All Chapters of ของขวัญที่ทำหล่นหาย + ผิดที่แกล้งรัก (ภาคต่อ) : Chapter 91 - Chapter 100

“ลูกเรากินลูกสาวเขาไปแล้วน่ะสิคะ ฉันแน่ใจได้ มีหลักฐานด้วยนี่ไงคะ” คุณดารณีโชว์คลิปรถสั่นสะเทือนให้สามีดูอีกครั้ง จนอีกฝ่ายทำตาโต เริ่มเข้าใจความหมายของภรรยาขึ้นมาแจ่มแจ้ง“สมใจคุณเลยสิท่าคราวนี้”“แน่นอนสิคะ คราวนี้ตาดิวคงดิ้นหนีไม่หลุดแน่” คนพูดตาเป็นประกายอย่างหมายมั่นปั้นมือ ไม่เสียแรงนัดดูตัวให้เป็นหลายสิบรอบ งานนี้เธอจะได้ทั้งลูกสะใภ้ที่ถูกใจ และอาจได้หลานตัวเล็กๆ น่ารักน่าเอ็นดูไว้อุ้มเล่นเพิ่มอีกสักคนสองคน ไม่ก็หลายๆ คนเลยยิ่งดีแค่คิดก็ฟินแล้วสิ“ผมว่าเผื่อใจไว้ก่อนดีกว่านะ” ดวงตาเขียวปัดหันมาค้อนใส่คนเบรกความฟิน“ถ้าเขาเป็นคู่กันจริงก็คงไม่เป็นไร แต่ถ้าไม่ใช่ แล้วเราไปบังคับหรือฝืนใจลูกมากๆ มันอาจจะต่อต้านได้นา โดยเฉพาะตาดิวนี่ คุณก็รู้ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ดูคราวก่อนสิ มันปิดเรื่องอยู่กินกับหนูมี่มาตั้งกี่ปี กว่าพวกเราจะรู้ว่ามีหลานสาวอีกทีก็ปาไปกี่ขวบแล้วล่ะ เกือบไม่ได้เป็นปู่กับย่าแล้ว”“เอ...ก็จริงของคุณพี่นะคะ งั้นเคสนี้เราควรจะห้ามหรือยุส่งดีล่ะ” คนถามหันมาสบสายตาสามีคู่ทุกข์คู่ยาก“ก็ในเมื่อยุก็แล้วบังคับก็แล้ว มันชอบต่อต้านดีนัก งั้นคราวนี้เราก็คงต้องเล่นบทห้ามแล้วล่

“แคท...คุณเป็นอะไรไป ฟังผมอยู่หรือเปล่าเนี่ย”หญิงสาวกัดฟันแน่น เพื่อไม่ให้หลุดเสียงครางรัญจวนออกไปจนอีกฝ่ายจับได้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ความรู้สึกตื่นเต้นระทึกใจไหลบ่า พร้อมกับความเสียวซ่านจากการเล้าโลมของหนุ่มหล่อตัวร้ายที่ถาโถมเข้ามาระลอกแล้วระลอกเล่าเธอกำลังแอบนอกใจแฟนทรยศนั่น โดยที่เขาไม่ระแคะระคายสักนิดแม้กำลังคุยกันอยู่ นี่สินะความรู้สึกของการลักกินขโมยกิน จริงๆ มันก็ตื่นเต้นเร้าใจดีไม่หยอกที่เห็นคนหน้าโง่นั่นโดนสวมเขาคืนบ้างแม้มันจะยังไม่รู้ตัวก็ตาม ยิ่งคิดก็ยิ่งสะใจอย่างบอกไม่ถูก แต่ไม่ได้รู้สึกผิดเมื่อคนที่เธอสวมเขาให้เขาทำกับเธอก่อน และคนที่เธอลากมาปีนต้นงิ้วด้วยกันคือดิฐกร ผู้ชายที่เคยนอกใจแฟนมาก่อนจนจบไม่สวยคนโฉดสามคนที่ล้วนแต่เคยนอกใจแฟน!“แคทต้องไปประชุมแล้ว ไว้ค่อยคุยกันทีหลังแล้วกันนะคะ” แคทรียารีบตัดบทไม่รอฟังเสียงโอดครวญของอีกฝ่าย พร้อมกับกดปิดเครื่องไปอีกหน เมื่อถูกโจมตีจุดอ่อนไหวหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ“พี่ดิว...”ดิฐกรกดยิ้มมุมปากเมื่อได้ยินเสียงครางชื่อตนอย่างหวานหู“ว่าไง”“อย่าทรมานกันแบบนี้ได้ไหม”“ไม่ได้! นี่คือการทำโทษ”“ทำโทษ! แคททำผิดอะไร”หญิงสาวมองสบตาเขาอย่าง

