All Chapters of DANGEROUSLY YOURS (EL FRIO QUADRO): Chapter 141 - Chapter 150

BLYTHE JULIANNA…Pangatlong linggo niya na sa bahay ni Luke at wala naman siyang naging problema. Malaki din ang ipinagbago ni Leon sa loob ng tatlong linggo na siya ang nag-aalaga dito. Nagkaroon na ng laman ang pisngi ng kaniyang anak at madalas na rin itong ngumingiti. Ayon sa mga kasama ni Luke sa bahay ay ibang-iba na si Leon ngayon kaysa noong hindi pa siya kasama nito.Tunay nga ang kasabihan na iba talaga kapag ang ina ang kasama ng anak. Naisip niya na sana kung noon pa sila magkasama ni Leon ay baka hindi na aabot sa ganito ang sitwasyon ng kaniyang anak.Sa loob ng tatlong linggo ay wala siyang narinig mula kay Luke. Hindi ito nagparamdam sa kaniya at kahit tawag ay wala siyang natanggap mula sa lalaki. May kaunting pag-alala siya na nararamdaman ngunit ng maalala kung paano ito naka survive kay kamatayan noon ay nawawala ang pag-alala niya rito.Kilala niya si Luke at alam niya na hindi ito ordinaryong tao lamang. Matalino ito at higit sa lahat ay kayang-kaya nitong magpa

BLYTHE JULIANNA…“Natuwa sa kahanginan ng ama niya,” nakairap na sagot niya rito.“What did you just say?”“Nothing and can you please let me go? Feeling close ka, Muller!” sita niya sa lalaki at binigyan ito ng mahinang pagsiko sa tagiliran.“Aw! Mommy, you are hurting daddy,” reklamo nito na animo’y batang paslit. Lihim siyang napairap dahil hindi niya lubos maisip na may ganitong side din pala si Luke.“Did Leon eat already?” maya-maya ay tanong niya rito.“Yup! He has his breakfast earlier and he already took a shower. Daddy showered him and then feed him before bringing him out to see the sun,” proud na sagot nito sa kaniya. Natuwa siya at lihim na napahanga ngunit sa kabilang banda ay hindi niya rin mapigilan ang magtaka.“You showered Leon? And feed?” salubong ang mga kilay na tanong niya rito.“Yeah! Why? Hindi ka naniniwala?” balik tanong ng lalaki sa kaniya.“it’s not like tha-,”“Kapag nandio ako ay ako ang personal na nag-aalaga kay Leon. Ako lahat dahil gusto ko na maramd

BLYTHE JULIANNA…Pagkatapos ng lahat ng nalaman niya mula sa taohan ni Luke ay isang bagay ang kaniyang napagpasyahan. Walang pagdadalawang-isip na tinawagan niya agad ang kaniyang mga magulang.“Ace, anak! Napatawag ka? Hindi ka na ba galit sa amin?” bungad ng kaniyang ina ng sagutin nito ang tawag.“I need your help, nay,” sagot niya rito.“Anong tulong anak? Alam mo naman na nakahanda kaming pamilya mo na tulongan ka sa lahat ng oras.”“Nay, pwede bang sunduin niyo dito si Leon? Sa inyo muna siya pansamantala. Kukunin ko lang siya sa inyo kapag maayos na ang lahat. Kayo lang ang pwede kong pagkatiwalaan kay Leon, nay,” pakiusap niya sa ina. Alam niya na tama ang kaniyang desisyon na iwan muna si Leon sa mga ito. Kapag nasa mag magulang niya ang kaniyang anak ay panatag ang loob niya na at sigurado siya na ligtas si Leon sa pangangalaga ng mga ito.“Off course naman, Ace. Masaya kami ng tatay mo kapag nandito ang apo namin. Bukas na bukas din ay lilipad kami papunta diyan,” masayang

BLYTHE JULIANNA…“Bakit mo ginagawa sa akin ang mga bagay na ito, Muller? Ano ang tinatago mo?” pabulong na tanong niya sa kaniyang sarili ngunit wala naman siyang may nakuha na sagot.Nanatili muna siyang nakatayo sa labas ng pinto ng ilang segundo bago siya nagpasyang pihitin ang seradura para tuloyan ng buksan ang pintoan. Sinalubong siya ng amoy ni Luke kaya wala sa sarili na napapikit siya ng kaniyang mga mata at sinamyo ang amoy ng lalaki.Ilang segundo siyaang nanatili sa pagkakatayo at ng magsawa ay nagmulat siya ng kaniyang mga mata at iginala ang kaniyang tingin sa buong paligid. Doon niya lang napansin ang hitsura ng silid na iyon. At tama nga siya ng kaniyang hinala. Luke has a private room for his work, and no one knows about this.Katulad niya ay may ganito din siya at kahit sino sa kanila na nasa ganitong uri ng trabaho ay hindi basta-basta nag-iiwan ng mga bakas lalo na pagdating sa kanilang trabaho. Pinagsawa niya ang kaniyang sarili sa kakatingin sa paligid bago niya

BLYTHE JULIANNA…“Ms. Stuart?” natigilan siya ng may nagsalita mula sa kaniyang likuran at ng harapin niya ito ay ganon na lang ang pag-awang ng kaniyang bibig ng makilala ang taong iyon.“K-Kuya Dos?” mahina at nauutal ang boses na tawag niya sa kapatid. It was her kuya Dos at ngayon lang sila muling nagkita simula ng magising siya mula sa mahabang comatose.Hindi niya din ito nakausap noong nalaman niya na isa ito sa mga nagbenta sa kaniya sa mga Russian. Hindi na sila nagkaroon ng pagkakataon na makaharap muli ng kapatid at ngayon ay nasa harapan niya ito at sa ganitong pagkakataon niya pa itong nakaharap.“Let’s talk somewhere, Ace,” mahina ang boses na aya nito sa kaniya at hinawakan siya sa siko at hinila. Doon lang siya at nahimasmasan at agad na binaklas ang kamay ng kapatid na nakahawak sa kaniyang braso.“Let me go, kuya Dos. May kailangan akong gawin at hindi ako pwedeng sumama sayo,” awat niya sa kapatid at pilit na binabaklas ang kamay nito ngunit hindi siya nito binigyan