Semua Bab ออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ: Bab 101 - Bab 110

เมื่อฉู่เหยียนเดินออกมาจากห้องทำงานของประธานบริษัท เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ทุกครั้งที่ต้องสนทนากับพี่ชายต่างมารดาคนนี้ มักรู้สึกเหมือนถูกกดดันมหาศาล เพียงแค่สองนาทีในห้อง ก็รู้สึกว่าหลังของตัวเองเริ่มมีเหงื่อซึม อย่างไรก็ตามแม้ว่าพี่ชายจะสงสัย แต่ก็ยอมรับคำเชิญไปร่วมมื้อเย็น ระหว่างเดินกลับไปยังห้องทำงานของตัวเอง ฉู่เหยียนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งข้อความไปบอกมารดาว่าการนัดหมายสำเร็จแล้ว ช่วงเย็นหย่งฟางและคุณนายฉู่ลงจากเขา มุ่งหน้าไปยังห้องส่วนตัวที่โรงแรมซึ่งจองไว้ เมื่อเปิดประตูเข้าไปฉู่เหยียนและพี่ชายของเขา ฉู่สวี่ นั่งรออยู่ในห้องก่อนแล้ว สายตาของหย่งฟางจับจ้องไปที่ชายคนนั้น ดูมีบารมีและเยือกเย็น เธอหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ไม่ใช่เพราะอะไรเป็นพิเศษ แต่เพราะรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด โดยเฉพาะสร้อยประคำไม้จันทน์ที่ข้อมือของเขา ดูเหมือนเธอจะเคยเห็นที่ไหนมาก่อน หย่งฟางเพียงแค่เอียงศีรษะเล็กน้อย ก่อนเดินตามคุณนายฉู่เข้าไป ฉู่เหยียนลุกขึ้นยืนรีบแนะนำทันที “พี่ชายนี่คือหย่งฟาง เป็นอาจารย์เจ้าของวัดเสวียนเว่ย" "อาจารย์หย่ง นี่คือพี่ชายของผม ฉู่สวี่" หย่งฟางสังเกตเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้แสดงท่

เซี่ยหลิงกำลังอยู่ในรายการวาไรตี้ "พวกชุดดำมาแล้ว วิ่งเร็ว!" ซึ่งตอนนี้สถานการณ์ในกองถ่ายวุ่นวายมาก เนื่องจากมีดาราชายสามคนล้มลงหมดสติ ทีมงานต่างคิดว่าพวกเขาเป็นลมแดด จึงเรียกทีมแพทย์มาให้การช่วยเหลือ แต่เซี่ยหลิงกลับรู้สึกว่าอาการชักกระตุก และหมดสติของทั้งสามคนดูผิดปกติ จึงรีบขอยืมโทรศัพท์จากผู้ช่วยเพื่อโทรหาหย่งฟางเมื่อได้ฟังข้อมูลหย่งฟางบอกว่าจะรีบไป เซี่ยหลิงรีบพูดต่อ "รถพยาบาลจะมาถึงแล้ว ตอนนี้พวกเขากำลังจะถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลประจำเมือง เดี๋ยวเราเจอกันที่นั่น!"หลังจากที่ดาราชายทั้งสามถูกนำตัวขึ้นรถพยาบาล สถานการณ์ที่กองถ่ายก็ยังคงโกลาหล แฟนคลับที่อยู่ในเหตุการณ์ ต่างตะโกนต่อว่าทีมงานรายการอย่างดุเดือด พร้อมทั้งโพสต์เรื่องราวลงโซเชียลมีเดีย ทำให้ทีมงานรายการปวดหัวจนต้องรีบยุติการถ่ายทำเมื่อหย่งฟางและฉู่หนานซือมาถึงโรงพยาบาล เซี่ยหลิงในชุดกีฬายืนรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน กับผู้จัดการของจินฮั่วอย่าง ‘พี่เสวี่ย’ เซี่ยหลิงรีบวิ่งมาหา ทั้งดึงแขนพี่เสวี่ยให้ตามไปด้วย พร้อมทั้งเล่าเหตุการณ์ให้ฟังระหว่างนำทางไปยังตึกผู้ป่วยใน"หย่งฟาง ตอนแรกฉันกับจินฮั่วกำลังหลบทีมงานที่เป็น NPC กันอยู่ที่ม

หลังจากเถลไถลกันที่บ้านจินฮั่วทั้งคืน เช้าวันต่อมาทั้งห้าคนก็พากันปีนเขาหลงหยาอีกครั้ง ครั้งนี้ทุกคนขอเครื่องรางเพื่อความปลอดภัยก่อนจะลงจากเขาหลายวันถัดมา วัดก็ยังคงมีผู้คนหลั่งไหลมาไม่ขาดสายเหมือนเดิม แต่สิ่งที่ผิดปกติคือ...หย่งฟางสังเกตเห็นว่าต้วนโจวผู้ชายที่ปีนเขาหลงหยาทีไร ต้องสะดุดล้มและหัวโขกพื้นทุกครั้ง มาปรากฏตัวที่วัดต่อเนื่องกันถึงห้าวัน พร้อมกับหน้าผากที่บวมเป่ง หย่งฟางอดแปลกใจไม่ได้ ไม่ใช่วันพระใหญ่หรือวันสำคัญทางศาสนา แล้วเขาจะมาวัดทุกวันทำไม?ทุกเช้าต้วนโจวจะมาจุดธูปสามดอก เสร็จแล้วก็ไปนั่งยิ้มอยู่ในลานวัดจนถึงช่วงเย็นก่อนวัดปิดถึงจะกลับ หย่งฟางมองตามสายตาของเขาเหมือนจ้องอะไรอยู่ตลอดเวลา แล้วก็เข้าใจทันที เป้าหมายของเขาคือหนิงหมี่ตัวน้อย พ่อคุณ! ตามจีบสาวถึงวัดเลยเหรอเนี่ย แต่เทพธิดาน้อยเหมือนจะรำคาญเขามาก คิดว่าอดีตเจ้านายเป็นคนโชคร้ายที่บรรพชนไม่โปรดปรานเทพธิดาน้อยไม่เคยชายตามองเขาเลย และเวลาพูดก็เต็มไปด้วยความหยามเหยียด หลังจากที่มาหลายวัน ต้วนโจวก็เริ่มมีความคิดขึ้นมาบ้าง เลยเอาขนมติดมือมาด้วยทุกครั้ง แต่หนิงหมี่ตัวน้อยมักได้รับความรักและความเอ็นดูจากผู้คนจนชินแม้แ

