All Chapters of (ของหวง) มาเฟีย BAD: Chapter 121 - Chapter 130

คุณเฟยจับมือฉันมาคล้องแขนตัวเองอย่างที่คู่อื่น ๆ เขาทำกัน แต่ที่แตกต่างคงจะเป็นการกระชากแขนอย่างทารุณ ด้วยความที่ฉันเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ต้องมาเดินคู่กับคนตัวสูงอย่างคุณเฟยทำให้ตัวเหลือแค่นิดเดียว“ตอบฉันมาสิว่าเธอไม่สนใจข้อเสนอของมัน”“จริง ๆ ก็น่าสนใจนะคะ” พอตอบไปแล้วก็ถูกสายตาอำมหิตตรงหน้าครอบงำทันที ฉันจึงรีบพูดเอาตัวรอด “แต่หนูอยากอยู่กับคุณมากกว่า ถึงคุณจะขี้งก ใจร้าย แต่คุณก็เป็นเบอร์หนึ่งในใจของหนูนะ ^_^”คุณเฟยพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ เมื่อได้ยิน จู่ ๆ เขาก็ก้าวขาเดินแบบไม่ให้สัญญาณเพราะแขนที่คล้องกับแขนของเขาอยู่ทำเอาฉันเกือบสะดุดล้ม“อย่าเดินเร็วได้ไหมคะ หนูก้าวตามไม่ทันขาจะพลิกหลายรอบแล้ว”“ฉันเดินปกติ” ปกติอะไรล่ะก้าวขายาวขนาดนั้น ฉันกับคุณเฟยไม่ควรเดินคู่กันเลยจริง ๆคุณเฟยพาฉันมายังโต๊ะที่มีป้ายตั้งเอาไว้ว่าวีไอพี ก่อนจะยกมือไหว้คนที่อายุเยอะกว่า“สวัสดีครับท่าน”“สะ... สวัสดีค่ะท่าน” ฉันมองการกระทำของคุณเฟยจากนั้นก็ทำตามเขา“ไม่เจอกันนานเลยนะ พ่อเป็นยังไงบ้างฉันไม่ได้ติดต่อไปเลย ปีที่ผ่านมากับปีนี้ธุรกิจกำลังเติบโตทำให้ยุ่งไม่มีเวลา”“พ่ออยู่ต่างประเทศครับ คงจะสบายดี”

ความรุนแรงที่ถูกคุณเฟยบดขยี้จูบมันซ้ำรอยที่เขาทำไว้ก่อนหน้านี้ ทำให้ฉันร้องประท้วงออกมาในลำคอ แต่ก็ไร้ซึ่งความเห็นใจจากคนใจร้ายพรึบ!! เป็นครั้งแรกที่ฉันรวบรวมเรี่ยวแรงของตัวเองผลักคุณเฟยออกได้จนสำเร็จ จากนั้นก็ตั้งใจจะวิ่งไปเปิดประตูห้องแต่ก็ถูกขัดขวางโดยการกระชากแขนอย่างแรงจนมันแทบจะหลุดออกมาจากบ่า“โอ๊ย~ แขนหนู” ฉันจับแขนตัวเองแล้วร้องอุทานอย่างเจ็บปวดก่อนจะมองคุณเฟยเขม็ง“เธอไม่มีสิทธิ์ใช้สายตาแบบนั้นมองฉัน”“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ หนูกำลังทำอยู่นี่ไง”“เริ่มสงสัยแล้วสิว่า… เธอไม่เข็ดหรือชอบกันแน่ที่ถูกฉันสั่งสอนแบบนั้น”“คุณมันลามก หมกมุ่น ลงโทษอย่างอื่นสิคะ ทำไมต้องลากหนูขึ้นเตียงด้วย”“อยากได้เงินไม่ใช่รึไง ฉันก็แค่ตอบสนองความต้องการของเธอ”“อย่าอ้างแบบนั้นเลยค่ะ คุณยังไม่ให้เงินหนูด้วยซ้ำ รู้แบบนี้หนูตอบตกลงไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นซะก็ดี”“อย่าพูดถึงมันให้ฉันได้ยินอีก”“หนูจะพูด!! พูดให้คุณได้ยินทุกวันเลยคอยดูสิ”คุณเฟยเงียบแล้วแผ่รังสีความอำมหิตออกมาก่อนจะฉุดลากฉันอย่างกับไม่ใช่คนตุบ!! คุณเฟยเหวี่ยงร่างฉันลงมากระแทกบนเตียงอย่างไร้ความปรานี ก่อนที่เขาจะตั้งคำถาม“พูดให้ฉันฟังชัด ๆ อี

