Semua Bab Phantom Syndicate: Undercover Wife to the Mafia Trillionaire: Bab 101 - Bab 110

Geraldine's Point of View*Napatingin ako sa kanila na kakaiba na ang tingin sa akin ngayon."Madame, walang maski sino ang sasampal sa magandang mukha niyo po. Hindi po namin hahayaan ang bagay na yan po."Napalunok ako habang nakatingin kay Jane. Ito ba ang Jane na kilala ko na innocent? Parang nakakatakot siya ngayong sa totoo lang.Lalo na si Justine."I slap myself."Natigilan naman sila sa sinabi ko."Madame!" sabay sambit nilang dalawa."Bakit niyo naman po ginawa ang bagay na yan po? Parang magkakaroon pa atah ng pasa po ang pisngi ninyo."Napangiti na lang ako sa kanila at lumapit ako sa kanila at hinaplos ko ang mga pisngi nila."Ginawa ko lang yun kanina para magising na ako at hindi ako makatulog dahil sa lason. Ayokong matulog at mukhang ang garden na ito ang nakakabuhay sa akin agad. Salamat dahil pinaganda ninyo ang garden na ito."Napangiti naman sila at dahan-dahan na napatango. Mabuti napaniwala ko agad sila sa sinabi ko. "Maupo na po kayo sa duyan po. Hatid ka na p

Geraldine's Point of View* Tapos na akong kumain at busog na busog ako ngayon na nakaupo sa duyan. This is life, peaceful, quiet and beautiful. "Gusto niyo po ba ng tea, madame?" yaya sa akin ni Jane sa gilid. "Yes, please." Sinalinan naman niya ang tea cup ko at lumapit naman si Justine sa akin at may inilahad siyang bulaklak sa akin. "Madame, para po sa inyo. Pwede din po ninyo ilagay sa kwarto ninyo." "Thank you, Justine. Ang ganda nito at ang bango pa." Kinuha ko iyon at iba't ibang kulay iyon ng rosas at nakikita ko na wala na iyong mga tinik. "Tinanggalan ko na po iyan ng tinik para hindi po kayo masugatan po." Natawa na lang ako sa sinabi niya. "I won't hurt myself anymore." Napangiti naman sila at dahan-dahan na napatango. Uminom ako ng tea nang biglang may radio na tumunog sa gilid at mukhang radio iyon ni Justine. 'Justine, we need medication. Injured si Rafayel,' rinig ko ang boses ni Mike na kinatigil ko at nakita ko din na natigilan din si Jane. Si Rafaye

Geraldine's Point of View* Nakikita ko ngayon na mahimbing siyang natutulog ngayon. Teka ngayon ko lang napansin na may eye bugs ulit siya at ang haggard niya ngayon. Don't tell me hindi siya natulog nung wala ako dito? "Tigas talaga ng bungo ng taong ito." Napabuntong hininga na lang ako. Nakikita ko din na parang hindi pa siya kumakain dahil parang wala ng kulay ang labi niya. Fine! Lulutuan ko na lang ang isang ito. Dahan-dahan kong tinanggal ang kamay niya na nakayakap sa akin at kinuha ko ang unan ko pinayakap sa kanya. At agad na akong lumabas ng kwarto para lutuan siya dahil nagugutom na din ako. Nagulat naman si Manang at Ate cooker na makita nila ulit ako dito sa kitchen. "Hello!" "Madame, nakabalik ka na po pala. Mabuti naman at makakain na po si master." Napakunot ang noo ko nung ma-realize na hindi talaga kumakain si Mike. "Don't tell me hindi siya kumakain?" "Puro trabaho po siya kahapon at hindi po kumain." Napapikit ako na parang kinakalma ko ang sarili ko.

3rd Person's Point of View* Dahan-dahan nagmulat si Rafayel at nakikita niya agad si Jane na naghihiwa ng prutas ngayon sa tabi niya at napangiti siya. "It's good to see na inaalagaan ako ng mahal ko." Natigilan sa paghihiwa si Jane at napatingin kay Rafayel. "Mabuti naman at gising ka na." Walang emosyon na ani ni Jane. Naiinis pa din siya sa ginawa nitong pagsugod sa lugar na yun. "Galit ka ba sa akin, Sweetheart?" Sinamaan niya ito ng tingin at lumapit naman si Jane sa tabi niya at inilahad niya nag hiniwa niyang mansanas. "Kainin mo yan." Napangiti naman si Rafayel at dahan-dahan itong umupo at inanalayan naman siya ni Jane na kinangiti si Rafayel. At nagpa-aray aray pa ito na kinakaba ni Jane at isang iglap ay inilagay ni Rafayel si Jane sa binti nito at niyakap niya ang maliit na katawan ni Jane. "S-Sire!" "Please, let's stay like this. Akala ko hindi na kita mayayakap ng ganito sa nangyari sa amin kanina." Napakagat naman sa labi ni Jane dahil sa sinabi nito at nati

Geraldine's Point of View* Huminto ang motor na sinasakyan ko at napatingin ako sa smart watch ko at ito ang kagubatan kung saan sila Mike inatake ng mga lalaki. Tinanggal ko ang helmet sa ulo ko at inulugay ko ang mahabang buhok ko at kinuha ko ang tali bago ko iyon tinali para hindi makaka-estorbo sa kagandahan ko. Tiningnan ko ang paligid at tahimik lang ito kaya pumikit ako at nag-meditate. Ginamit ko talaga ang pandinig at pang-amoy ko sa paghahanap kung may ibang tao pa ba dito bukod sa akin. Napangiti ako nang may narinig ako sa di kalayuan at naka-amoy din ako sa hangin. Pinatunog ko ang leeg ko at inikot-ikot ko ang kamay ko bago ako tumalon papunta sa sanga at plano ko talaga na umakyat sa pinakamataas na parte ng puno. Hanggang sa makita ko na na may usok sa unahan kung saan siguro sila nagluluto at napangiti ako bago tumalon sa puno. Bihasa na ako sa mga sanga sa puno dahil sanay na ako sa ganitong bagay nung nasa America pa ako. Sa kagubatan kaya kami nakatira noo