ครูเหวินติดต่อตาและยายของหลี่เมี่ยนเมี่ยน ทั้งสองอาศัยอยู่ในเมืองถานจิงและกำลังเดินทางมา หย่งฟางตรวจดูอาการของเด็กหญิงอย่างละเอียด และเมื่อแน่ใจว่าไม่มีปัญหาในส่วนที่เธอรับผิดชอบ จึงลุกขึ้นแล้วพูดกับครูเหวิน "พอคุณยายกับคุณตามาแล้ว ให้พวกเขาพาเด็กไปพบจิตแพทย์นะคะ ควรเข้ารับการบำบัดหน่อย"ครูเหวินพยักหน้าหลายครั้งด้วยความซาบซึ้ง "ขอบคุณอาจารย์หย่ง แล้วก็ขอบคุณเพื่อนของคุณด้วยค่ะ"หนิงหมี่พูดขึ้น "ครูเป่าเป่า! อย่าลืมสอนพินอินให้หนูพรุ่งนี้เช้าด้วยนะคะ!"หยู่ถังคว้าลูกบอลสีเทามาไว้ในมือพลางพูดขึ้น "ช่างแสบจริงๆ นะ เจ้าลูกกลม!"หย่งฟางหันไปมองแสงสีขาวเล็กๆ ก่อนจะเรียกยมทูตที่อยู่ใกล้เคียงมารับ ถือว่าเป็นการปิดภารกิจสำเร็จลุล่วง ถ้าหลี่เมี่ยนเมี่ยนสามารถก้าวผ่านมันไปได้ในตอนกลางคืน ครูเป่าเป่าโพสต์วิดีโอเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพจิตและสิทธิของเด็ก ซึ่งได้รับการแชร์ต่อโดยตำรวจเมืองถานจิง แม้จะคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะเป็นที่สนใจ แต่กลับกลายเป็นว่ามันติดกระแสอย่างรวดเร็ว ชาวเน็ตจำนวนมากต่างออกมาเล่าประสบการณ์ที่ เคยพบเห็นหรือเคยเผชิญเหตุการณ์ในลักษณะเดียวกัน และร่วมพูดคุยถึงสิทธิของเด็ก

ห้องที่หย่งฟางพักเป็นห้องสวีทขนาดใหญ่ มีทั้งห้องนอนหลัก ห้องนั่งเล่น และพื้นที่ประชุม เสี่ยวชิวกับเทพธิดาน้อยกลิ้งไปมาบนเตียงอย่างสนุกสนานห้องของหยู่ถังอยู่ติดกันจึงขอตัวไปจัดการของก่อน หย่งฟางพยักหน้าแล้วเดินไปยืนใกล้หน้าต่างกระจกบานใหญ่ มองวิวของทั้งรีสอร์ตด้วยความสบายใจ หนิงหมี่กับลูกบอลกลมกระโดดออกจากเตียง วิ่งไปห้องนั่งเล่น แล้วเริ่มเล่นกับผลไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะชาอย่างตื่นเต้นไม่นานนักหยู่ถังก็มาที่ประตูแล้วเคาะเรียก "อาจารย์หย่ง ฉันเก็บของเสร็จแล้ว เราออกไปเดินเล่นกันเถอะ""ได้สิคะ" หย่งฟางตอบกลับพร้อมออกจากห้อง หนิงหมี่รีบสะพายกระเป๋าผ้าใบ เสี่ยวชิวก็กระโดดเข้าไปในกระเป๋าอย่างคล่องแคล่วทั้งสามคนและเจ้าลูกกลมตัวน้อยมุ่งหน้าไปยังลิฟต์ หยู่ถังเปิดคู่มือของรีสอร์ต ที่โรงแรมมีทั้งโซนบ่อน้ำพุร้อน ร้านอาหาร สวนน้ำ ในรีสอร์ตก็มีพื้นที่ให้เก็บผลไม้แบบฟาร์ม และลานสกีด้วย แต่ลานสกีต้องรอถึงเดือนพฤศจิกายนถึงจะเปิดได้ ข้างๆ ยังมีทะเลสาบให้ตกปลาหนิงหมี่จับท้องตัวเอง "พี่สาว เราไปหาอะไรกินก่อนเถอะ ฉันกับเสี่ยวชิวหิวแล้ว"เทพน้อยที่เกิดในยุคสาธารณรัฐ หากนับอายุเทียบกับมนุษย์ก็ประมาณสิบหกถึงส