างหอบูชาฟ้า และได้ครองตำแหน่งที่ดี

แม้จะไม่ใช่ตำแหน่งที่ใกล้ที่สุด แต่หอบูชาฟ้าสูงราวสามจั้งและกว้างใหญ่มาก พวกเขาจึงสามารถมองเห็นหอบูชาฟ้าได้อย่างชัดเจน

รอบหอบูชาฟ้ามีการจัดวางเครื่องสังเวยเป็นวงกลม มีทั้งสัตว์บูชาและธัญพืชห้าชนิด อีกทั้งผักและผลไม้นานาพรรณ ฤดูหนาวในเมืองหลวงมีผักผลไม้น้อยนัก เครื่องบูชาเหล่านี้ส่วนใหญ่จึงลำเลียงมาจากดินแดนทางใต้

ส่วนตรงกลางหอบูชาฟ้า มีเจดีย์ตั้งตระหง่านอยู่หนึ่งหลัง เจดีย์หลังนี้งดงามวิจิตรตระการตา มีทั้งหมดสิบชั้น

ไป๋หลีสังเกตเห็นเจียงซุ่ยฮวนจ้องมองเจดีย์อย่างจริงจัง จึงอธิบายว่า "เพื่อป้องกันการปรากฏตัวของมือสังหารในความวุ่นวาย ทุกปีในพิธีบวงสรวงใหญ่ เหล่าราชวงศ์และขุนนางสำคัญจะประทับอยู
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 690

    นางกระซิบถามหยวนจิ่ว "ธนูที่ข้าให้เจ้าเมื่อวาน เจ้าพกติดตัวมาหรือไม่"หยวนจิ่วยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงพยักหน้าอย่างงุนงง "พกมาด้วยพ่ะย่ะค่ะ""ส่งมาให้ข้าก่อน พรุ่งนี้ข้าจะคืนให้" นางหันมองรอบด้าน เห็นว่าไม่มีใครสนใจที่นี่ จึงเร่งเร้า "เร็วเข้า""พ่ะย่ะค่ะ"หยวนจิ่วล้วงมือเข้าไปในแขนเสื้อ แต่ยังไม่ทันได้หยิบธนูออกมา ก็ได้ยินเสียงตะโกนดังมาจากฝูงชนที่อยู่ห่างออกไป "จับตัวมือสังหารได้แล้ว!"องครักษ์เสื้อแพรสองนายกดตัวชายผู้หนึ่งไว้ใต้ร่าง แล้วล้วงธนูขนาดเล็กออกมาจากแขนเสื้อของเขา "นี่คือธนูที่ยิงลูกธนูออกมา!""ดีเหลือเกิน!" จีกุ้ยเฟยรีบกล่าว "นำตัวเขาขึ้นมา!"หยวนจิ่วก้มหน้า ยังคงคลำหาอยู่ในแขนเสื้อ "อ้อ! เจอแล้ว! กระหม่อมจะหยิบออกมาเดี๋ยวนี้...""ไม่ต้องหยิบแล้ว!" เจียงซุ่ยฮวนยิ้มสดใส "ไม่มีอะไรแล้ว""พ่ะย่ะค่ะ ๆ"องครักษ์เสื้อแพรสองนายนำตัวมือสังหารมาที่หอบูชาฟ้า บังคับให้มือสังหารคุกเข่าต่อหน้าผู้คน มือสังหารพยายามดิ้นรน แต่ก็ไร้ประโยชน์ลิ่วลู่เข้ามากระซิบข้างกายเจียงซุ่ยฮวน "คนผู้นี้ใช้วิชาปลอมตัว"เจียงซุ่ยฮวนขมวดคิ้วเล็กน้อย นางอาจจะรู้แล้วว่ามือสังหารผู้นี้เป็นใคร

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 689

    องครักษ์เสื้อแพรนับสิบนายถลันขึ้นไปบนหอบูชาฟ้าล้อมรอบร่างของฉู่อี้ที่บาดเจ็บเอาไว้ หัวหน้าองครักษ์เสื้อแพรตะโกนลั่น "มีมือสังหาร! คุ้มกันองค์ชายแปด!"ฝูงชนที่เงียบสงบกลับกลายเป็นโกลาหลในพริบตา เมื่อได้ยินว่ามีมือสังหาร ทุกคนต่างพากันวิ่งหนีออกไป แต่เส้นทางด้านนอกถูกทหารปิดกั้นอย่างแน่นหนา ไม่มีผู้ใดสามารถหลบหนีไปได้เจียงซุ่ยฮวนยืนนิ่งอยู่กับที่ มองดูผู้คนที่กำลังตื่นตระหนกวิ่งผ่านนางไป แต่กลับถูกกองทหารสกัดเอาไว้ผู้คนเหล่านี้ไม่อาจหลบหนีไปไหนได้แล้ว เมื่อมีมือสังหารปะปนอยู่ในฝูงชน เหล่าองครักษ์เสื้อแพรย่อมต้องสอบถามทีละคน ค้นหาอย่างละเอียด จนกว่าจะจับตัวคนร้ายได้จึงจะปล่อยให้ผู้คนเหล่านี้จากไปฉู่เฉินที่อยู่ข้างๆ ถอนหายใจกล่าวว่า "เริ่มจากเรื่องโกหกของเจียงเม่ยเอ๋อร์กับฉู่เจวี๋ยถูกเปิดโปง แล้วก็มาเจอฉู่อี้ถูกลอบสังหาร วันนี้ช่างวุ่นวายจริงๆ"เจียงซุ่ยฮวนส่งเสียง "จุ๊" ออกมาเบาๆ รู้สึกว่าเรื่องราวคงไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้นบนหอบูชาฟ้า ฉู่อี้กุมแผลของตนไว้ เจ็บปวดจนไม่อาจเอ่ยวาจาใดออกมาได้รอบกายของเขาเต็มไปด้วยองครักษ์เสื้อแพร องครักษ์เสื้อแพรที่อยู่ใกล้ตัวเขาที่สุดย่อกายลงครึ่งหน