คิดเพลินๆ จู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือในมือก็ดังขึ้น จนชายหนุ่มต้องรีบกดรับเพราะคิดว่าเป็นสายจากแฟนสาว แต่ทว่า...“ว่าไงนะ! ย้ายออกงั้นเหรอ...” วรพลหน้าถอดสี “ไร้สาระ ทำไมผมต้องย้ายออกจากคอนโดของตัวเองด้วย ว่าไงนะ ขายแล้ว ขายให้ใคร ใครเป็นคนขาย ไม่จริง!”ใบหน้าคมคายซีดเผือด หัวใจหล่นวูบ เมื่อได้ยินคำตอบจากปลายสาย แม้อีกฝ่ายจะกดวางแล้ว แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่อยากจะเชื่อ“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ” เจนิสากระแซะถามเมื่อเห็นสีหน้าซีดเผือดเหมือนโดนผีหลอกกลางวันแสกๆ“เอ่อ...ที่คอนโดผมมีปัญหานิดหน่อยน่ะ”“อ้าว! เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ”“ผมจะไปรู้เหรอ...” ชายหนุ่มเผลอขึ้นเสียงใส่ ก่อนชะงักไปเมื่อนึกขึ้นได้ จากตอนแรกก็บัตรเสริมมีปัญหา ต่อมาก็คอนโดอีก นี่มันไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว“แล้วพี่จะไปไหนคะ”“ถามได้ ก็กลับไปคอนโดน่ะสิ”“แล้วค่าโรงแรมนี่ล่ะ ใครจะจ่าย” เจนิสารีบท้วงเสียงหลง“โธ่...วันนี้คุณก็จ่ายไปก่อนได้ไหม ผมต้องรีบกลับไปเคลียร์เรื่องคอนโดก่อน เดี๋ยวพอเสร็จเรื่องจะโอนคืนให้นะครับที่รัก”คนฟังอ้าปากค้าง ของเก่ายังไม่คืนเงินให้เลย แล้วนี่ยังจะต้องมาจ่ายค่าโรงแรมเองอีก มันไม่ใช่เรื่องแล้วไหม“เดี๋ยวสิคะพี่พอล แต

ไม่ใช่แค่วรพลคนเดียวที่เธอคิดอยากจะแก้แค้น แต่ยังมีใครอีกคนที่เธอถือโอกาสเอาคืน...คิดเพลินๆ จู่ๆ คนที่เธอคิดว่าหลับก็ลืมตาขึ้นและมองสบตาเธอกลับมาแบบไม่ทันตั้งตัว“คิดจะลักหลับฉันหรือไง”นั่นไง ตื่นมาก็แกว่งปากหาเรื่องกันเลยทีเดียว ดีแล้วที่แคล้วคลาดเป็นแค่กิ๊ก เรื่องบนเตียงเด็ดก็จริง แต่สกิลปากของเขาก็ทำเธอปวดประสาทใช่ย่อย“ทำไมแคทต้องลักหลับพี่ด้วย ในเมื่อได้กินพี่ทั้งตัวตอนตื่นแล้ว รสชาติก็งั้นๆ อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย”ดิฐกรกดยิ้มมุมปาก แล้วดึงคนปากดีเข้ามาจุ๊บที่ริมฝีปากอย่างมันเขี้ยวแล้วเกี่ยวเธอเข้ามากอดรัดฟัดเหวี่ยงจนหนำใจ“อื้อ...แคทอึดอัด”ปากบ่น แต่หัวใจนี่สิเต้นโครมคราม ไม่อยากให้เขาปล่อยจากอ้อมแขนนี้เลย อยากจะนอนซุกอกล่ำๆ ของเขา ตื่นลืมตาในอ้อมกอดอุ่นๆ แบบนี้ด้วยกันทุกวันจังเลยอย่าเชียวนะยัยแคท! อย่าเผลอใจเด็ดขาด“หิวหรือยัง” เสียงพร่ากระเส่ากระซิบถาม ตาเป็นมันจ้องมาจนเธอต้องรีบหลบมองไปทางอื่นด้วยความเขินอย่างเป็นธรรมชาติ“ถามได้ ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยสักอย่างตั้งแต่เมื่อคืน”“แน่ใจเหรอว่าไม่มี...” สายตาเจ้าเล่ห์มองสบตามาอย่างมีเลศนัย แล้วเธอก็ดันรู้อีกว่าเขาหมายถึงอะไร

“ครับ”“ครับอะไรของแก แล้วนี่คิดจะเอายังไงต่อ ลูกเขามีพ่อมีแม่นะ มาถึงขั้นนี้แล้ว แกจะรับผิดชอบน้องยังไง หรือจะให้พ่อกับแม่ไปเจรจาสู่ขอหนูแคทกับพ่อแม่เขาเลยไหม แม่พร้อมทุกเมื่อนะ ขอแค่บอกมา”หากเป็นก่อนหน้าเขาคงรีบปฏิเสธออกไปรัวๆ แต่ตอนนี้เหมือนมีบางอย่างถ่วงปากไว้ ดวงตาคมมองไปที่กกน.ตัวจิ๋วที่เจ้าของทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า แล้วมองลูกชายที่ยังไม่ยอมสงบลงง่ายๆ อย่างจนใจ ไหนจะข้อตกลงที่จะแกล้งคบกันหลอกๆ เพื่อตบตาผู้ใหญ่นั่นอีกเล่า“แม่ครับ เรื่องนั้นผมว่าไว้เราค่อยคุยกันอีกที...”“หมายความว่าลูกจะไม่รับผิดชอบ ไม่ยอมแต่งงานกับน้องเหรอ”“เรื่องนั้นผมว่าคุณแม่ลองถามเจ้าตัวดูดีกว่านะครับว่าอยากแต่งกับผมหรือเปล่า”“ตาดิว!”คุณดารณีแหวมาตามสายอย่างเหลืออด หากอยู่ใกล้มือคงเอื้อมมาหยิกพ่อลูกชายตัวดีจนเนื้อหลุด ก่อนที่จะมีเสียงขลุกขลักและมีการเปลี่ยนคนพูดสาย“ตาดิว...” ดิฐกรกลอกตามองเพดาน นี่แปลว่าทั้งพ่อกับแม่เขารับรู้เรื่องทั้งหมดแล้วสินะ“ครับพ่อ”“เย็นนี้กลับมาคุยที่บ้านแล้วกัน คิดให้ดีว่าแกจะเอายังไงต่อกับเรื่องนี้ พ่อหวังว่าบทเรียนในอดีตของแกกับหนูมี่ที่ผ่านมา จะทำให้แกไตร่ตรองให้มากและไม่ทำผ