บททั้งหมดของ I'm Crazy For You: บทที่ 121 - บทที่ 130

Napangisi si Prescilla, pero sa likod ng kanyang ngiti ay isang apoy na naglalagablab sa kanyang dibdib. “Ang yabang mo rin, Cherry.”“Hindi kayabangan ang tawag doon, kundi katotohanan.” Diretso ang tingin ni Cherry sa kanya, hindi nagpaapekto sa tensyon ng sitwasyon.“Katotohanan?” Tumawa si Prescilla, pero halatang pilit. “Katotohanan na hanggang ngayon, ako pa rin ang nasa isip ni Jal tuwing nakikita ka niya?”Nanikip ang dibdib ni Cherry.“Prescilla, tama na.” Napalakas na ang boses ni Jal, halatang iritado. “Huwag mong idamay si Cherry sa hindi mo matanggap na katotohanan.”“Anong katotohanan, Jal?” Bumaling si Prescilla sa kanya, ang kanyang mga mata’y puno ng sakit at pagsisisi. “Na minahal mo ako noon, pero iniwan kita? Alam kong nagkamali ako, pero hindi mo ba naisip na baka may dahilan kung bakit nangyari iyon?”“At anong gusto mong gawin ko ngayon? Bumalik sa’yo? Pilitin ang sarili kong kalimutan si Cherry para lang bigyan ka ng pangalawang pagkakataon?” Diretsahan ang tan

Ang gabing iyon ay puno ng ilaw, musika, at tawanan. Ang malawak na grand hall ng Blue Ocean Cruise Ship ay punong-puno ng mga opisyal ng barko—mula sa mga first-class officers hanggang sa mismong mga kapitan. Bihirang magkaroon ng ganitong okasyon kung saan ang lahat ay pwedeng mag-relax at magsaya.Sa gitna ng engrandeng selebrasyon, isang babae ang may ibang plano—Prescilla Gana.Kanina pa niya pinagmamasdan si Captain Jal Pereno na abala sa pakikipag-usap sa ilang senior officers. Gwapo pa rin ito sa suot nitong navy blue uniform, pero iba ang kinang ng mga mata nito ngayon—masaya, kontento… dahil kay Cherry.Napakagat-labi si Prescilla. Hindi. Hindi niya hahayaang matapos ang lahat ng ganito lang. Kung si Cherry ang kanyang kahuli-hulihang balakid, sisiguraduhin niyang mawawala ito sa buhay ni Jal.At sa gabing ito, wala si Cherry.Prescilla Gana.Nakatayo siya sa isang sulok ng engrandeng hall, hawak ang isang baso ng champagne, ngunit hindi niya ito iniinom. Hindi siya andito p

Napalunok si Jal. Alam niyang nasasaktan si Cherry—pero alam din niyang hindi siya puwedeng sumuko.“Cherry…”"Huwag mo akong tawagin sa pangalan ko na parang wala lang nangyari!" Tumaas ang boses ni Cherry, nanggigigil na. "Jal, gusto kitang paniwalaan, gusto kong ipaglaban ka—pero paano kung ang dapat kong ipaglaban ay ang sarili ko na?"Natahimik ang lahat. Pati ang kalmadong si Prescilla ay hindi makapagsalita."Paano kung ako na ang talo sa laban na ito, Jal?" Kumakawala na ang luha sa mga mata ni Cherry. "Paano kung napagod na akong umasa na sa huli, ako pa rin ang pipiliin mo?"Hindi niya na hinintay ang sagot ni Jal. Tumalikod siya at tuluyang lumayo.At sa pagkakataong iyon, hindi na siya nilingon ni Jal.At si Prescilla?Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya, bago niya marahang ibinulong sa sarili—"At sa huli, ako ang natira."Palabas sa VIP room si Cherry na umiiyak at nakita ito ni Marites na kakabreak lang sa trabaho."Cherry! Anong nangyari?!" Napaatras

Napayuko si Jal, hindi alam kung paano ipagtatanggol ang sarili.“Huwag mo akong gawing tanga, Jal,” bulong ni Cherry, nanginginig ang boses. “Dahil kahit lasing ka, alam mo pa rin kung sino ang mahal mo.”Napakuyom ang kamao ni Jal. “Ikaw ang mahal ko.”"HUWAG MONG SABIHIN 'YAN!" Sigaw ni Cherry, nangingilid ang luha sa kanyang mga mata. “Huwag mo akong gawing panakip-butas sa konsensya mo! Dahil kung talagang mahal mo ako, HINDI MO AKO IPAGPAPALIT!”Natahimik si Jal.Huminga nang malalim si Cherry, pilit na pinipigil ang panginginig ng kanyang boses. “Alam mo, Jal, noon… handa akong ipaglaban ka. Handa akong ipaglaban ang relasyon natin kahit sino pa ang humadlang.”Muling bumagsak ang mga luha niya. “Pero paano ko ipaglalaban ang isang taong hindi ako kayang ipaglaban?”Natahimik si Jal. Hindi niya alam kung paano sasagutin iyon—dahil alam niyang tama si Cherry.Nakangiting lumingon si Cherry, pero punong-puno ng pait ang ekspresyon niya. “Tapos na tayo, Jal. Hindi ko na hahayaan a

Biglang nanahimik si Cherry. Dahan-dahan siyang napatingin sa malayo, kung saan nakatayo si Jal, malayo pero nakamasid. Kahit wala siyang sinasabi, ramdam niyang nais nitong lapitan siya. Kita niya sa mga mata ni Jal ang hinanakit, pagsisisi, at pagmamakaawang bigyan siya ng isa pang pagkakataon.Pero hindi na niya hihintayin.Hindi na niya kailangang marinig ang kahit anong paliwanag.Sa unang pagkakataon, siya na mismo ang pipili sa sarili niya.Huminga siya nang malalim, pilit na tinatanggap ang katotohanang ito na ang wakas ng kwento nila ni Jal. Ang lalaking minahal niya nang buong puso, ang lalaking pinangarap niyang makasama habang buhay, ay hindi kailanman magiging kanya."Tara na, Marites."At sa gabing iyon, sa unang pagkakataon… siya na mismo ang lumayo.Sa Loob ng Blue Ocean CruiseHabang paalis si Cherry, hindi na nakapagpigil si Jal. Mabilis siyang sumugod palapit, sinubukang pigilan ang paglayo ng babaeng mahal niya."Cherry, please… kahit isang minuto lang… pakinggan m