All Chapters of Hot Night With Mattheus Martinez : Chapter 221 - Chapter 230

Andrea “Iyan po ba ang gusto mo Dad, hindi na ako pupunta rito? Bahay ko rin po ito at gusto rin po kitang madalaw—” sabi ko pa dahil humabol ako sa kaniya ngunit nilampasan lang ako ni Dad. Inayos ko muna ang sarili ko. Naka labas na ako ng office ni Daddy. Ayaw ko makita ni Atlas ang hitsura ko na wala sa ayos. Though hindi ko maitatago sa kaniya ang namumugto kong mata at least maayos ang hitsura ko. Napangiwi ako ng salatin ko ang aking mata halata iyon namumugto ang takikap ko. Woah! Napabuga ako ng hangin sa bibig. ‘Okay Andeng! Kumalma ka. Nag-usap na kayong mag-ama at may sagot na siya. Malinaw naman na ang bagong asawa ng Daddy mo ang pinili. Kaya tanggapin mo na lang at ayusin ang pag-aaral mo. Tama. Pero hindi ibig sabihin na sumuko na ako. Hindi ibig sabihin na kalilimutan ko na si Daddy. Mag-aantay pa rin ako hanggang sa bumalik ang dating mapagmahal kong ama. Dumaan muna ako sa dining area bago ko ipasyang bumalik sa living room. Nakaramdam ako ng pagkauhaw pagk

Andrea “G-good morning po. M-mommy po kayo ni Atlas?” nauutal kong tanong sa nakangiting ginang na nakaupo sa tabi ng kama. Nakangiti itong tumango. “Mommy mo na rin ako, kasi asawa ka ng anak ko. H'wag kang mahihiya sa ‘min ituring mo na kaming pangalawa mong magulang?” ani nito hindi maalis-alis ang ngiti sa labi niya. Namamangha lang ako kasi ang yaman-yaman ng pamilya nila pero ang bait nito. Bihira lang ako makaharap ng mayaman pero itong ginang walang kaarte-arte sa katawan. Watch at hikaw lang ang suot nito kasama pala wedding ring. Bukod doon wala na itong ibang suot na alahas. Kanina pa nakangiti pagpasok ng pinto ako na lang ang nahihiya na i-dedma ito kasi ang lumanay rin ng boses niya. Dahan-dahan akong bumangon umalis ito sa kinauupuan niya tinulungan akong makasandal sa headboard ng kama. “Thank you po,” nahihiya kong sabi. Hindi ko rin masabi sabi ang ‘mommy’ sa kaniya naiilang pa ako. “Kaya mo na bang bumangon, hija?” ani pa nito pagkatapos inayos ang buh

Andrea “Sungit,” sabi ni Atlas. “Pinaalala ko lang na bawal kang magreklamo,” “Okay, ok. So ayos na ba tayo, Misis?” tanong nito. Napangiti ako sa pagtawag n'ya ng ‘misis’. “Hey, Andrea Keth, are you still there?” “O-oo sige na kasi lalabas kami ni mommy—” “What? Baby naman, I told you magpahinga ka muna—” “Siraulo ka! Patapusin mo muna kasi ang sinasabi ko bago ka sumagot. Lalabas ng k’warto. Ayan malinaw na po Atlas,” ani ko narinig ko bumunghalit ito ng tawa sa kabilang linya. “Bye!” “Mommy, phone mo po,” anang ko ng matapos kaming mag-usap ni Atlas. “Tapos na agad kayo mag-usap?” tanong nito't tumango ako. “Okay aantayin nalang kita rito magpalit ka na ng damit,” wika nito. “Maliligo na po ako ng deresto,” paalam ko sa kaniya. “Sige lang hija. Sabi ko naman sa ‘yo diba. Feel at home,” “Salamat po ulit mommy…” “Brenda,” dugtong nito pareho kaming natawa. Kasi nga naman hindi ko alam ang name ng mommy ni Atlas. Wala rin siyang sinabi kanina pagdating dito.

Andrea “Kumain ka na tama na ito,” bulong ko kay Atlas ng marami na siyang inilagay na pagkain sa plato ko. Ginawa ko na lang nilagyan ko na lang din siya ng pagkain sa plato. Parang wala pa yata balak magsandok ng pagkain niya. Ako ang inasikaso kahit hindi naman na kailangan. “Atlas,” tinuro ko ang pagkain niya pagkatapos kong malagyan ang plato niya. “Naks si kuya Atlas, lakas maka gentleman. Baby na baby si Ate Andrea,” anang nito napangiti na lang ako. “Mind your own business Ishmael,” sagot dito ni Atlas. Binigyan pa ng may babalang tingin si Ishmael. Subalit hindi lang din naman ito apektado sa pagbabanta ng kuya niya, kahit sinabi nito na titigil na. Patuloy pa rin mayroong sinabi. “Oo na tatahimik na ako. Baka mahalata pa ni ate Andrea nag-ba-blush ka,” pinipigilan ang paglakas ng tawa tapos may pagsiko si Ishmael at Alexaiver. Aliw ang dalawa sa kuya Atlas nila. Na-curious tuloy ako kung totoo nga nagba-blush si Atlas kaya sinilip ko. Namumula nga ang tainga. P

Andrea Pagkatapos kong tumawag kay Vianca. Hindi ako bumalik sa labas. Kagaya sa paalam ko sa mommy Brenda. Sa halip humiga ako sa kama ng nasa sahig pa nakaapak ang mga paa ko. Tumitig ako sa kisame. Namimiss ko ang daddy ko. Kumusta na kaya ito? Inaalagan ba nito ang sarili niya. Sana 'wag nitong pabayaan ang sarili. Masasaktan lalo ako kung pababayaan niya ang sarili dahil nasa bagong pamilya niya ang isip niya. Biglang may bumara sa lalamunan ko pagkaalala sa Daddy ko. Iisa lang talaga ang lagi kong hiniling simula ng magkaroon ng harang sa pagitan namin ni dad. Sana maging maayos ulit kami ni daddy katulad sa dati, at magising na ito sa katotohanan na hindi makabubuti sa kaniya si Olivia. Naisip ko si Ate Jane. Kung tawagan ko kaya si Ate Jane. Upang kumustahin si Daddy sa kaniya. Tumingin ako sa orasan. Malapit ng mag-alas dos ng hapon baka wala na itong ginagawa. Maari ko na siyang lihim na makausap. Nag-iingat din kasi ako na makatunog si Olivia, na may contact ako sa ka