“ไอ้ปริญมันเป็นคนดี การที่ผู้หญิงจะหลงรักมันไม่ใช่เรื่องยากหรอก แต่ตอนที่ข้าวไม่ได้เลือกมัน ก็เพราะว่ากูหน้าด้าน ตามตื๊อจนข้าวใจอ่อน” เวทัสนึกถึงสถานการณ์ของตนเอง ตอนนั้น เขาก็อดกังวลไม่ได้ว่าเมรีญาจะชอบปริญหรือไม่ แต่ก็เลือกที่จะพยายามจนถึงที่สุดจนหญิงสาวยอมใจอ่อน“ตอนนั้น มึงทำไงให้คุณข้าวเขายอมรับรักมึงวะ” ธามไทหันมาถามเวทัสด้วยความสนอกสนใจ เพราะไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องความรักมาก่อน ต้องยอมรับว่าเพื่อนรักถือเป็นคนที่เขาไว้วางใจให้สอนเรื่องนี้“ถามแบบนี้คือมึงจะไปง้อน้องเค้กหรือไง” เวทัสถามอย่างหยั่งเชิง“เออดิ ต้องง้อ ไม่อย่างนั้น กูตายห่าแน่” ธามไทตอบอย่างไม่คิด การไม่มีเขมมิกาอยู่ในชีวิตแม้แต่วันเดียว สำหรับเขา มันผ่านไปยากเย็นเหลือเกิน“ของกูก็ไม่มีอะไรมาก กูกับข้าวไม่ได้มีเรื่องราวไม่ดีต่อกันมา จริงๆ เป็นเรื่องดีๆ ด้วยซ้ำ กูก็แค่พยายามพิสูจน์ให้ข้าวเชื่อว่ากูรักเขาจริงๆ กูเป็นคนซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองมากๆ กูมั่นใจว่าข้าวคือแม่ของลูกกู เพราะฉะนั้น กูเลยเดินหน้าเต็มที่ ต้องถามก่อนว่า เพราะอะไร มึงถึงไม่ยอมรับความจริงว่าตัวเองรักเค้ก” เวทัสหันมาถามเพื่อนอีกครั้ง เพราะบางทีอา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-01
เข้าสู่ระบบ
