Lahat ng Kabanata ng My Billionaire Husband's Hidden Identity : Kabanata 191 - Kabanata 200

BAGO pa siya makasagot, Felicity stepped forward, eyes gleaming with mischief, at sinubukan niyang ipulupot ang braso sa leeg ni Thorin.Thorin instinctively stepped back, kunot-noo. “What are you doing?”Mas lalo lang siyang nangulit. Felicity leaned in closer, lowering her voice. “Shh… baka marinig tayo. Malay mo isipin nila, couple din tayo.” She grinned wider. “At kung tutuusin… bagay naman tayo.”Bigla niyang ni-lock ang braso sa leeg ni Thorin at bumulong, “Hello…”Natigilan si Thorin, hindi makagalaw. Ilang segundo lang, pero sapat para mawalan sila ng balanse. Sunod na naramdaman niya, parehong bumagsak ang katawan nila sa sofa, magkapatong, magkadikit, at parehong natahimik.Nang tuluyan siyang makabawi sa ulirat, naramdaman ni Felicity na pareho na silang bumagsak sa sofa—ang katawan niya ay nakadikit nang mariin kay Thorin. Para silang eksenang diretso sa isang modernong drama, puno ng tensyon at hindi maipaliwanag na init sa paligid.Sa halip na matakot o mahiya, kumislap

THE NEXT MORNING, Thorin slowly opened his eyes, agad niyang naramdaman ang init na bumabalot sa katawan niya. Nasa mga bisig pa rin niya si Felicity, mahimbing na natutulog, pantay ang hinga, para bang wala siyang pakialam sa mundo.Maingat na inalis ni Thorin ang kamay na nakapulupot sa ilalim ng katawan nito at dahan-dahang umupo. Tatlong minuto lang ang usapan nila kagabi, pero heto sila—magdamag na nakatulog sa sofa.Napatingin siya sa orasan sa dingding. Alas-singko na. Napailing siya, medyo lutang ang isip. Ito ang unang beses sa buong buhay niya na may babaeng natulog sa tabi niya buong gabi.Bahagyang gumalaw si Felicity, hindi pa gising pero instinctively, hinanap pa rin siya ng mga braso nito at muling yumakap. Medyo magulo na ang ayos ng suot niya, at ang palda ay umakyat ng bahagya, nagbubunyag ng makinis na balat.Sandaling napatingin si Thorin bago niya agad iniwas ang kanyang paningin. Damn. Napalalim siya ng hinga at pilit kinalma ang sarili.Dahan-dahan siyang tumayo

KATABI ng red Beetle ni Felicity, ay isang puting BMW. Pareho silang naiipit sa traffic, at habang naghihintay na gumalaw ang pila ng sasakyan, bumaba ang bintana ng BMW.“Uy, hipag! Good morning!” bati ng driver sabay kaway.Si Thyon pala—ang younger brother ni Thorin.Unang beses nila itong nagkasalubong sa kalsada, at sa gitna pa ng traffic.“Thyon? Anong ginagawa mo rito?” tanong ni Felicity, nagulat pero natatawa. Chill at approachable kasi ang dating nito.“Grabe, ang ganda ng ride mo. Kailan ka pa nagpalit ng kotse? Ang cute ng Beetle, bagay na bagay sa’yo,” sabi ni Thyon, naka-smirk pa.“Binili ni Thorin para sa’kin,” sagot ni Felicity casually, parang wala lang.Halos mapa-“seriously?” si Thyon. Hindi niya ma-imagine na ang Kuya Thorin niya na parang kasinlamig ng yelo ay bibili ng bagay para sa babae.Napabuntong-hininga si Felicity habang nakatingin sa bumper-to-bumper na pila. “So, dito ka ba lagi dumadaan? Hindi ka ba nale-late sa work?”Nang marinig ang tungkol sa trabah

THORIN glared at his younger brother with open disdain. He lowered his gaze to the neatly prepared work meal on his desk—organized by his assistant. The meat and vegetables were balanced, the nutrition scientifically calculated.Pero kahit gaano ka-perfect sa papel, parang may kulang. Compared to the colorful, homey lunch box in Thyon’s hands, his own meal felt… lifeless. That unsettling realization stirred a strange irritation inside him.“As a company director and department manager,” Thorin said coldly, his voice cutting across the room, “you’re late for meetings, clueless about the business, and useless at work. Where do you even get the nerve to eat?”Before Thyon could react, Thorin reached over and slammed his hand on the cartoon lunch box, pulling it toward himself.“Confiscated.”Thyon blinked, shocked. “Kuya, gutom na ako!”Thorin pointed dismissively at the bland office meal on the table. “That’s yours.”Thyon could only stare, speechless. Watching his older brother stand u

“MAY sinabi sa’kin yung mayamang relative ko… pero swear ha, huwag mong ikukwento kahit kanino.”“Sige, ano 'yun?” tanong ni Felicity, medyo alanganin ang tono.Shia leaned closer, eyes sparkling with chismis. “Naalala mo ba ‘yung last time na pumunta ‘yung anak ng Meyer family sa headquarters ng Evans Group para mag-propose ng marriage?”“U-huh.” Felicity nodded. Siyempre, naaalala niya iyon. Trending ang video noon, halos lahat pinag-uusapan.Na-save pa niya ang clip sa phone niya. Kahit medyo malabo ang kuha, malinaw niyang nakilala ang mukha ni Daniel.Pero nang subukan niyang i-replay ang video, nagulat siya. Invalid na ang link.“Wag mo nang hanapin,” mabilis na sabi ni Shia, parang insider ang dating. “Tinanggal na lahat ng related videos. Malamang nagpa-PR cleanup na ang Evans Group.”“I see.” Felicity pursed her lips, trying not to think much of it.Shia, lowering her voice gaya ng tipikal na tsismosa, leaned in conspiratorially. “Alam mo, hindi naman daw totoong proposal ‘yu