All Chapters of Lust Night With The Billionaire CEO: Chapter 151 - Chapter 160

Camilla, habang nakatingin kay Raymond sa entablado, ay ngumiti ng bahagya at tumango.Camilla ang sabi, “Nakakatawa nga, ‘no? Siya pa ang ma-fall out of love. Pero kung umarte parang mababaliw.” Sabay abot ng isang baso ng low-alcohol fruit wine kay Jessica.Napatingin naman si Carson sa kanyang kamay—wala man lang siyang hawak. Tiningnan niya si Andrea ng may bahagyang pagkairita, pero halatang hindi siya makapalag sa ‘maliit na biyenan’ na ito.Nang mapansing iinom na si Jessica, agad siyang nagsalita ng medyo malakas.Carson ang sabi, “Huwag ka munang uminom. Hindi ka pa kumakain.”Napakurap si Jessica. Nakalimutan na pala niyang hindi pa siya nakakakain ng hapunan. Kanina sa sasakyan, naramdaman niyang gutom siya, pero ngayon ay parang nawala na.Tumayo si Carson at kumuha ng ilang pagkain sa mesa. Maingat niyang inilagay sa plato, iniharap ito kay Jessica, at marahang hinaplos ang buhok ng dalaga.Carson ang sabi, “Kumain ka muna, pampalubag sa tiyan mo. Huwag kang masyadong iin

Hinubad ng lalaki ang kanyang coat, shirt, at pantalon. Habang papalapit siya sa billiard table, mas lalo pang naging kapansin-pansin ang kanyang lean pero toned na pangangatawan. Malapad ang balikat, makitid ang baywang—parang ginuhit sa perpektong proporsyon.Ang espesyal na black-and-gold na pool cue ay parang isang laruan lamang sa kanyang butuhang palad. Sa bawat tira, madali niyang naipasok ang bola sa bulsa gamit ang iba’t ibang klase ng teknik—lahat ay pasok, walang mintis.Pero hindi rin nagpahuli ang babae. Ang mahahaba’t matitikas niyang mga binti ay nakabuka sa isang angkop na anggulo. Ang kanang binti ay tuwid habang ang kaliwa ay bahagyang nakabaluktot sa tuhod. Yumuko siya ng bahagya at mabilis na tumira.Ang mapanlinlang niyang mga matang parang pusa ay may tinatagong talim—hindi basta laro lang ito para sa kanya.Pareho silang seryoso. Walang nagpapadaig. Palitan sila ng tira, at parehong ayaw magpatalo.Makaraan ang ilang minuto, natira na lang sa kanila ang tig-dal

Nang mapansin ni Jordan na natahimik si Jessica, muling nagsalita ang binata, may halong biro at panunukso sa boses nito, na tila sinasadya pang gawing mas makulay ang usapan.“Balak mo ba talaga akong iwan?” aniya habang bahagyang ngumiti. “This is our first New Year together, we have to spend it together. Hindi pa nga ako nakaranas ng Bagong Taon kasama ang mama ko, tapos ikaw, tahimik mong inaagaw sa ’kin ang pagkakataon para ipakita ang pagiging mabuting manugang?”Hindi lang si Jessica ang may posibilidad na huling Bagong Taon kasama ang ina—para kay Jordan, ito rin ang una, at maaaring maging huli rin. Pareho nilang kailangang pahalagahan ang pagkakataon.Nang marinig iyon, napaso ang dibdib ni Jessica. Naramdaman niya ang biglang paninikip ng dibdib, at may sumagi sa ilong niya—isang kirot na tila nagpapaalala ng pagkakautang sa damdamin.“Sorry,” mahina niyang sabi. “Hindi ko naman sinasadya na hindi ka isama sa plano. Ako… kasi…”Noon, kung ang Jessica na mas carefree at wala

Pagkaalis ni Berna sa silid ng ospital, buhat ni Jessica ang isang magaan na bag na may lamang ekstrang damit ni Mercedes. Samantalang si Carson naman, bilang manugang, ay maingat na nagtutulak ng wheelchair. Tatlo silang sabay-sabay na umuwi sa Golden Bay.Pagsapit ng dapit-hapon, tahimik na lumulubog ang araw sa tuktok ng bundok. Ang langit ay tila sining na pinaghalo ang mala-asul na liwanag at kulay-apoy ng araw, isang kakaibang ganda na sumasabay sa malamig na hangin ng gabi.Ang mga pulang parol at pulang couplets sa ilalim ng veranda ng villa ay nagbibigay ng masayang damdamin. Maging ang mga sanga ng mga puno sa bakuran ay may nakasabit na maliliit na pulang parol, maliit ngunit detalyado, at nakakadagdag sa masiglang atmosferang pambagong taon.Para kay Jessica, hindi sapat ang dekorasyon upang maging masaya ang pagdiriwang nilang tatlo. Kaya naisip niyang sulatin ng kamay ang couplet na ilalagay sa pintuan ng villa.Sanay si Carson na sumunod sa gusto ng asawa. Wala siyang re

Nailagay na halos lahat ng ulam sa mesa—mainit-init pa ang karamihan. Wala nang pagkakataon si Jessica para gantihan o asarin si Carson sa mga biro at panunukso nito kanina. Nandiyan na si Berna sa tabi nila, kaya’t wala siyang nagawa kundi maghintay ng tamang tiyempo.Ang hapunan nila sa Bisperas ng Bagong Taon ay hindi naging basta-basta lang. Kahit tatlo lang sila, sagana ang mesa sa mga ulam na may iba't ibang aroma at kulay. Parang piyesta ang bawat sulok ng rectangular na hapag, punong-puno ng amoy na nagpapagutom sa sinumang lumapit.Nag-toast silang tatlo bilang pagsalubong sa bagong taon, habang masayang nagkukuwentuhan tungkol sa buhay, pamilya, at mga plano. May halakhakan, may asaran, pero puro magagaan na usapan na bagay lang sa okasyon.Napansin ni Berna ang eksenang halos araw-araw na niyang nasasaksihan: hindi iinumin ni Jessica ang sabaw hangga’t hindi ito hinipan at pinalamig ni Carson. Para sa iba, baka simpleng kilos lang ito, pero para kay Berna, isa itong malinaw