I'm Crazy For You의 모든 챕터: 챕터 181 - 챕터 190

Dumating ang kanyang turn.“Hi, everyone. I’m Cherry Morales. I’m from Manila, and this is my first time working as a customer service agent. I’m looking forward to learning from all of you.”Tahimik ang grupo saglit, bago nagsimulang magsalita ang isang katrabaho niyang si Eric.“Nice to meet you, Cherry. You look so young. Do you still study?”Napangiti si Cherry, kahit may bahagyang kirot sa dibdib. “I graduated a few years ago, actually. I used to work in the cruise industry. But… due to the pandemic, I had to switch careers.”Napatango ang iba, tila naunawaan ang sitwasyon.Ngunit isang boses ang nagsalita, isang boses na nagpasikip sa dibdib niya.“I heard people from the cruise ships got the worst cases of COVID. Weren’t you scared?”Isang babae ang nagtanong, si Jessa, na halatang may pag-aalinlangan sa kanya.Napakuyom ng kamay si Cherry. Alam niyang may mga tao pa ring may stigma laban sa mga manggagawang nanggaling sa cruise ship.“Of course, I was scared. But we did everyt

Tumango si Cherry. “Oo, Pa. Magpapalit na ako ng shift next month, para hindi ako masyadong mapagod. At pagdating ng kabuwanan ko, magpapahinga rin ako. Pangako ‘yan.”Pagkatapos ng shift ni Cherry, tahimik siyang nakaupo sa gilid ng kama. Nasa kabilang kwarto ang kanyang mga magulang, pero kahit gusto niyang matulog, hindi niya magawang ipikit ang kanyang mga mata.Kinuha niya ang cellphone niya at tiningnan kung may message si Jal.Wala.Napakagat siya sa labi. Kahit anong gawin niya, hindi pa rin niya mapigilan ang sarili niyang hanapin ang presensya ng lalaking pinakamamahal niya noon.Noon.Dahil ngayon, hindi na.Sinubukan niyang burahin ang numero nito, pero hindi niya magawa.Napahawak siya sa kanyang tiyan. “Para sa inyo ito, mga anak. Kailangan nating maging matatag.”Pumikit siya, pilit na itinatapon sa isipan ang bawat alaala ni Jal.Pero sa bawat paghinga niya, parang nararamdaman pa rin niya ang sakit ng pagtataksil nito.Habang si Cherry ay nakikibaka sa bagong buhay ni

Nakahiga si Prescilla sa kanyang kama sa cabin ng Blue Ocean Cruise Ship habang mariing nakahawak sa kanyang tiyan. Ramdam niya ang paghahalo ng emosyon—galit, sakit, at pangamba.Hindi na niya kinaya ang bigat ng nararamdaman, kaya agad niyang kinuha ang cellphone at tinawagan si Luisa, ang lola ni Jal Pereno—ang tanging taong alam niyang may kontrol sa kanyang asawa."Hello, hija?" Sagot ng matandang babae.Napasinghot si Prescilla bago nagsalita, pilit pinapakalma ang sarili. “Lola Luisa… hindi ko na alam ang gagawin ko kay Jal.”May ilang segundong katahimikan sa kabilang linya bago sumagot si Luisa. "Ano na naman ang ginawa ng apo ko?"Mariing pumikit si Prescilla, pilit nilalabanan ang bumibigat na luha sa kanyang mga mata."Lola, hanggang ngayon… si Cherry pa rin ang iniisip ni Jal.""Ano?" Napalakas ang boses ng matanda."Oo, Lola. Kahit kami na ang kasal, kahit ako na ang asawa niya, hindi niya pa rin ako kayang tingnan sa parehong paraan na tinitingnan niya si Cherry noon!"

Malamig ang simoy ng hangin mula sa bukas na bintana, pero kahit na ramdam ang preskong hangin ng gabi, tumatagaktak ang pawis ni Cherry habang maingat niyang inaayos ang laman ng kanyang maternity bag. Hindi niya maiwasang kabahan—kahit pa alam niyang ilang linggo na lang at makikita na niya ang kanyang mga anak.Habang maingat niyang tinutupi ang maliliit na damit, biglang pumasok sa kwarto ang kanyang ina, si Gemma, dala ang isang basong gatas. "Anak, pahinga ka muna. Huwag mong pilitin ang sarili mong magpagod."Umiling si Cherry at pilit na ngumiti. "Ma, kailangan kong siguraduhin na maayos na ang lahat bago ako manganak. Ayoko namang magpanic bigla ‘pag dumating na ‘yung araw, ‘di ba?"Napailing si Gemma at naupo sa gilid ng kama ng anak. "Alam mo bang ganito rin ako noong ipinagbubuntis kita? Lahat ng bagay, pinaghahandaan ko. Gusto kong maging sigurado na hindi kita pababayaan. Pero anak, alam ko rin na minsan, kailangan nating huminga at hayaan na lang ang ibang tao na tumulo

Ngumiti siya nang pilit at umiling. "Wala pa, Ma. Wala akong ganang kumain."Umupo si Gemma sa tabi niya at hinawakan ang kanyang kamay. "Alam kong maraming bumabagabag sa isip mo, anak. Pero kailangan mong alagaan ang sarili mo. Hindi lang para sa’yo, kundi para rin sa kanila."Tumingin si Cherry sa kanyang ina at mahina siyang tumango. Tama si Gemma. Kailangan niyang maging matatag para sa kanyang mga anak.Habang kumakain siya, pumasok naman sa kwarto si Ralph, may hawak na isang maliit na kahon."Anak, gusto ko sanang ibigay sa’yo ‘to."Naguguluhan man, tinanggap ni Cherry ang kahon at marahang binuksan ito. Napasinghap siya nang makita ang laman—isang maliit na locket na hugis puso. Binuksan niya ito at nakita ang dalawang larawan sa loob: isa ay litrato nilang mag-anak, at ang isa naman ay bakante pa."Pa…" hindi niya mapigilang lumuhang muli."Gusto ko sana, anak, ilagay mo diyan ang litrato nina Mikaela, Mikee, at Mike kapag dumating na sila. Para kahit anong mangyari, lagi mo