Lahat ng Kabanata ng Lust Night With The Billionaire CEO: Kabanata 141 - Kabanata 150

Alam na alam niyang sinasadya iyon.Nakatayo si Jessica sa kanyang workstation, habang ramdam na ramdam niya ang mga matang nakatuon sa bawat kilos niya. Dahil dito, hindi siya makalaban o makapagpakita man lang ng inis kay Carson. Wala siyang ibang pagpipilian kundi magkunwaring kalmado.“Paano namang mawawalan ng share si Mr. Santos?” aniya habang pinipilit panatilihin ang maaliwalas na ngiti. Ngunit sa likod ng ngiting iyon, palihim siyang sumimangot at lihim na sinulyapan si Carson—isang tingin na sana ay magbigay ng babala, ngunit sa lambot ng kanyang mga mata, hindi man lang naging banta.Inabot niya ang dalawang natitirang pakete ng milk tea at dessert sa mesa at malumanay na ngumiti. “Isa para kay Mr. Santos, at 'yung isa kay Sheila.”Saglit na tumingin si Carson sa dalawang maayos na naka-pack na meryenda, at walang alinlangang iniabot ang kamay para kunin ito.Pero sa pagkukuhanan nila ng bag, sinadya ng lalaki na ipahaplos ang kanyang malamig at malalapad na palad sa malamb

Mahigpit ang pagkakasara ng floor-to-ceiling windows, pinipigilan ang pagpasok ng malakas na hangin at malamig na simoy mula sa labas. Sa itaas, tila nakabitin ang buwan sa madilim na kalangitan—isang manipis na gasuklay na buwan na tahimik na nagmamasid sa lupa. Dumaraan ang malamig nitong liwanag sa puting kurtinang butas-butas, at tahimik na sumisilip papasok ng silid.Bago matulog, hindi na naisara ni Jessica ang blackout curtains, kaya’t walang alinlangang gumapang ang malamlam na sinag ng buwan sa ibabaw ng kulay abong kama. Sa kanang bahagi ng kama, mahimbing ang tulog ng isang batang babae—yakap-yakap ang isang dambuhalang ragdoll bear, nakayakap dito na tila ba ito ang kanyang sandalan.Sa kabilang dulo ng kama, sa kaliwang bahagi, ay mahigpit ding magkayakap ang dalawang tao. Isang matangkad na lalaki ang halos nakabitin na sa gilid ng kama, habang mahigpit na nakayakap sa isang babaeng mas maliit kaysa sa kanya. Nasa isang mapag-angkin na posisyon ang lalaki, parang ayaw pa

“Carson, may sakit ka. Kumalma ka lang diyan,” mariing sabi ni Jessica habang pinanlalabuan ng tingin si Carson, para ipaalala rito na mag-behave at huwag kung anu-ano ang iniisip.Pagkasabi nito, iniabot niya ang basang tuwalya sa kamay ng lalaki at tinapik ito para siya na lang ang magpunas sa sarili.Hinawakan ni Carson ang tuwalya habang bahagyang ngumiti ang mga mata. May laman ang tinig nito habang nagsalita, “Alam ko. Pero kapag ikaw ang kasama ko, hindi ko kayang kontrolin ang reaksyon ng katawan ko gamit lang ang utak.”Napakunot ang noo ni Jessica at bahagyang bumilis ang tibok ng puso niya. Tinapik niya ng marahan ang kumot sa dibdib ni Carson bilang paalala, habang sinusubukang itago ang pamumula sa kanyang mga pisngi.Sa mga mata niya ay may bahid ng kaunting paglalambing at inis, parang pinaghalong tampo at pag-aalala, at nagniningning ang mga iyon sa malamlam na ilaw ng kwarto.Nagbiro si Carson sa mahina at paos na tinig, “Hindi ba’t inappropriate para kay Mrs. Santos

Papalapit na ang Spring Festival. Unti-unting tumatahimik ang dati'y abalang mga kalsada. Kahit saan tumingin ay may mga ilaw at bulaklak na palamuti, at sa bawat puno'y nakasabit ang pulang parol.Bagaman maliwanag ang buong lungsod, hindi ramdam ang masyadong matinding kasayahan ng bagong taon.Nagbakasyon na ang Jiang Group, at karamihan sa mga empleyado ay nakauwi na sa kani-kanilang mga probinsya para sa selebrasyon. Tahimik ngayon ang buong gusali—isang bagay na bihira sa regular na araw.Ngunit hindi makatiis sina Jessica at Carson na walang ginagawa. Para sa kanila, ang bagong taon ay hindi nangangahulugang pahinga—may mga business gatherings pa rin silang kailangang puntahan. Halos araw-araw ay maaga silang umaalis at gabi na kung makauwi.Abala si Carson sa pagdalo sa mga New Year’s party na inorganisa ng iba’t ibang business partners. Samantala, si Jessica naman ay kasamang abala ni Francis, tumutulong sa pagtatapos ng trabaho sa design company at pagdalo sa ilang dinner in

Biglang nawala ang paghinga ni Jessica. Pinilit niyang huwag huminga, takot na baka buhatin siya ni Carson papunta sa lounge.Hindi niya alam kung ano na naman ang naiisip ng lalaki, pero isa lang ang malinaw: ayaw niyang pumayag. Hindi niya maintindihan kung saan pa humuhugot ng lakas si Carson pagkatapos ng sunod-sunod na meetings. Siya mismo ay pagod na pagod na, at ayaw niyang ubusin pa ang natitirang lakas niya.Namumula ang mga mata niya habang bahagyang gumalaw ang kanyang basang labi. Inirapan niya ito ng marahan at bumulong, “Huwag na, pagod na pagod na ako sa trabaho. Wala na akong lakas.”Habang sinasabi iyon, dahan-dahan niyang inilipat ang kamay niya mula sa batok ng lalaki papunta sa matigas nitong dibdib, saka tinulak palayo nang kaunti.Hindi talaga ligtas na mapag-isa silang dalawa sa ganitong sikip na espasyo. Alam niyang kung magkatagpo ulit ang mga mata nila, puro kalokohan na naman ang laman ng isip ng lalaki.Ngunit sa halip na magpilit, bahagyang ngumiti si Cars