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 688

    อาเซียงไม่ได้เอ่ยวาจา เพียงแค่ยื่นมือจะแย่งห่อผ้าจากอ้อมกอดของเจียงเม่ยเอ๋อร์ ฝ่ายเจียงเม่ยเอ๋อร์กลับฉวยผมของนางไว้แน่น แล้วตวาดด้วยความโกรธ "เจ้านี่ช่างไร้มารยาทเสียจริง!"ระหว่างที่ทั้งสองกำลังกระชากฉุดกันอยู่นั้น ห่อผ้าในอ้อมกอดของเจียงเม่ยเอ๋อร์ก็หลุดกระเด็นออกไป ตกลงสู่อ้อมอกของฉู่ชิวที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ข้างๆฉู่ชิวมองดูห่อผ้าในอ้อมอกตนแล้วเอ่ยว่า "พระชายาของท่านพี่สาม นี่มิใช่บุตรของท่าน"แท้จริงแล้ว เมื่อครู่ที่ห่อผ้ากระเด็นออกไปนั้น ผ้าได้คลายออก เผยให้เห็นใบหน้าขาวนวลของทารก"เป็นลูกของข้า!" เจียงเม่ยเอ๋อร์ตะโกนพลางกระชากผมของอาเซียงแรงขึ้นอาเซียงฉวยโอกาสนั้นผลักเจียงเม่ยเอ๋อร์ออก แล้วอุ้มห่อผ้าวิ่งขึ้นไปยังชั้นที่สิบนางนำห่อผ้ายื่นต่อหน้าฮ่องเต้และจีกุ้ยเฟย "ฝ่าบาท! พระสนมจีกุ้ยเฟย! นี่คือทารกที่พระชายาองค์ชายหนานหมิงพามาเพคะ!"ฮ่องเต้เห็นทารกในห่อผ้า แล้วขมวดคิ้วกล่าวว่า "นี่มิใช่บุตรขององค์ชายสาม""เมื่อครั้งที่บุตรขององค์ชายสามลืมตาดูโลก เรายังอยู่ ณ ที่นั้น จำรูปโฉมได้แม่นยำยิ่งนัก"มิใช่เพียงแค่จำได้แม่นยำเท่านั้น เขาไม่มีวันลืมสิ่งประหลาดอันน่าสะพรึงกลัวนั่น

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 687

    "หืม ว่ามาให้เราฟังหน่อยเถิด" ฮ่องเต้พูดด้วยความสนใจ"ท่านราชครูเคยกล่าวไว้ว่า บุตรขององค์ชายสามและพระชายาของพระองค์นั้นเป็นดาวมงคล หากวันนี้เราสามารถเชิญเด็กน้อยผู้นั้นมาได้ อาจจะระงับพายุหิมะครั้งใหญ่นี้ได้"ฮ่องเต้รู้สึกผิดหวัง ช่างเป็นความคิดที่เน่าเฟะเสียจริงเจ้าเด็กปีศาจนั่นมิใช่ดาวมงคล มันเป็นเพียงเรื่องที่เขาให้ราชครูแต่งขึ้นมาเพื่อรักษาขวัญกำลังใจของผู้คน ผลปรากฏว่าเหล่าขุนนางกลับเชื่อสนิทใจ"ท่านอัครเสนาบดี ความหวังดีของเจ้า เรารับไว้ในใจแล้ว แต่เด็กคนนั้นยังอายุน้อยนัก เกรงว่าจะไม่สามารถระงับพายุหิมะครั้งนี้ได้"ราชครูกล่าวว่า "ฝ่าบาท หากไม่ลองดู แล้วจะรู้ได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ""นั่นสิเพคะ ฝ่าบาท" จีกุ้ยเฟยช่วยพูดเสริมจากด้านข้าง "ไม่ว่าจะได้ผลหรือไม่ ก็ต้องนำมาทดลองดูก่อนจึงจะรู้""ยิ่งไปกว่านั้น ขุนนางและราษฎรทั้งหลายต่างเชื่อมั่นในดาวมงคล แม้จะไม่ได้ผล ก็ยังทำให้พวกเขาสบายใจได้บ้าง"จีกุ้ยเฟยเช็ดน้ำตาที่หางตาเบาๆ "อี้เอ๋อร์เป็นบุตรเพียงคนเดียวของหม่อมฉัน คุณความดีและความสามารถของเขานั้นเป็นเช่นไร ฝ่าบาททรงรู้ดียิ่งกว่าหม่อมฉันเสียอีก""พายุหิมะครั้งนี้ช่างน่าสงสัย