นิ้วใหญ่แตะลงมาที่ระหว่างกลางของกลีบเกสร จากนั้นคุณเฟยก็ค่อย ๆ บดขยี้วนไปมาเบา ๆ แค่นั้นก็สามารถทำให้สะโพกของฉันลอยขึ้นได้“อ๊ะ~”“เหมือนเธอจะชอบการกระทำของฉัน”มันน่าอายที่ได้ยินคำพูดแบบนั้น แต่ฉันก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าชอบการกระทำที่คุณเฟยกำลังเล้าโลมอยู่จริง ๆ ที่ผ่านมาฉันร้องหาความนุ่มนวลจากเขาตลอดแต่กลับได้ความรุนแรงมาแทน ตอนนี้ไม่ได้ร้องหาแต่เขากลับมองความนุ่มนวลให้อย่างน่าทึ่งจากนิ้วที่บดขยี้ติ่งเกสรก็ค่อย ๆ สอดใส่เข้ามาในร่องสวาทที่คับแคบ ความคับแน่นทำให้ฉันรู้สึกเจ็บแต่ผ่านไปแค่ครู่เดียวมันก็เริ่มผ่อนคลาย“ฉันชอบที่ข้างในตรงนี้ของเธอมันคับแน่นตลอดเวลา”“คะ... คุณมันบ้ากาม อ๊า~”“บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่คนหมกมุ่น”“ไม่จริง อื้อ~ ซี๊ด” ฉันกัดริมฝีปากแน่นเมื่อคุณเฟยเอานิ้วใหญ่กระแทกมาลึก ๆ จนเกือบจะถึงปากมดลูกริมฝีปากหนาดูดลงมาที่เม็ดไตบนเนินหน้าอกหนัก ๆ พร้อมกับนิ้วที่ขยับเข้าออกรัว ๆ จนฉันเกร็งกระตุกเพราะความเสียวซ่านพอทำให้ฉันครางออกมาได้ก็ดูจะพอใจเป็นอย่างมาก คุณเฟยดึงนิ้วออกแล้วลุกขึ้นถอดเสื้อและกางเกงของตัวเองออกจากตัว“หนูเจ็บแขนอยู่คุณจะทำเรื่องนั้นจริง ๆ เหรอคะ”“เธอต้อ

จู่ ๆ คุณเฟยก็ดึงโทรศัพท์ในมือฉันไปเฉยเลย แถมยังกดตัดสายด้วย“ตอนนี้เธอควรรีบไปจัดการสมัครเรียนให้เรียบร้อย ฉันต้องรีบเข้าบริษัทไม่ได้มีเวลาว่างมารอทั้งวัน”“ถ้าต้องเข้าบริษัททำไมถึงไม่ให้ลูกน้องของคุณพาหนูมาล่ะคะ ลูกน้องออกจะเยอะแยะขนาดนั้นจะสั่ง…” ฉันพูดมากเกินไปอีกแล้วสินะคุณเฟยถึงจ้องเขม็งเลย พอรู้ตัวว่าอีกฝ่ายเริ่มจะหงุดหงิดฉันก็รีบพูดแก้ตัว “หนูรีบไปสมัครเรียนดีกว่าค่ะ ถ้าชักช้าเดี๋ยวจะทำให้คุณเสียงาน”พูดจบฉันก็ฉีกยิ้มกว้างก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถรีบไปจัดการธุระให้เสร็จพอคิดว่าอีกไม่นานฉันก็จะได้เรียนมหาวิทยาลัย ได้ใส่ชุดนักศึกษามันก็ทำให้ดีใจจนน้ำตาคลอ ถึงแม้จะต้องแลกกับการทำงานชดใช้แต่ถือว่าเป็นข้อแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่าฉันจะตั้งใจเรียน จะไม่ไขว้เขวกับความหล่อของผู้ชายคนไหนในมหาวิทยาลัยนี้เด็ดขาด“โห! ทำไมเขาหล่อจัง”เตือนสติตัวเองไม่ทันขาดคำพอหันไปเห็นผู้ชายที่กำลังเดินมาทางนี้ทำเอาลืมคำพูดก่อนหน้าไปชั่วขณะ แต่ชื่นชมความหล่อของผู้ชายคนนั้นได้ไม่นานก็มีภาพใบหน้ายักษ์ของคุณเฟยแวบโผล่เข้ามา ตามหลอกหลอนกันแม้กระทั่งภาพในหัวจริง ๆเพราะคนค่อนข้างเยอะทำให้ใช้เวลานานพอสมควรกว่าจะจั

อยากปฏิเสธแท้ ๆ แต่ก็แพ้ทางจนได้ ฉันเริ่มคิดว่าถ้าหยุดความสัมพันธ์นี้ได้ความรู้สึกที่มีมันก็อาจจะลดลง แต่เพราะทำแล้วได้เงินจึงหยุดไม่ได้ เอาเป็นว่าหลังจากนี้คงต้องห่าง ๆ และค้านอย่างจริงจังถึงจะเต็มใจชอบ ถึงจะไม่กลัวถ้าต้องเผชิญกับความเจ็บปวด แต่ก็อยากจะเซฟหัวใจตัวเองบ้าง คงไม่มีใครอยากสัมผัสกับความผิดหวังหรอกคุณเฟยจับให้ฉันนอนราบมาบนโซฟาทั้งที่นิ้วก็ยังอยู่ข้างในร่องแคบ“อื้อ อ๊า~ อย่าทำตรงนั้น อ๊าง~”ฉันครางเสียงหลงเพราะถูกนิ้วใหญ่บดขยี้ติ่งเกสรอย่างเสียวซ่าน ร่างกายบิดเร้าไปมาจนแทบจะตกจากโซฟาฉันชอบแววตาของคุณเฟยในตอนนี้ที่สุด มันบ่งบอกถึงความต้องการ เขาต้องการฉันถึงแม้จะแค่ร่างกายก็ตาม“ใส่เพิ่มอีกนิ้วได้ไหม”“ละ... ลองดูก็ได้ค่ะ”ขณะที่คุณเฟยค่อย ๆ เอานิ้วสอดใส่เพิ่มเข้ามาในร่องแคบ เสียงหายใจของฉันมันเริ่มดังขึ้นอย่างถี่รัว ทั้งกลัวเจ็บและรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน“อ๊ะ... หยุดก่อนหนูเจ็บ” ความรู้สึกในตอนที่นิ้วใหญ่ค่อย ๆ สอดใส่เข้ามาช้า ๆ ราวกับตรงนั้นของตัวเองมันกำลังจะฉีกขาด“ถ้าเปลี่ยนจากนิ้วเป็นของฉันจะเจ็บหรือเปล่า?”“ทะ... ทำไมวันนี้คุณพูดมากจังเลยคะ”คุณเฟยลุกขึ้นถอดกางเกงล