All Chapters of Wrong Blind Date: Suddenly Married to a Billionaire: Chapter 91 - Chapter 100

“Lasing ang driver ng SUV. Buti na lang at nandun si Jeron. Kung hindi baka sinaktan na ako ng lalaking ‘yon. At kung sasabihin mo na may relasyon kami ni Jeron, diyan ka nagkakamali. Nakababatang kapatid ang turing ko sa kanya lalo at pinsan siya ni Sheila.” Kinakalma ni Graciella ang sarili pero naiinis pa rin siya sa kaharap. “Kaya lang naman kami kumain sa barbecue house na iyon dahil may discount coupon na binigay si Sheila sa akin. At hindi kami nagkasundo ni Jeron na magkita. Tapos ngayon pag-uwi ko, aakusahan mo ako ng kung ano-anong malisyosong bagay?” bulalas ni Graciella. Hindi nakaimik si Menard sa sunod-sunod na mga sinabi ni Graciella. Paano ba naman ang bilis nitong magsalita. Hindi siya makasingit. Siya ang dapat na nagagalit pero bakit parang siya ang pinapagalitan sa ngayon? “Ang dumi ng isip mo. Mali na ang tingin mo sa paghatid ng isang kaibigan sa bahay nila dahil lang sa nabangga ang sasakyan ko. Nagmagandang loob lang naman si Jeron lalo at

Kinaumagahan. . . Maaga pa rin nagising si Graciella kahit maikli lang ang naging tulog. Nilinis pa rin niya ang living room at nagluto na rin ng almusal. Sino pa ba ang aasahan niya kundi ang sarili lang din. Dapat sana hindi niya ipagluluto ang asawa pero dahil nasaktan niya ito at nasugatan pa nga ang labi nito, at least man lang may pang peace offering siya. Nag-sorry din ito sa kanya kay mas gusto niyang kalimutan na lang ang nangyari kaninang madaling araw. Bumukas ang pinto ng master’s bedroom at lumabas na si Menard. Nakasuot na ng damit pang trabaho at hawak ang kurbata sa kaliwang kamay. “Gusto mo tulungan na kita diyan?” tanong ni Menrad habang sinusuot ang kurbata. “Good morning, Mr. Young. Malapit na itong maluto ang agahan natin. Maupo ka na lang at ikaw na magtapon ng basura mamaya.” Dumulog na sa dining table si Menard habang sinasalin ni Graciella ang nilutong almusal. Fried pork dumplings at may nakahanda na oatmeal sa hapa

Napahawak sa seatbelt si Graciella at pinindot ang cellphone para sagutin ang tawag. “Oo, papunta na ako sa shop. HUwag kang mag-alala may yupi pero maliit lang naman,” mahinang saad ni Graciella sa kausap. Nakikinig lang si Menard sa usapan ng asawa at ng kausap nito. “‘Di ba nga nakauwi pa ako kaninang madaling araw. Basta bigla na lamng ayaw umandar ng sasakyan ko. Baka sa weekend ko na dalhin ito sa shop. Naalala ko may kailangan pa akong gawin na project this week.” Binaba na kaagad ang tawag matapos magpaalam ng kausap. Napako ang tingin sa mukha ang asawa. Nakapaskil na naman ang poker face nito na madalas niyang mapansin kay Menard. May problema ba ito? “May iniisip ka ba?” “Ang sweet pala ng boses mo ‘pag may kausap ka sa phone. I’m thinking, instead of talking to you directly, might as well, tawagan kita sa cellphone. So that I get to hear your sweet voice,” malamig nitong saad. Napatiim ang bagang ni Menard. Siya ang asawa pero

“Hello, Menard. Kakain kami sa isang steakhouse mamayang dinner ni Sheila. Gusto mo ba mag-take out ako pagkatapos namin kumain?” Tanong ni Graciella sa asawa. Tinawagan ito lalo at gusto naman niyang isali ito sa mga ginagawa niya kahit paano. After last night, gusto niyang mag exert ng effort para sa relasyon nila bilang mag-asawa. “Huwag na. Just enjoy your meal with your friend,” maiksing sagot ni Menard. Nahinimigan pa rin ni Graciella ang malamig na pagtrato sa kanya ng asawa. But, hindi na siya nagtataka. Sanay na siya sa ugali ni Menard. “Ang cold talaga ng asawa mo. Gawa ba siya sa glacier?” Hindi maiwasan ni Sheila na sabihin ang bagay na iyon. “Sayang ha. Gwapo pa naman siya pero kung ganyan siya palagi ka-cold sayo, baaka mawalan ka ng gana in the long run.” Nagkibit balikat lang si Graciella. Wala nga siyang expectation sa relasyon nila mag-asawa. Ang gusto lang naman niya ang magsama sila nang matiwasay. “Pero artistahin tala

“Tiyang?” Bungad ni Graciella. “Ano? Hindi mo na ba ako kakausapin? Baka nakakalimutan na yata na kung hindi dahil sa akin, wala ka diyan sa kinalalagyan mo,” talak ni Roberta. Tumirik ang mata ni Graciella. Hindi naman niya sinabihan ang tiyang Lupita na ibigay ang telepono dito. Pero alam niya ang ugali ni Roberta. Wala itong pakialam sa ibang tao. Ang gusto lang naman nito ay marinig ang gusto nitong sabihin sa kahit anong paraan na gusto nito. “Hello? Ano nalunok mo na ang dila mo?” Sigaw ni Roberta. Kulang ang sabihin na naiinis si Graciella. Kumukulo ang dugo niya! Mas malala pa nga ito kung tutuusin sa kanyang tiyang at tiyong. Ang ugat ng lahat ay nang mamatay ang kanyang magulang sa aksidente. Bago pa man siya mapunta sa mag-asawa, si Roberta ang kumupkop sa kanya pero hindi pa umabot ng isang taon at saka naman siya kinuha ng mag-asawa. Nakakalungkot lang lalo at ampon lang siya kaya walang kamag-anak na gusto makipaglapit. Walang gu