คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ のすべてのチャプター: チャプター 1071 - チャプター 1080

ฟู่อวิ๋นเซินวางมือบนท้องกลมของเย่ฮวนเอ่อร์ “ลูกของเรา! ลูกของเรายังไม่ได้ลืมตาดูโลกเลยนะ! ฉันไม่เชื่อ! ฮวนเอ่อร์ ตื่นสิ! ตื่นขึ้นมาหาฉันเดี๋ยวนี้!”หมอพยายามห้าม “ประธานฟู่ ใจเย็นๆ นะครับ คนไข้จากไปแล้วจริงๆ ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณ แต่ปล่อยให้เธอจากไปอย่างสงบเถอะครับ”ฟู่อวิ๋นเซินส่ายหน้า “ไม่! ฮวนเอ่อร์ไม่มีวันทิ้งฉันไป!”หวังเสวียนยืนอยู่มุมหนึ่ง มองเหตุการณ์ทั้งหมด เธอหลบอยู่ในเงามืดตั้งแต่ฟู่อวิ๋นเซินมาถึงตอนนี้เธอไม่อยากให้ใครเห็นหน้า แค่ยืนอยู่ตรงนี้ดูละครที่เธอสร้างไว้ก็พอทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามแผน เย่ฮวนเอ่อร์ได้สัมผัสยาพิษและสิ้นใจจริงๆหวังเสวียนมองเย่ฮวนเอ่อร์ที่นอนอยู่บนเตียงเข็น หญิงสาวผู้เกิดมาพร้อมแสงไฟแฟลชรายล้อม เป็นคุณหนูผู้สดใสร่าเริง มีคนรักมากมาย และก็รักคนอื่นมากมายเช่นกัน สิ่งเหล่านี้แหละคือสิ่งที่หวังเสวียนเกลียดที่สุดในตัวเย่ฮวนเอ่อร์หวังเสวียนรู้ดีว่าตัวเองเป็นเพียงคนที่แอบอยู่ในมุมมืด คอยมอง คอยอิจฉา และคอยเกลียดเธอ เธอเคยอยากมีชีวิตแบบเย่ฮวนเอ่อร์ แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นอีกแบบหนึ่ง ถูกกลืนกินด้วยความโลภและความอิจฉาตอนนี้เธอเดินมาถึงจุดที่ไม่มีวั

ซูอิน “นี่เป็นผลจากการตรวจของหมอ ผลชัดเจนแน่นอน ฮวนเอ่อร์ถูกวางยา และพิษนั่นมาจากซุปไก่สมุนไพรที่ฉันต้มเองกับมือ”“อะไรนะ?” หวังเสวียนรีบแสดงฝีมือการแสดงทันที สีหน้าตกใจสุดขีด “ซูอิน ซุปไก่ที่เธอต้มให้ฮวนเอ่อร์มีพิษเหรอ? ทำไมเธอต้องวางยาฮวนเอ่อร์ด้วย?”ซูอิน “ไม่ใช่ฉัน! ฉันไม่รู้เลยว่ามีพิษอยู่ในซุปไก่นั่นนั้น!”“แต่ว่าซุปนั่นเธอต้มเองกับมือนะ!”ซูอินมองหวังเสวียนตรงๆ “ใช่ ฉันต้มเอง แต่ตอนที่ฉันต้ม เธอก็อยู่ที่นั่นด้วย! ตอนนั้นเธอก็อยู่ในครัว!”หัวใจของหวังเสวียนสะดุ้งวาบ ซูอินกำลังสงสัยเธอแน่ๆ!แต่เธอรีบคิดได้ว่า ตอนนั้นเธอไม่ได้แตะต้องซุปด้วยมือจริงๆ ซึ่งต้องขอบคุณซูอินเสียด้วยที่ตอนนั้นกันเธอออกไว้ นั่นกลายเป็นหลักฐานที่ดีที่สุดว่าตัวเองบริสุทธิ์หวังเสวียนรีบทำหน้าใสซื่อ “ซูอิน ฉันไม่เข้าใจว่าเธอพูดเรื่องอะไร ตอนเธอต้มซุป ฉันอยู่ก็จริง แต่ฉันไม่ได้แตะต้องซุปเลยนะ เธอกำลังจะพูดว่าอะไรเหรอ?”ซูอินก้าวเข้ามาใกล้หนึ่งก้าว น้ำเสียงเย็น “หวังเสวียน ฉันไม่ได้เป็นคนวางยาฮวนเอ่อร์ ตอนนั้นมีแค่ฉัน เธอ แล้วก็ฮวนเอ่อร์ ที่ได้แตะต้องซุป ดังนั้น... ฉันสงสัยว่าเธอเป็นคนที่ใส่ยาพิษลงไปในซุ

