All Chapters of My Billionaire Husband's Hidden Identity : Chapter 201 - Chapter 210

Nakaupo si Felicity sa harap ng canvas, hawak-hawak ang brush pero walang konkretong hugis ang lumalabas. Para lang siyang gumuguhit ng mga linya na wala namang direksyon. Nakaupo si Shia sa bean bag, nakapamewang habang nagmi-mirror check gamit ang phone.“Besty, kung hindi mo tatapusin ‘yang abstract mo, baka maging abstract din ang love life mo,” biro ni Shia, sabay tawa ng malakas.“Kung love life lang ang problema, matagal na akong tapos,” balik ni Felicity, rolling her eyes pero hindi maitago ang ngiti.Magpapalit pa sana ng banat si Shia nang biglang tumunog ang cellphone ni Felicity na nakapatong sa mesa. Nag-vibrate ito nang sunod-sunod, tanda ng tawag. Napakunot-noo si Felicity at agad na dinampot ang phone.“Unknown number?” bulong niya. Pero sa dulo ng screen, nakalagay ang pangalan, si Ms. Elena Santos.Biglang lumambot ang ekspresyon niya. Kilala niya ito. Isa ito sa mga suki niya sa painting commissions—isang mabait na babae na founder ng isang malaking charity organiza

SA LOOB ng itim na Rolls Royce, mahigpit ang hawak ni Thorin sa tablet na kanina pa niya hindi mabasa nang maayos. Hindi dahil sa report na hawak niya kundi dahil sa iisang bagay na paulit-ulit na umuukilkil sa isip niya—nandito si Felicity.Parang biglang lumiit ang kotse, kahit maluwag naman ang espasyo ng backseat. Ang malamig na aircon, parang hindi na nakaka-comfort. Sa labas, ramdam niya ang tensyon ng mga taong nag-aabang, ang flash ng cameras, at ang excited na bulungan ng crowd.“Nicolai,” mababa at steady ang boses niya. “Call the PR team. I need them here. Now.”“Yes, Mr. Evans.”Mabilis na nag-dial si Nicolai gamit ang secure line. Sa loob lang ng isang minuto, bumukas ang pinto sa kabilang gilid ng Rolls Royce. Dumating si Adrienne Yu, isa sa pinaka-trusted na PR ni Thorin, hawak ang isang black attache case. Nakasuot ito ng slim black suit, hair pulled back in a sleek bun, and her expression screamed efficiency.“Mr. Evans,” bati ni Adrienne habang pumapasok sa backseat.

MAAGA pa lang, gising na si Felicity. Ang araw ay unti-unting sumisilip sa mga bintana ng kanilang maliit pero maaliwalas na apartment. Tahimik ang subdivision, malinis ang kalsada, at may mga security guards sa gate. Hindi ito exclusive village, pero may tamang balance ng privacy at comfort.Sa mesa, may dalawang tasa ng kape—isa para sa kanya, isa para kay Thorin. Nakaupo siya, nakaharap sa laptop habang chine-check ang mga orders niya sa Shopeë at Instägram. May bagong client na nagpa-customize ng money bouquet para sa graduation gift, at may dalawa ring nag-order ng small paintings na abstract.Habang abala siya, lumabas si Thorin mula sa kwarto, suot ang simpleng polo shirt at dark jeans. Ang itsura niya, parang typical na empleyado lang na papasok sa opisina. Pero kahit simple ang porma, ramdam pa rin ang natural niyang aura—straight posture, neat ang buhok, at malamig ang ekspresyon.“Morning,” bati ni Felicity habang hindi inaalis ang tingin sa screen.“Morning,” sagot ni Thor

DALAWANG araw na ang lumipas mula nang charity event, pero para kay Shia, parang kahapon lang iyon nang makita niya si Thorin Evans nang personal. At gaya ng inaasahan, hindi pa rin ito nauubusan ng energy sa pagkukuwento.“Besty, swear! As in hanggang ngayon, kinikilig pa rin ako,” bungad agad ni Shia habang nagsisimula ng live streaming set-up sa kanilang shared studio. Nakasuot siya ng pastel pink dress, light makeup, at nakaupo sa swivel chair na may ring light sa harap. “Imagine mo, girl, nakita ko nang harapan ang pinaka-hot CEO sa buong Pilipinas!”Si Felicity, na abala sa kabilang side ng studio, ay nakatungo sa mesa habang naglalagay ng bagong petals sa isang money bouquet. Half ng room ay glam space ni Shia na may racks ng makeup, shelves ng lipstick shades, camera tripod, at mga soft light panels. Sa side naman ni Felicity, puro canvases, jars of paint, sketchpads, at mga bouquet na gawa sa bulaklak at rolled-up bills.Napabuntong-hininga na lang siya. “Dalawang araw na ang

TAHIMIK pa rin ang paligid ng unit kahit nasa loob na sila. Sa sofa, nakaupo si Charlotte, halatang pagod na pagod, namumugto ang mga mata, at yakap-yakap si Chase na nakatulog na sa dibdib niya dahil sa pag-iyak kanina. Si Felicity naman, nakaupo sa tabi niya, hawak ang isang basong tubig, pilit na pinapakalma ang pinsan.“Charlotte,” mahinahon niyang sabi, dahan-dahan ang tono. “Tell me. Ano bang nangyari?”Natahimik muna si Charlotte. Pero nang magtagpo ang mga mata nila ni Felicity, hindi na nito napigilan. Humagulgol ito, hawak-hawak ang baso na parang doon kumakapit ng lakas.“N-Nahuli ko si Robert,” basag ang boses nito.Nanlaki ang mata ni Felicity. “What do you mean, nahuli?”“May babae siya,” halos hindi marinig na sagot ni Charlotte, pero sapat para tumindig ang balahibo ni Felicity.“Paano mo nalaman?” tanong ni Felicity, ramdam ang panginginig ng boses ng pinsan.Lumunok si Charlotte bago nagpatuloy. “Isang gabi… naiwan niya ang phone niya sa sala. Nag-charge siya, tapos