Todos los capítulos de No Longer His Submissive Wife: Capítulo 11 - Capítulo 20

Nagtatakang napatingin si Zylah sa paligid. “Where am I?” mahinang tanong niya, kumukurap-kurap dahil nasilaw sa ilaw sa kisame na nadilatan. Bumangon siya. Saktong kakaupo niya lang ay pumasok si Bryce at mabilis siyang nilapitan. Niyakap. Masayang-masaya ito.“We did it, Zy!” Bryce exclaimed happily. Kunot-noong napatingin si Zy sa pinto na pinasukan ni Bryce. Iniisip kung ano kaya ang ibig sabihin ni Bryce. Binalikan niya ang huling natatandaan… Nasa opisina sila. Nagtatalo.Marahan niyang itinulak ang asawa nang bumalik sa isip niya ang mga narinig na salita mula rito. “Hindi ko alam kung nasaan tayo pero…” Muli niyang tiningnan ang loob ng kuwarto. “Kung tama ang tingin ko ay nasa isang clinic tayo.”“Actually we are in a hospital room, Zy. You fainted. Remember?” ”“I… I fainted.” Mabagal na tumango-tango si Zylah. Naalala ang naganap. “I don’t know why but—”"I love you, Zy, and this time I will make everything right for us…”Napailing si Zylah. Hindi niya alam kung bakit bigla

“Jaxon?” tawag ni Zylah sa anak. Nakatulog siya at nagtaka nang magising na wala ang anak. Nasa ospital pa rin sila at hindi pa nakabalik si Bryce. Nagtatakang tiningnan ni Zylah ang oras mula sa phone niya. Tatlong oras na mula nang umalis si Bryce para samahan si Jessa palabas ng ospital. Ayaw niyang magduda dahil nangako na si Bryce sa kaniya. Inisip na lang niya na baka nakabalik ang asawa pero tulog siya. Baka bumalik at isinama muna mamasyal si Jaxon. She decided to call Bryce, pero nakatatlong call na siya ay hindi pa rin sinasagot ni Bryce ang tawag niya. Nag-aalalang itinulak ni Zylah ang dextrose stand at lumabas siya nang kuwarto. Nang maisip na istorbo sa kaniya ang IV fluid na nakasabit ay binunot niya iyon mula sa likod ng palad niya. Wala naman siyang sakit kung tutuusin kaya hindi niya kailangan ang suwero. “Nurse, may nakita kayong bata?” tanong ni Zylah sa nurse na nasalubong. Nagtatakang tiningnan siya ng nurse at napakunot-noo nang mapansin na nagdurugo ang pina

Tulalang nakatitig sa kisame si Zylah. Mag-isa na lang siya sa kwarto. Nagpaalam si Bryce na ihahatid ang mommy nito at doon na rin daw muna si Jaxon habang nagpapagaling pa siya. Nang muling pumasok sa isip ang nangyari kagabi ay muli siyang umiyak. Her unborn child… Her poor baby…May nagbukas ng pinto pero ayaw niyang tingnan kung sino ang dumating. Nakatagilid siya at ayaw tumigil sa pag-iyak. “Baby ko…” usal niya.“Zylah…” Natigilan si Zylah. Napalingon. “Bel…” Naiiyak na niyakap siya ng kaibigan. “We heard what happened, I’m sorry for your loss…”“Ang baby ko, Bel…” Humigpit ang yakap niya rito. “Pinatay siya ni Jessa…” “Zylah…” ani Belinda, nagtaka sa narinig. “What… are you saying?”“Hindi ako basta nakunan.” Umiling si Zylah. “Promise you believe me, Bel…”“I do,” tugon ni Belinda. “Of course, I do! Tell me, Zy. Anong nangyari? Lahat.”“It was Jessa I saw, siya ang kasama ni Jaxon kagabi. Plano ni Jessa iyon, siya ang nag-utos kay Jaxon.” Muling humagulhol si Zylah nang m

“He was here last night, mga seven p.m.,” imporma ni Belinda kay Zylah. Hindi umimik si Zylah. Ang totoo ay wala na siyang pakialam kung maalala pa siya ni Bryce o hindi. Masyado siyang apektado sa nangyari sa pinagbubuntis niya. Ito pa rin ang sinisisi niya sa lahat. Hindi maglalakas loob si Jessa ipahamak siya kung hindi ito hinayaan ni Bryce maging feeling importante.“I was calling him…” dagdag ni Belinda. “Mukhang busy kaya hindi sumasagot.” Hindi na sinabi ni Belinda ang paalam ni Bryce kagabi na may emergency sa bahay ng kaibigan. Ayaw niyang sumama pa ang loob ni Zylah.“Naayos mo na ba ang pag-file ng legal separation namin?” tanong ni Zylah sa kaibigan. “Zylah…” ani Belinda at nilapitan ang kaibigan. “Legal separation isn’t as easy as you think. Same lang sila ng annulment na may mga grounds na dapat basehan.”“But the procedure of it will take less time than annulment, right?” “One year,” mahinang tugon ni Belinda. Nakita niya ang panlulumo sa mga mata ni Zylah. “Sorry p

“Me?” kunot-noong tanong ni Zylah sa lalaking titig na titig sa kaniya. “Do you—know me?”Ngumiti ang lalaki. Masuyong ngiti. “I’m Austin, by the way,” pakilala nito kay Zylah, “and this exquisite one here is my daughter.”Tumango si Zylah. Nginitian niya ang batang nakatitig pa rin sa kaniya. “Zylah,” banggit niya sa pangalan. “And may I know how do you know me, sir?” magalang niyang tanong kahit naguguluhan kung sino ang lalaki sa harap niya. Kung kanina ay nagtaka siya sa sinabi ng lalaki na hindi nagsasalita ang anak nito. Ngayon ay naguguluhan siya kung bakit siya kilala nito. Paano naman kasi… hindi ordinaryo ang aura ng lalaki para hindi niya maalala kung sakaling nakilala niya ito dati. Well, the man looks so handsome. Mukha itong artistahin o mas tamang sabihin na mukha itong modelo dahil sa tindig at porma nito. Hindi ang gaya nito ang madaling kalimutan.Sinulyapan niya ang batang babae na anak nito, nginitian ng masuyo. Napakagandang bata. Nang malala niyang tinawag siya