Semua Bab Lust Night With The Billionaire CEO: Bab 161 - Bab 169

Nanlaki ang mga mata ni Jessica habang nakatitig sa dalawang bagay na nasa kamay ni Jordan—ang balat na tali at ang pares ng posas na bakal. Napatigil ang kanyang paghinga at tila nawala siya sa sarili habang tinitingnan ang mga ito na parang hindi alam kung ano ang gagawin.Nang ibaba pa niya ang paningin, nakita niya ang isang itim na kutson na costume ng kuting—may kasamang cat ears at buntot na balahibo. Bagamat cute ito sa unang tingin, halatang may ibang kahulugan ang kabuuang ensemble.Nanatili siyang nakatayo, tila napako sa lugar. Nanlaki ang mga mata niya habang lumulutang sa kawalan ng kamalayan. Muling bumalik sa ulirat si Jessica nang marinig ang malapit na boses ni Jordan, puno ng mapaglarong tono at may kasamang ngiti."Akala ko pa naman ikaw 'yung tipong mahinhin at nagpapakipot," bulong nito na may bahid ng pananabik sa boses. "Hindi ko akalaing mahilig ka rin pala sa… excitement."Mabilis na kumilos si Jessica, para bang napaso. Agad niyang ibinato ang mga gamit pala

Tahimik ang buong paligid ngayong Bagong Taon. Bagama’t tradisyon ang magpuyat sa Spring Festival, tila napakatahimik ng bawat bahay sa simula ng taon. Kahit ang kalsada, na karaniwang barado sa trapiko, ay tila naging maluwag—wala ni anino ng karaniwang abala sa araw-araw.Sa kwarto sa loob ng Golden Bay Villa, isang maputing braso ang lumitaw mula sa makapal at mainit na kumot. Kita sa loob ng bisig ang ilang mapupulang marka ng halik, habang may malabnaw na pulang bilog din sa paligid ng kanyang pulsuhan. Dahan-dahang iminulat ni Jessica ang kanyang mga mata. Malabo pa ang paningin at may kirot pa rin sa katawan. Napansin niyang nakasarado ang blackout curtains, maliban sa maliit na siwang kung saan pumapasok ang liwanag mula sa labas—sapat lang upang magbigay ng liwanag sa silid.Nakabaon pa rin ang kanyang mukha sa unan, nakalugay ang kanyang kulot na buhok, at ramdam niya ang pagod na tila sinabayan ng mapait na alaala ng nagdaang gabi.Naalala niya ang naging asal ng lalaki kag

Sa mismong sandaling iyon, natahimik ang buong conference room. Sa isip ng bawat isa’y paulit-ulit na umuukit ang mga malalagkit na mensaheng nakita sa projector, partikular na ang mga mula sa contact na tinatawag na ‘boss.’Bukod sa emoji na nagsasabing “kapit kay misis,” may mga mensahe pa roon na malinaw na nagpapakitang mapang-akit at malambing ang tono ng ‘boss.’Boss: [Busy si misis! Wala man lang panahon para sa akin. (Sad.)] Good Baby: [Busy ako sa labas.] Boss: [Nasa field ka ba, asawa ko? (Aso na buntong-hininga.)] Boss: [Ang hirap makausap ng misis ko ngayong araw!] [Why don’t you invite your servants to have afternoon tea! Maganda ang feedback last time.] [Next time, paalamin mo muna ako para hindi ako mabigla.] Boss: [Palagi naman akong sumusunod kay misis. (Behave.)]Pero hindi ang nilalaman ng mensahe ang tunay na naging sentro ng atensyon. Ang tanong ng lahat ay—sino ba ang ‘boss’?Ang tanging tinatawag na boss sa kompanyang ito ay si Mr. Santos—ang kasalukuyang

Ang bughaw na langit ay may guhit ng usok na mula sa liwanag hanggang sa unti-unting pagdilim, at isang maliit na eroplano ang bumabaybay sa walang katapusang kalangitan at ulap.Mula sa Vista Mall hanggang Bacoor, hindi na kailangan pa ng transfer. Ang biyahe na mahigit sampung oras ay dumating sa Bacoor pagsapit ng gabi.Inayos ng Stereo Group ang isang espesyal na tagatanggap upang salubungin sila at ihatid sa pinakamararangyang hotel sa Bacoor para makapagpahinga bago simulan ang mga aktibidad kinabukasan.Bukod kina Jordan at Anthony, may limang iba pang kasamahan mula sa iba’t ibang departamento ng grupo ang kasama sa biyahe.Ang layunin ng kanilang pagpunta sa Bacoor ay hindi lamang para talakayin ang posibleng kooperasyon kasama ang Stereo Group sa pagpapaunlad ng cardiovascular at cerebrovascular medical instruments, kundi para rin magsagawa ng pag-aaral at obserbasyon.Ang Stereo Group, na naitatag noong nakaraang siglo, ay dating nakabase sa Beijing, Cavite, ngunit inilipat