All Chapters of LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Chapter 211 - Chapter 220

Kinaumagahan ay maaga silang nagising kahit pa napagod sila ni Hunter kagabi. Araw ng therapy nito kaya dapat ay maaga silang mag-prepare. Kasalukuyang silang nasa komedor para mag-breakfast. Nandoon na din ang mga magulang nila kasama nila sa pagkain. “Kumusta naman ang pagtira mo dito sa amin, iha? Hindi ka ba pinapahirapan ni Hunter? Kapag inaway ka niya, sabihin mo lang ha... ikaw na ang mas importante sa amin ngayon kaysa sa kanya. Dala mo ang apo namin,” biro ni Tita Helen. “Mom! Ang bad n’yo sa akin. Hindi pa nga ako lubusang magaling, ginaganyan mo na ako?” wika ni Hunter na kunyari'y nasaktan sa sinabi ng ina. “Sinasabi ko lang, anak, na sakaling saktan mo pa ulit si Yassy ay hindi ka namin kukunsintihin.” “Of course, hindi ko na sasaktan ang asawa ko, Mom!” Lihim siyang kinilig. Asawa na ang tawag ni Hunter sa kanya. At masaya din siya na buong pusong pagtanggap ng mga ito sa kanya. “Bilisan n’yo na ang pagkain d’yan dahil maya-maya ay andito na ang therapist, Hunter.”

Dumaan pa ang mga araw na puno ng excitement. She is always looking forward to her wedding with Hunter. Abala siya sa paghahanda ng mga detalye ng kasal... mula sa gown, sa listahan ng mga bisita, hanggang sa mga bulaklak. Hindi rin nagpahuli si Hunter... katuwang niya ito sa bawat desisyon, sinisiguradong hindi lang maganda kundi perpekto ang magiging araw ng kanilang pag-iisang dibdib. Lubusan na itong magaling at natapos na din ang pagte-therapy. Bumalik na ang dati nitong pangangatawan. Maybe because excited din ito sa bagong buhay na bubunuin nilang mag-jowa kasama ang kanilang magiging anak. Ngayon din ang araw ng pagdating ni Belle. Gusto nitong makatulong sa preparation ng kasal nila. Hindi naman siya nagreklamo pa dahil best friend niya ito at magiging maid of honor. Of course, excited din ito para sa kanya. Kasalukuyan silang nasa airport ngayon. Maaga pa lang ay andoon na sila para sunduin ang kaibigan. Kasama niya si Hunter, Almira, at Kuya Caleb. Hindi niya alam

"Bestie, sorry dahil na-poison ko ang utak mo dahil sa galit ko noon kay Hunter. Ayaw kong maranasan mo ang naranasan kong sakit sa pag-ibig. But if you try to think of it deeper, it's worth the pain, bestie... dahil sa huli ay doon niyo talaga masusukat ang pag-ibig niyo sa isa’t isa. Don’t close your doors to love and to be loved."Nakita niyang namamasa ang mga mata ni Belle. Hindi niya alam kung ano ang hugot nito, kung gaano ito kagalit sa kuya niya, pero sana kahit papaano ay mabago niya ang pananaw nito tungkol sa pag-ibig."Anyway..." pukaw niya sa pananahimik nito. "Tara na sa baba nang makita ka na nina Mommy at Daddy. I'm sure miss ka na din nila!" nakangiting wika niya sa kaibigan para pagaanin ang loob nito. Belle is like a daughter also to her parents. At ganoon din naman siya sa parents ni Belle. Ganoon na ka-close ang pamilya nila, tulad na lang ng closeness ng pamilya niya at ni Hunter.Pasimpleng nagpupunas ng luha si Belle. Alam niyang wala pa itong nagiging nobyo k

“Basta! I don’t like! I’m too good para lang mapunta sa isang lalaking madaming babae… Am I not enough? Bakit pa maghahanap ng iba kung andito na nga ako? ” May hugot na naman ito na hindi niya maintindihan. Hindi kasi nito sinasabi ang punot-dulo ng pag-aaway ng dalawa.“Bahala ka… Naiinis na ako sa katigasan ng puso mo!” wika niyang parang sumusuko na sa kaibigan. "Pero valid din yang nararamdaman mo Bestie. Just take some time to relax. pag isipan mo ang mga bagay-bagay.... kung ano ang magiging desisyon mo ay susuportahan pa din kita.... that's how I love you!" Nagulat cya ng niyakap cya bigla ni Belle. "Thanks bestie.. you're the best!"Maya-maya ay pumunta na din sa kanila ang mga kaibigang sina Elijah, Liam, Almira at ang nobyo niyang si Hunter na agad siyang niyakap sa likod. Hindi na niya nakita si Caleb sa paligid. Marahil ay bumalik na ito sa kwarto.Masaya silang nagkukwentuhan doon. Madaling nakapalagayan ng loob ng mga kaibigan niya at si Belle. Parehas kasi silang mai

Nang magising sila kinabukasan ay umuwi na sa bahay nila, gusto niyang kamustahin ang kaibigan doon. Excited din siyang sabihin kay Belle na pinayagan siya ni Hinter na doon muna sila titira sa kanila habang andoon ang kaibigan. Magkahawak-kamay silang naglalakad papunta sa kanila. Exercise niya din iyon, ang maglakad-lakad tuwing umaga para malakas ang baby niya habang ipinagbubuntis niya. Malayo pa lang ay nakita na niya si Belle na nakaupo sa garden at nag-iisa. Nakasuot ito ng malalaking shades at mukhang kakagaling lang doon sa pagjo-jogging dahil naka-cycling shorts at sports bra lang ito. "Bestie!" tawag-pansin niya dito. Mukhang malalim naman kasi ang iniisip nito. Ngumiti ito nang makita siya pero alam niyang hindi ito masyadong masaya. Kahit pa nakasuot ng shades, alam niyang hindi umabot sa mata nito ang galak ng makita siya. Kilala na niya ang kaibigan kaya alam kung malungkot ito o hindi. "Bakit ka nag-iisa diyan? Hindi ka sinamahan ni Caleb?" biro ni Hunter.