All Chapters of คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Chapter 751 - Chapter 760

คุณหญิงฮั่วชะงักไปทันที สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ อะไรนะ แด๊ดดี้ของเป่าเอ่อร์คือใครกัน?คุณหญิงฮั่วสงสัยว่าตัวเองหูฝาด“เป่าเอ่อร์ หนูว่าแด๊ดดี้ของหนูคือใครนะ?”ลั่วเป่าเอ่อร์พูดเสียงอ้อนๆ ว่า “คุณย่า แด๊ดดี้ของหนูก็คือลุงคนหล่อไงคะ หนูก็เป็นหลานแท้ๆ ของคุณย่านะ~”คุณหญิงฮั่วตกตะลึงตอนนั้นเองฮั่วซือหานกับฉือหว่านก็ออกมา ฮั่วซือหานพูดว่า “แม่ แม่ไม่ได้หูฝาด เป่าเอ่อร์คือลูกสาวแท้ๆ ของผม!”“อะไรนะ เรื่องนี้มันเป็นมายังไงกันแน่?” คุณหญิงฮั่วตกใจฮั่วซือหานหยิบเอกสารผลตรวจดีเอ็นเอออกมา “แม่ ลองดูสิครับ”คุณหญิงฮั่วรับมา เปิดดูแล้วก็เห็นผลตรวจดีเอ็นเอ เป่าเอ่อร์เป็นลูกสาวแท้ๆ ของฮั่วซือหานจริงๆมิน่าล่ะ มิน่าล่ะเธอถึงได้รักเป่าเอ่อร์มากนัก ที่แท้เป่าเอ่อร์คือหลานสาวแท้ๆ ของเธอนั่นเอง!ตระกูลฮั่วของพวกเขามีทายาทแล้ว!“แม่ มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายระหว่างผมกับหวานหว่าน ในตอนนั้นผมทำร้ายจิตใจหวานหว่านอย่างรุนแรง ที่จริงเซียวอี้ไม่ใช่แฟนของหวานหว่าน แต่เป็นรุ่นพี่ของเธอ!”“แม่ ผมรู้ว่าระหว่างตระกูลเรากับตระกูลลี่มีสัญญาหมั้นหมายกันไว้ เมื่อวานผมไปที่ตระกูลลี่แล้วถอนหมั้นด้วยตัวเอง ผมจะ

ลี่เจียวมองฮั่วซือหาน “ฮั่วซือหาน คุณใจร้ายกับฉันขนาดนี้จริงๆ เหรอ?”ฮั่วซือหาน “ไปเถอะ ถ้าคุณยังพอมีความละอายใจอยู่บ้าง ก็อย่ามาวุ่นวายกับผมอีกเลย”ฮั่วซือหานไล่ลี่เจียวออกไปอย่างไร้เยื่อใยลี่เจียวหมดหวังกับฮั่วซือหาน ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน หัวใจของฮั่วซือหานก็อยู่ที่ฉือหว่านแล้ว ไม่มีทางดึงกลับมาได้อีก“ฉันจะไปหาฉือหว่านแล้วล่ะ ฉันกับฉือหว่านจะไปจดทะเบียนสมรสกัน!”ฮั่วซือหานถือกุญแจรถ เดินออกไปข้างนอกแต่ในตอนนั้นลี่เจียวพุ่งเข้ามากอดคอฮั่วซือหานไว้ “ฮั่วซือหาน!”ฮั่วซือหานชะงัก รีบยื่นมือผลักลี่เจียวออกไป “อย่าแตะต้องผม!”ลี่เจียวยืนไม่อยู่ ล้มลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้นอย่างน่าสมเพชฮั่วซือหานจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย “ลี่เจียว ต่อไปอย่ามาที่บริษัทฮั่วอีก!”พูดจบ ฮั่วซือหานก็จากไปลี่เจียวนั่งอยู่บนพื้น ดวงตาเย็นชาราวน้ำแข็งจ้องไปทางที่ฮั่วซือหานเดินจากไป ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เป็นสายจากหวงเสี่ยวอวี้ลี่เจียวกดรับสาย “ฮัลโหล น้าหวง”หวงเสี่ยวอวี้ “เป็นไงบ้าง ได้ลงพิษกู่ให้ฮั่วซือหานหรือยัง?”ลี่เจียวแสยะยิ้ม “วางใจเถอะน้าหวง ลงเรียบร้อยแล้ว”“ดีมาก พอลงก

เลิกงานแล้วเหรอ?ฉือหว่านลุกขึ้นยืน เธอนั่งรอฮั่วซือหานที่ว่าการอำเภอมาทั้งวัน แต่ผู้คนที่นี่มาก็ไป ไปก็มา ทว่ากลับไม่เห็นเงาของเขาเลยแม้แต่นิดเดียวฉือหว่านมองพนักงาน “สวัสดีค่ะ ขอฉันโทรอีกสักครั้งได้ไหม?”พนักงานพยักหน้า “แม่หนู เธอนั่งรอมาทั้งวันแล้ว งั้นเราจะรอเธออีกสักหน่อยก็ได้ ถ้าเขาอยากแต่งงานกับเธอจริงๆ เขาก็จะมา แต่ถ้าเขาไม่อยากแต่งล่ะก็ เธอก็อย่ารออีกเลยนะ”ขนตาของฉือหว่านสั่นเล็กน้อย “ค่ะ”ฉือหว่านหยิบโทรศัพท์ออกมา กดโทรหาฮั่วซือหานอีกครั้งแต่เสียงเรียกสายที่ฟังดูนุ่มนวลนั้นดังขึ้นหลายรอบก็ยังไม่มีใครรับสาย แล้วไม่นานเสียงอัตโนมัติก็ดังขึ้นมาแทน “ขออภัย หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาโทรใหม่ภายหลัง”ฮั่วซือหานยังคงไม่รับสายพนักงานถาม “แม่หนู สามีเธอยังไม่มาอีกเหรอ?”ฉือหว่านส่ายหน้า “ยังค่ะ”ในตอนนั้น พนักงานอีกคนเดินเข้ามา “แม่หนู งั้นเราคงต้องปิดทำการแล้ว เราจะล็อกประตูนะ”ฉือหว่านพยักหน้า “ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”ฉือหว่านเดินออกจากที่ว่าการอำเภอตอนนั้นเอง เธอได้ยินเสียงของเจ้าหน้าที่สองคนที่ยืนคุยกันเบาๆ อยู่ข้างหลัง“สาวค