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 686

    ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด ไป๋หลีดึงแขนเสื้อของเจียงซุ่ยฮวน เตือนว่า "พระชายา ถึงเวลาที่องค์ชายแปดจะทรงร่ายรำอธิษฐานขอพรแล้วเพคะ"ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึง เจียงซุ่ยฮวนหาวหนึ่งที แล้วเงยหน้ามองไปยังหอบูชาฟ้าเห็นเพียงร่างของฉู่อี้ทรงฉลองพระองค์ที่ตัดเย็บจากหนังสัตว์ สวมหน้ากากหัวเสือ ยืนเท้าเปล่าอยู่กลางหอบูชาฟ้าพร้อมกับเสียงแตรสังข์ดังขึ้น ฉู่อี้ก็เริ่มร่ายรำอธิษฐานขอพรอย่างช้าๆการร่ายรำนี้แตกต่างจากการร่ายรำทั่วไป แต่ละท่วงท่าล้วนทรงพลัง ดั่งคนดั่งสัตว์ ดั่งเทพดั่งเซียน ประกอบกับเสียงกลองที่ดังเป็นจังหวะ แต่ละก้าวราวกับร่ายรำเข้าสู่ใจผู้คนเจียงซุ่ยฮวนรู้สึกว่า แม้ท่วงท่าของฉู่อี้จะไม่เลว แต่มิได้ร่ายรำออกมาด้วยจิตวิญญาณของการร่ายรำนี้ หากเป็นกู้จิ่นมารำ ย่อมดีกว่าฉู่อี้เป็นร้อยเท่าขณะที่มองดูอยู่นั้น นางพลันรู้สึกว่าเงาร่างของฉู่อี้ช่างดูคุ้นตาอยู่บ้างทั้งที่เมื่อครู่ตอนเห็นฉู่อี้บนท้องถนน กลับไม่มีความรู้สึกเช่นนี้เลยในยามที่นางกำลังสงสัย ท้องฟ้าก็พลันโปรยปรายเกล็ดหิมะลงมา เกล็ดหิมะร่วงหล่นลงบนกายผู้คน นำพาความเย็นยะเยือกมาด้วยในที่สุดหิมะก็ตกลงมาจนได้ทุกคนต่างรู้ดี

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 685

    เจียงซุ่ยฮวนหรี่ตาลง จ้องมองรอยแตกบนกระดองเต่าอย่างจริงจังอาจเป็นเพราะคำพูดของฉู่เฉินที่ทำให้นางเกิดความคิดบางอย่าง รอยแตกที่เมื่อครู่ยังดูบิดเบี้ยวไร้ระเบียบ ค่อยๆ ประกอบกันเป็นลวดลายหนึ่งในสายตาของนางบนสนามรบที่เต็มไปด้วยควันดำปกคลุม ศพนอนเกลื่อนกลาด เลือดไหลเป็นแม่น้ำ กระดูกขาวนับไม่ถ้วนกองรวมกัน ข้างๆ นั้นคือเหล่าทหารที่แบกความตายไว้บนบ่าพุ่งเข้าสู่การต่อสู้นางลดเสียงลงต่ำ เล่าลวดลายที่เห็นให้ฉู่เฉินฟัง แล้วถามว่า "อาจารย์มีความรู้เรื่องพวกนี้อยู่บ้าง ลวดลายบนกระดองเต่านี้หมายความว่าต้าหยวนกำลังจะเกิดสงครามใช่หรือไม่"ฉู่เฉินกลับมองนางด้วยสายตาประหลาดใจ กล่าวอย่างตกตะลึงว่า "ข้าเห็นลวดลายไม่เหมือนกับเจ้า!""หา ท่านเห็นอะไรหรือ""ข้าเห็นน้ำป่าไหลหลาก โรคระบาดแพร่กระจาย ผู้คนนับไม่ถ้วนพลัดถิ่นไร้ที่อยู่ นอกเมืองมีหลุมขนาดใหญ่มากมาย ในหลุมเต็มไปด้วยศพ"เจียงซุ่ยฮวนเข้าใจอย่างรวดเร็ว ลวดลายที่นางและฉู่เฉินเห็นนั้น คือผลลัพธ์ที่เกิดจากการประมวลผลในความคิดของทั้งสองคนหากมีคนมาดูพันคน อาจจะเห็นลวดลายพันแบบนางอดรู้สึกสงสัยไม่ได้ ลวดลายที่ราชครูเห็นจะเป็นอย่างไรบนหอบูชาฟ้า ร

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status