Semua Bab LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Bab 201 - Bab 210

“Me too, Mom…” malungkot na sabi ni Caleb. “Pinagbawalan ko siyang makipagkita kay Yassy. Sinuntok ko pa siya para lang tantanan ang kapatid ko. Pero hindi ko alam… siya pala ang biktima dito. Kawawa naman ‘yung bestfriend ko…” sising-sisi si Caleb sa ginawa kay Hunter.“Huhuhu… hindi ko lubos maisip ang hirap na pinagdaanan ng anak ko…” umiiyak na wika ni Tita Helen. “At heto siya ngayon… nakaratay sa ospital… at hindi pa natin alam kung magigising pa siya…”“Don’t say that, sweetheart!” sagot ng daddy ni Hunter kay Tita Helen. “Mabubuhay ng anak natin. Magtiwala lang tayo... lalo na’t magkakaanak na sila ni Yassy. Let’s just look on the brighter side. Kapag gumaling si Hunter, puwede na silang magpakasal ni Yassy, magbuo ng pamilya gaya ng dati nating planong lahat simula pa ng mga bata pa sila.” Puno ng pag-asang sabi ni Tito Joaquin.Nagkaroon ng liwanag sa puso ni Yassy. Totoo nga... siya lamang ang babaeng minahal ni Hunter. At ngayong magkakaroon na sila ng anak, nagkaroon siya

"I'm sorry for all the pain I've caused you, babe... but believe me... I didn't mean to hurt you.""Ssshhh... I believe you, babe... wag ka na masyadong magsalita dahil makakasama 'yan sa'yo. Now take a rest..." utosa nya"H-hindi ka aalis?"Napangiti siya. "No... dito lang ako...""P-promise?""Yes..." mahinang sagot niya saka nginitian ito ng matamis to assure him that she will never ever leave him again. Nilapit niya ang mukha dito saka dinampian ng halik sa labi ang nobyo."Take a rest, babe..."Ngumiti ito at muling pinikit ang mga mata... madali pa itong mapagod dahil hindi pa ito masyadong nakaka-recover. But one thing is for sure... ang saya-saya niya sa araw na 'yun dahil gising na si Hunter.Ang gagawin na lang nila ay hintayin itong tuluyang gumaling. Hindi pa niya nasabi dito ang magandang balita na buntis siya. Surprise niya iyon sa nobyo sa muli nitong pagising.Habang pinagmamasdan niya ang mahimbing na pagtulog ni Hunter ay hindi niya mapigilang mapaluha. Sa wakas… mat

It’s been 1 week simula nang nagising si Hunter ay tuloy-tuloy na din ang paggaling nito. Mukhang excited na ito lagi sa buhay... nababanaag na sa mukha nito ang saya. Siya pa din lagi ang nagbabantay. Ang gusto ni Hunter ay palagi siya nitong nakikita. Wala din namang problema iyon sa kanya dahil ‘yun din naman ang gusto niya. Gusto niyang alagaan ng mabuti ang nobyo para mabilis ang paggaling nito. "Kainin mo na ang prutas mo..." pilit niya kay Hunter. Tinitikom nito ang bibig na parang bata. Nakasandal ito sa headboard ng kama habang nakaupo. Ang isang paa nito ay may semento pa din kaya hindi pa ito makakababa ng kama. Magkakaroon pa ito ng therapy para sa legs. Pero baka pagkalabas na nila ng ospital iyon gagawin. "I’m already full. Kanina mo pa ako pinapakain. Iba naman kaya ang ipakain mo sa’kin..." pabulong na wika nito na parang nanunudyo. Nandoon pa naman ang mga magulang nito. Tiningnan niya ito ng masama at kinurot. "Shut up, Hunter... napakabastos mo talaga."

Nakuha na ang semento sa paa ni Hunter, nasa Quezon na din sila. Kasalukuyan silang nasa veranda sa bahay ni Hunter, nagpapahinga at nagpapahangin. Kakatapos lang nilang mag-dinner. Nakatingin lang sila paligid at sa langit na puno ng mga bituin.Masarap ang hangin doon lalo pa't punong-puno ng halaman ang paligid nila. Nakaka-relax sa mata at sa pakiramdam. Iba pa din talaga kapag nasa probinsya ka, parang nakakawala ng problema at mabagal lang ang buhay. Di tulad sa Manila na parang nakikipaghabulan ka palagi sa buhay."What are you thinking, babe?" tanong ni Hunter habang hawak ang kamay niya. Kanina pa sila naka-holding hands habang tumatambay doon."Nothing... iniisip ko lang ang buhay. Kung saan-saan pa ako nakikipagsapalaran.... dito din naman pala ang bagsak ko, sa Quezon." nakangiting wika niya.It's not that hindi niya na-appreciate... ang totoo ay mas gusto na niya ang buhay niya ngayon. Walang stress, walang problema. Kasama niya lang ang nobyo niya at soon ay ang magiging

"Ahhh... ahh....ahhh..." ungol niya. lalong naging malikot ang balakang niya sa itaas ng mukha ng nobyo. Hawak nito ang dalawang binti niya para lalong ihiwalay ang mga ito.. gusto nyang ikipot muna ito para pagpahingahin ang sarili dahil mukhang mamamatay na cya sa sarap pero hindi nito tinigilan sa pag sups*p ng hiyas nya na tila sarap na sarap ito sa kinakain. Napangiti cya... hinugasan nya pala iyon ng maigi kaya sarap na sarap ito sa kanya. "Aahhh.. shit Hunterrrr!....that feels so good!!!.... lalabasan nako!..." sigaw niya. hindi cya maka-alis sa ibabaw nito dahil mahigpit ang pagkakahawak nito sa binti niya. Mahigpit din ang pagkakahawak nya sa bed frame para doon kumuha ng lakas. "Di ko na kayang pigilan aahhhh!...." hiyaw niya. Naninagas ang mga binti niya ng bumuhos ang katas niya sa mukha nito. Lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakahawak at dinilaan ng dinilaan ang pw*rta nya na parang hayok sa laman "Hunter stop!!!... di ko na kaya...!" nanginginig na ang mga katawa