ฉือหว่านนัดเจอกับเย่ฮวนเอ่อร์ที่ภัตตาคาร ทั้งสองคนนั่งอยู่ในห้องวีไอพีสุดหรู เย่ฮวนเอ่อร์ยื่นเมนูให้ฉือหว่าน “หวานหว่าน เธอรออยู่ที่ว่าการอำเภอมาทั้งวัน ท้องต้องหิวมากแน่ๆ รีบสั่งอาหารก่อนเลย!”ฉือหว่านไม่เกรงใจ เปิดเมนูแล้วสั่งอาหารไปหลายอย่างเย่ฮวนเอ่อร์ถามเธอ “หวานหว่าน วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมพี่ชายฉันถึงไม่ไปที่ว่าการอำเภอ?”ฉือหว่านส่ายหน้า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันโทรหาเขา เขาไม่รับเลยแม้แต่สายเดียว!”“เพียะ” เย่ฮวนเอ่อร์ตบโต๊ะ “เหลือเชื่อจริงๆ! พี่ชายฉันเบี้ยวนัดเธอเหรอ? เดี๋ยวฉันโทรไปถามให้รู้เรื่อง!”เย่ฮวนเอ่อร์หยิบมือถือออกมา กดโทรหาเบอร์ของฮั่วซือหานเสียงเรียกสายนุ่มนวลยังคงดังต่อเนื่อง แต่ไม่มีใครรับสายเย่ฮวนเอ่อร์ถอนหายใจ “พี่ชายฉันทำไมไม่รับสายล่ะ? วันนี้เขาไปทำอะไรมาเนี่ย?”ตอนนั้นพนักงานก็ยกอาหารมาเสิร์ฟ ฉือหว่านหยิบตะเกียบขึ้นมาเริ่มกินข้าวเงียบๆเย่ฮวนเอ่อร์พูดขึ้น “หวานหว่าน เธออย่าเพิ่งเครียดนะ เรื่องนี้ฉันจะให้พี่ชายฉันออกมาชี้แจงให้ชัดเจนแน่นอน!”ฉือหว่านเองก็ไม่เข้าใจว่าฮั่วซือหานต้องการอะไรกันแน่ คนที่ขอแต่งงานก็คือเขา แต่คนที่ไม่ปรากฏตัว

ฉือหว่านชะงักอยู่ตรงหน้าประตู เธอไม่คาดคิดเลยว่าจะได้เห็นลี่เจียวในห้องผู้ป่วยตอนนี้ลี่เจียวนั่งอยู่บนเตียง ฮั่วซือหานใส่ชุดผู้ป่วยนอนอยู่บนเตียง ยังไม่รู้สึกตัว ลี่เจียวกำลังเอื้อมมือไปลูบใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างอ่อนโยน ดูสนิทสนมและเต็มไปด้วยความคลุมเครือเย่ฮวนเอ่อร์ตกใจพูดออกมา “ลี่เจียว เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”ลี่เจียวหันไปมอง ก็เห็นฉือหว่านกับเย่ฮวนเอ่อร์ยืนอยู่ตรงหน้าประตูเธอลุกขึ้นทันที เดินมาหาฉือหว่าน แล้วยิ้มเยาะ “ฉือหว่าน เธอทำไมมาอยู่นี่ล่ะ วันนี้เป็นวันที่ซือหานจะไปจดทะเบียนสมรสกับเธอใช่ไหมล่ะ แต่เขาอยู่กับฉันทั้งวันเลย เธอคงนั่งรออยู่ที่ว่าการอำเภอทั้งวันเลยสินะ ฉันยังแอบสงสารเธอเลยนะ”เย่ฮวนเอ่อร์อยากพูด แต่ฉือหว่านยกมือห้ามไว้ เธอมองลี่เจียว “วันนี้เธออยู่กับฮั่วซือหานทั้งวันเหรอ?”“ใช่สิ พวกเรารู้จักกันมาหลายปีแล้ว ในใจของเขาย่อมมีที่สำหรับฉันเสมอ ฉือหว่าน เธอคงไม่หึงหรอกใช่ไหม?”ตอนนี้ฉือหว่านเข้าใจความรู้สึกของเจียงยิ่งเสวี่ยแล้ว ความรักและพันธะการแต่งงานมันแคบเกินไป มันรองรับได้แค่คนสองคนเท่านั้น ไม่สามารถมีบุคคลที่สามได้ โดยเฉพาะถ้าคนนั้นเป็นศัตรูหัวใจอ