All Chapters of Mafia Boss, Judge Me! : Chapter 11 - Chapter 20

Rhian POV Matapos kong puntahan ang pamilya ko sa hospital, biglang nag ring ang aking cellphone, tumawag si boss!. Nag tataka kayo kong bakit may boss ako. Because I am a secret agent. Tama kayo ng nabasa isa akong agent. Nag simula ito ng pag alis ko sa condo ni Shon, umiiyak ako non hindi ko alam kong san ako pupunta. Naipon ko man ang binigay nyang pera sa'kin pero hindi sapat. Pinag aral ako ni Boss Zion, sya ang nag dala sakin sa US binihisan pinag aral at habang nag aaral kami ng mga kasabayan ko tini-train nila kami sa pakikipag laban. Hanggang sa natuto kami sa lahat ng larangan sa pakikipag laban. Bawat mission na ibibigay samin or sa akin million ang kapalit nito, kaya ako nakapag patayo ng mall dito sa Pilipinas dahil sa laki ng bayad sa amin, eh kapalit ba naman ang buhay namin alangan namang piso lang ang ibayad haha! *** Pinaimbistigahan ko si Shon, at nalaman kong isa pala syang Mafia, tss naging Mafia ang loko ang dali lang naman patayin. Siguro

Rhian POV Ang balak kong inisin si Shon hindi natuloy. Dahil sa dalawang epal na kasama ko tss. Paalis na kami ng mamataan ko ang target namin. Napansin siguro ni Eula kaya nag salita ito. "Wag dito masisira ang party ni boss!" Anito. "I agree" saad naman ni Agent Kaira. Tama sila, kaya imbis na umalis na kami sa party ay bumalik kami. Pag bungad namin sa entrance sya naman tama ng spot light sa amin, kaya agad kaming nakaagaw ng attention sa karamihan tss eto ang ayaw ko damn!. "Relax Rhian!"pang papakalmang sabi ni Kaira, alam nilang ayaw ko sa attention ng marami. Napatingin ako sa gawi ni Shon, nag tama ang mata naming dalawa. I looked at him coldly, He was the first to look down. Tss, inirapan ko lang sya ng muling mag tama ang mata namin. Humanap ng bakanteng table si Eula, ng makaupo parehas lang kaming nag mamasid sa paligid. Nag aabang baka may sumugod na kalaban, hindi naman nila kami kilala, dahil sa twing may mission kami may mask kaming

Rhian POV Ayos na ang lahat. Pauwi na kami kasama ang parents ko. 2weeks din ang nilagi ni Mama sa hospital, sa loob ng two weeks na yon naipa renovate ko na ang dati naming tahanan. Kasama ko ang mga kapatid ko, kahit na hindi nila alam na ako ang ate nila. Hindi pa kasi ako umaamin kahit na my hinala sila. Si Mama pa lang ang nakakaalam ng totoo. Pag bungad namin, may mga tambay sa daan, napakunot naman ang noo ko, eto yung mga taong binigyan ko ng trabaho. Bakit sila nandito?. Dahil don nakita kong natakot ang isa sa kapatid ko. "Thunder bakit ka huminto?" Tanong ko. "Wala lang po!" Kaila nito kahit na halatang takot sya. Kawawa naman ang kapatid ko, "Wag kang matakot akong bahala!" Pag papalakas ko ng loob nito. Hinawakan ko ng kamay nya at sabay kaming nag lakad, saktong na tapat kami sa mga tambay ng mag salita si Berto. "Miss Beauty day off namin ngayon!" Masayang sabi nito. Makikita mong masaya ang bawat isa sa kanila. "Ganon ba? Akala k

Shon POV Kakaiba talaga ang babaeng yon, napahanga nya ako. Parang easy lang sa kanya ang pag salo sa hinagis ko, Sinadya ko yon, ang akala ko iilagan nya ngunit sinalo nya ng nakangisi, hindi mo sya mababakasan ng pag kabigla natuwa pa sya sa aking ginawa. Nahihiwagaan ako sa babaeng yon pakiramdam ko may kakaiba sa kanya. Pinatawag kaming lahat ni Supremo, sya ang pinakamataas sa lahat ng Mafia. Supremo ang tawag sa kanya ewan ko kong bakit. Nandito na kaming lahat maski si Lord Zion, lord ang tawag kay Zion dahil mafia lord sya. Habang nandito sa under ground ay hindi mo mapigilan ang mapalinga sa paligid, dahil ito pa lang ang pangalawang pag kakataon na makakatungtong ako sa lugar na ito. Madilim ang paligid, ilaw lang ang nag sisilbing liwanag ng bawat sulok. Maging ang kulay ng paligid ay kulay itim tss. Nag sitahimikan ang lahat ng bigla na lang humangin na nag pakilabot sa aking katawan at biglang nag salita ang tinatawag nilang Supremo

Shon POV One week ago. kakaiba ang kilos ni Rhian nitong mga nag daang araw mula ng sa akin sya nag tatrabaho, para syang biglang nag bago ng pag katao kakaiba nung mga nag daan araw. Dati para syang tigre ngayon parang maamong tupa, ewan ko na sa babaeng to kong ano ang trip. Mukang iniba nya ang pakikitungo sa akin. Na papansin ko din na pag patak ng 5pm ay agad itong umaalis, minsan nga balak kong sundan ngunit napakabilis mawala sa paningin ko, alam mo yon para syang bulang nag laho kahit bakas nya hindi mo makikita hay. Panibagong umaga nanaman ang aming kahaharapin, ano nanaman kaya ang mangyayare?. Nagulat na lang ako ng may kumatok sa pinto. "Come in!" I said in a cold voice. Pumasok naman ang isa sa mga kasamahan ni Rhian na palaging kumakain, nag init nag init ang ulo ko sa taong to kaya naman hindi ko napigilan ang aking sarili. "Sir eto na po ang report ko!" Anito sa takot na boses. Tinignan ko naman ito maayos naman ang lahat ngunit na ngiba