All Chapters of A Night With My Stepsister's Fiance: Chapter 11 - Chapter 20

Third Person’s Point of View:Habang nasa biyahe silang dalawa, tahimik lang si Ashley. Hindi niya magawang magsalita dahil sa bigat ng nararamdaman niya. Paulit-ulit pa rin sa isip niya kung paano siya palaging nalalaman ni Artus kung nasaan siya, at kung bakit pilit nitong pinapasok ang buhay niya ngayon.Gusto niya mang tanungin si Artus tungkol kay Stefanie—ang ex-fiancé ng lalaki at ang kanyang step-sister niya—hindi niya magawa. Wala na siyang balita rito simula nang nalaman ni Stefanie ang tungkol sa kanya at kay Artus. At dahil din umiwas siya pagkatapos ng DNA Result hindi niya na talaga sinasagot ang mga tawag mula sa kanila."Ang tahimik mo. Do you have something in your mind? Come on, you can tell me," si Artus ang bumasag sa katahimikan.Napatingin si Ashley sa lalaki. Hindi niya maintindihan kung paano ito nananatiling kalmado at parang walang nangyari, gayong sa isang gabing pagkakamali, nagawa nitong sirain ang engagement nila ni Stefanie. At ngayon, nasa sinapupunan n

Kahit gulat sa sinabi ni Artus, hindi na lamang siya nakapagsalita dahil alam niya wala na rin naman siyang magagawa para baguhin ang gustong gawin ni Artus sa sitwasyon nilang dalawa. Habang si Artus naman, gusto niya pa lalong mapalapit kay Ashley.Kahit kailan hindi siya naging ganito noon sa kahit na sinong babae na hindi niya pa masyadong kilala pero nang dumating si Ashley tila ba gusto niyang alam niya lahat ang tungkol dito. Hindi niya man maitindihan ang sarili, ngunit isa lang ang gusto niya—ang matanggap siya ni Ashley hindi lang bilang magiging ama ng anak nila, kundi na rin magiging bagong tao sa buhay ni Ashley.“What’s this place?” tanong ni Artus nang huminto na sila. Tumingin naman si Ashley sa labas ng kotse bago sumagot kay Artus. “This is my own business…food business. Kailangan ko rin sila i-meeting ngayon para ipaalam ang sitwasyon ko,” paliwanag ni Ashley.Napaawang naman nang bahagya ang bibig ni Artus tila humanga sa nalaman. Hindi niya inasahan na busy na ta

Ilang minuto na hindi nagsalita si Ashley, tahimik ang buong loob ng kotse dahil inaantay rin ni Artus ang sasabihin ni Ashley ngunit nakatingin lang ito sa kanya. Nang mapagtanto ang reaction ni Ashley na naiilang ito, tumawa siya. “I’m just joking, Ash. Masyado ka namang seryoso.” Bumalik ang tingin niya sa daan, sakto ay nag green light na kaya naka-focus siya sa pagmamaneho. Napalunok naman ng laway si Ashley na tila ba nabunutan siya ng tinik sa lalamunan niya. Pinagdasal niya kanina habang nanahimik siya na sana nga nagbibiro lang si Artus. Kaya nang sabihin nito na biro lang, guminhawa siya. “Stop talking nonsense again, Artus.” Natatawa niyang sabi pero ramdam sa garagal niyang boses na naiilang pa rin siya. “Yes, I know. I’m sorry…” Humina ang boses ni Artus na para bang kahit siya ay biglang nailang. Pakiramdam niya kahit anong gawin niya wala siyang pag-asa kay Ashley. Hindi niya malaman kung bakit niya iyon iniisip pero isa lang ang gusto niyang mangyari, ang maging c

Napasinghap si Ashley sa gulat sa biglaang sinabi ni Artus. Ang lalim ng titig nito ay nagpadagundong sa kanyang puso, at sa isang iglap, hindi niya alam kung paano tutugon.“H-ha? Anong sinabi mo?” pilit niyang tinatawanan ang kaba sa dibdib niya.“I said you’re beautiful,” inulit ni Artus, hindi inaalis ang tingin sa kanya.Napatingin si Ashley sa paligid, umaasang hindi ito narinig ng pamilya ni Artus. Pero nang mapansin niyang may ilang nakangiti sa kanila mula sa malayo, lalo siyang na-conscious.“Artus, tama na nga. Baka kung ano isipin nila—”“I don’t care,” mahina ngunit mariing sabi nito. “Sinabi ko lang ang totoo.”Hindi makatingin si Ashley sa kanya. Totoo ba ito? O isa na namang biro ni Artus? Pero bakit pakiramdam niya ay seryoso ito ngayon?Muli niyang sinulyapan si Artus, at doon niya nakitang hindi lang basta biro ang sinabi nito.“Balik na tayo,” sabi ni Ashley, iniwasang lumalim pa ang usapan. Hindi pa siya handa sa ganitong pag-uusap.Tumango si Artus at hinawakan a

Matapos ang dalawang araw na pananatili ni Ashley sa mansyon ng mga Villegas, napagdesisyunan niyang bumalik na sa Maynila. Kahit ramdam niya ang pag-aalalang bumalot sa pamilya ni Artus, alam niyang hindi siya maaaring manatili roon nang matagal. May mga bagay siyang kailangang ayusin, at isa na roon ang sariling pamilya.Habang nakaupo sa sala, kaharap ang buong pamilya Villegas, nagbigay ng huling paalala si Grace.“Sigurado ka ba na babalik ka na roon? Mas maaalagaan ka rito kahit sinabi pa ng doktor na maayos ang pagbubuntis mo. Pero bawal pa rin tayong magpakampante, iha,” mahinahong sabi nito, ngunit dama ni Ashley ang pag-aalala sa boses ng ginang.Ngumiti siya upang ipanatag ang loob ng matanda. “Ayos lang po ako, Tita. May kasama naman po ako sa condo unit ko, hands-on din po siya. Huwag po kayong mag-aalala, susubukan ko pong makatawag dito.”Napatingin siya kay Artus na tahimik lang na nakikinig. Nilingon niya ang kanyang tiyahin, ngunit bago pa siya makapagsalita, sumabat