Lahat ng Kabanata ng MAFIA BOSS SERIES: THE PRETENDING WIFE [Mr. KING]: Kabanata 131 - Kabanata 140

(Saddie pov) Pagkatapos kong mamili ay naglibot muna ako. Mamayang pa naman nila idedeliver ang mga appliances na binili ko sa bahay. Napahinto ako sa paglalakad ng makita ko ang grupo nila Aling Marites. Naku naman! Bakit nandito sila? Patakbo na sana ako ng makita ako ng mga 'to. "Sabi na nga ba at ikaw yan!" Napangiwi ako ng tig-isang hawakan ng dalawang matanda ang braso ko. Mukhang wala na akong takas sa kanila ngayon. Tuwang-tuwa ang matatanda dahil para daw akong artista na pinagtitinginan ng mga tao sa paligid. "Wala ka bang balak mag artista? Aba kay ganda-ganda mong bata, Miss!" "Wala po. Tawagin niyo nalang pong Saddie." Miss kasi sila ng Miss sa akin. "Mukhang may lakad po kayo ngayon. Mauuna na po ako sa inyo— "Naku wala naman. Manonood lang kami ng sine. Tara, sumama ka sa amin. Wag kang mag alala dahil libre ka namin," "Wag na ho, nakakahiya naman. Saka may bibilhin pa ho kasi ako—" Wala siyang nagawa ng hilahin siya ng mga 'to. Hindi ako makapagfocu

Kanina pa ako palakas-lakad habang iniisip ang sinabi ni Morgan bago umalis. Bayaran ko daw ang tsinelas nito na sinira ko. Tiningnan ko ang cellphone ko. Kanina ko pa pinag iisipan kung tatawagan ko ba ang nobyo ko para humingi ng payo. Wala naman talaga akong nasira. Hindi ko alam kung paano ito nasira, eh no'ng tingnan ko ang tsinelas nito ay ayos pa 'yon. Nagpakawala ako ng buntong-hininga. Hindi ko alam kung itutuloy ko bang tawagan si Navy o hindi. Kapag tinawagan ko kasi ito ay malalaman nito na wala na ako sa dorm. Paano ko ipapaliwag sa kanya na wala na akong trabaho? Sigurado na pagmumulan ng away namin 'to. Malaki-laki pa naman ang pera ko sa banko. Pero kung babayaran ko siya ng buo, malaki na naman ang malalagas sa pera ko. Malakas na tumunog ang tiyan ko. Alas diyes ng gabi na pero hindi pa ako kumakain. Nawalan ako ng gana. Napatingin ako sa kare-kare na nasa food container. Parang gusto ko tuloy isisi dito ang kamalasan ko ngayong gabi. Naningkit ang mata ko

(Saddie pov) Umakyat ang dugo sa ulo ko sa magkahalong hiya, kaba at takot. Natatandaan kong sinara ko ang pinto sa maindoor at dito sa Mini Studio ko. Kaya paano ito nakapasok? “A-anong ginagawa mo dito?!” Naka-seamless wireless push up bra at cycling shorts lang ako kaya kitang-kita ang kurba ng katawan ko. Pasimple kong tinakip ang ang dalawang braso sa dibdib ko. Ang idea na panoorin ako ng isang lalaki habang sumasayaw ng seductive music ng mag isa na may ganito katiim na tingin ay nagdudulot ng matinding pagkailang sa akin. Sanay ako na ganito ang suot ko dahil sa uri ng trabaho ko pero kapag siya ang nasa harapan ko, iyon ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko kasi ay tumatagos ang kanyang paningin sa buong pagkatao ko. “With due respect, Sir, hindi ka pwedeng basta nalang pumasok sa bahay ng hindi nagpapaalam!” Umalis ito ng pagkakasandal sa pinto at tumuwid ng tayo. Sa magkahalong kaba at takot ko ay napaatras ako. Hindi ko naman siya lubusang kilala para magtiwala ako…

Siyempre bukod sa SAKALIN ano pa gagawin sa akin ng lalaking ‘yon?! Wala ako sa mood buong araw. Mabuti nalang at hindi ito nagpaturo ngayon. Hindi din ito bumaba. Mukhang malala ang problema ng siraulong ‘yon dahil hindi ito kumain at nagpalipas ng gutom. Kinabukasan ay ang nagluto pa rin ako ng pancake para sa kanya. Para kung maisipan nito bumaba ay may makakain pa rin siya. Pero hindi pa ako tapos magluto ay bumaba ito kaya nagulat ako. Hindi ko alam kung good mood ito o hindi dahil wala naman bago sa ekspresyon nito. Ganito ba kapag tumatanda na? Nawawalan na nang dahilan para sumaya? Mayaman naman ‘to at mukhang bata pa, mga nasa trenta yata ang edad nito. Pero kung umasta ay daig pa ang sinalo ang lahat ng problema sa mundo. Mabait daw na bata ito sabi ni Ma’am Kiray. Napangiwi ako. Kapag naaalala ko ang ginawa nito sa akin kahapon ng umaga ay duda ako. Tumikhim ako at maingat na nilapag ang plato sa harap nito. Ang syrup, bagong timpla na gatas at isang basong tubig

(Saddie pov) Isang oras bago ang usapan namin ni Navy ay nauna na ako sa tapat ng dorm ko dati. Baka kasi agahan nito ang pagsundo sa akin at malaman na hindi na ako dito nakatira. Halos lahat ng dumaan ay napapalingon sa akin dahil sa ayos ko. Ang sabi kasi nito sa akin ay magsuot ako ng Casual Green dress na hanggang talampakan ang haba dahil family dinner ang pupuntahan namin. Nabanggit kasi sa akin noon ni Navy na instrikta ang mommy nito, gusto nito sa dalaga ay mahahaba ang suot ay hindi labas ang balat. Pumunta pa ako ng salon kanina bago pumunta dito. Pinabawasan ko ang buhok ko ng kaunti, nagpaayos ng kuko, nagpa-Brazilian, foots spa at light makeup. Gusto ko kasi na perfect akong haharap sa kanila. Kumaway ako kay Navy ng makitang parating ang sasakyan nito. Sa sobrang tuwa ko ay napatalon pa ako. Pagkababa nito ay nilapitan agad ako nito. Nabura ang ngiti ko ng pagalitan agad ako nito. “What the heck, Saddie! Di’ba sinabi ko naman sayo na wag kang kikilos ng ganyan!