ซูอินพยักหน้า “ได้ งั้นเราไปกันเลย”“ซูอิน ฉันไปส่งเธอที่ท่าเรือนะ”“ได้เลย”หวังเสวียนกับซูอินออกจากคอนโดมาด้วยกัน เดินมาถึงถนนใหญ่ หวังเสวียนกำลังคิดหาวิธีส่งข่าวไปถึงฟู่อวิ๋นเซินโดยไม่ให้ถูกสงสัยแน่นอนว่าเธอไม่สามารถโทรหาฟู่อวิ๋นเซินโดยตรงได้ เพราะจะถูกสงสัยทันที ต้องทำให้ตัวเองดูสะอาดที่สุดแต่ตอนนี้ซูอินอยู่ข้างๆ เธอตลอด จะทำยังไงให้ส่งข่าวไปได้โดยไม่ให้ถูกจับได้ล่ะ?ซูอินเร่ง “หวังเสวียน รีบโบกรถเถอะ อย่าชักช้าเลย!”เธอเดินไปข้างหน้า ยกมือโบกรถแท็กซี่อยู่ริมถนนระหว่างที่หวังเสวียนกำลังคิดอย่างร้อนรน ลูกบอลลูกหนึ่งกลิ้งมาตกตรงเท้าเธอ แล้วเด็กผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งตามมา “คุณน้า ลูกบอลของหนูค่ะ”หวังเสวียนยิ้มขึ้นมาทันที เหมือนสวรรค์ส่งโอกาสมาให้เธอจะใช้เด็กคนนี้เป็นทางออก!หวังเสวียนหันไปมองซูอิน เห็นซูอินยังโบกรถอยู่ ไม่ทันสังเกตมาทางนี้ นี่คือจังหวะดีที่สุดหวังเสวียนก้มลงเก็บลูกบอล “หนูจ๊ะ นี่ลูกบอลของหนูใช่ไหม?”เด็กหญิงพยักหน้า “ใช่ค่ะ คุณน้า หนูเตะพลาดไปหน่อย น้าช่วยคืนลูกบอลให้หนูได้ไหม?”หวังเสวียนยิ้มบาง “แน่นอนจ้ะ แต่…”เธอก้มเสียงลง “หนูช่วยน้าทำอย่างหนึ่งไ

ซูอิน “หวังเสวียน เมื่อกี้ฉันไปถามเจ้าของเรือมาแล้ว เขาบอกว่าสามารถขึ้นเรือก่อนได้ แล้วค่อยจ่ายค่าโดยสารทีหลัง”อะไรนะ?ขึ้นเรือก่อนแล้วค่อยจ่ายทีหลังได้เหรอ!?เมื่อครู่ที่ซูอินวิ่งไป แท้จริงแล้วไปตกลงกับเจ้าของเรือนี่เองซูอิน “หวังเสวียน ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้! ขอบใจเธอมากสำหรับทุกอย่าง ไม่รู้ว่าเราจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ ต่างคนต่างดูแลตัวเองนะ!”พูดจบเธอก็หันตัวจะวิ่งไปขึ้นเรือทันทีไม่ได้!ปล่อยให้ซูอินไปไม่ได้เด็ดขาด!ถ้าซูอินหนีไปได้ แพะรับบาปของเธอก็หายไป เธอจะปล่อยให้ซูอินหนีไปได้ยังไง?หวังเสวียนรีบยื่นมือออกไปคว้าข้อมือของซูอินไว้แน่น “ซูอิน เดี๋ยวก่อน!”ซูอินหยุดเดิน หันมามอง “หวังเสวียน มีอะไรเหรอ?”หวังเสวียนพูดอึกอัก “ซูอิน เธอแน่ใจเหรอว่าเจ้าของเรือคนนั้นจะไม่หลอกเธอ? ถ้าเธอขึ้นเรือโจรไปจะไม่อันตรายเหรอ? ถึงจะอยากหนีแค่ไหนก็ต้องระวังตัวเองไว้ก่อนนะ!”ซูอินยิ้มบาง “หวังเสวียน เธอกังวลเกินไปแล้วล่ะ! ฉันดูเรือเรียบร้อยแล้ว หมายเลขทะเบียนเป็นของรัฐจดไว้หมด ปลอดภัยแน่นอน ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไปล่ะ หวังเสวียน ลาก่อน!”ซูอินกำลังจะไปอีกครั้งแต่หวังเสว

ซูอินโกรธจัดจนตัวสั่น มือที่ถือโทรศัพท์แน่นจนข้อนิ้วซีด “ฉันจะส่งคลิปจากกล้องวงจรปิดนี้ให้ตำรวจเดี๋ยวนี้! ฆาตกรอย่างเธอ เตรียมเข้าคุกได้เลย!”พูดจบเธอก็หมุนตัวจะเดินไปหวังเสวียนหน้าถอดสี คืนนี้เหตุการณ์พลิกไปมาจนเธอควบคุมไม่ทัน ตอนนี้ซูอินถือหลักฐานมัดแน่น ถ้าเธอนำไปมอบให้ตำรวจ ทุกอย่างก็จบสิ้น!ไม่!ไม่ได้!ไม่ได้เด็ดขาด!หวังเสวียนรีบพุ่งเข้าไปคว้าแขนซูอินไว้แน่น เสียงสั่น “ซูอิน อย่าไปนะ! ฉันไม่อยากติดคุก!”ซูอินหัวเราะเยาะ “ตอนที่เธอวางยาฮวนเอ่อร์ เธอไม่คิดบ้างเหรอว่าจะต้องติดคุก? ก็แน่ล่ะสิ เพราะมีฉันเป็นแพะรับบาปให้ เธอถึงกล้าทำได้โดยไม่กลัวอะไร!”หวังเสวียน “ซูอิน เธอไปไม่ได้นะ! ฉันไม่อยากติดคุก! เอาโทรศัพท์มาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะทำลายคลิปนั่น!”พูดจบเธอก็พุ่งเข้าไปแย่งโทรศัพท์จากมือซูอินแต่ซูอินกำโทรศัพท์แน่น “ปล่อยนะ หวังเสวียน! ตอนนี้เธอเหมือนสัตว์จนตรอกเลย เธอถึงกับลงมือแย่งมือถือฉันได้ ยังจะมีอะไรที่เธอทำไม่ได้อีกไหม!?”ตอนนี้ในหัวของหวังเสวียนมีแต่ความคิดเดียว ต้องเอาโทรศัพท์มาให้ได้!เธอผลักซูอินเต็มแรงซูอินเซถลา ล้มลงกับพื้นหวังเสวียนแย่งโทรศัพท์ได้ เธอ