All Chapters of คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Chapter 831 - Chapter 840

เย่ฮวนเอ่อร์แทบพ่นซุปในปากออกมา “แม่ พูดอะไรน่ะ หนูไม่ได้คิดอะไรกับพี่หลี่หรงเลยนะ!”“ฮวนเอ่อร์ ลูกก็ไม่เด็กแล้วนะ ก่อนหน้านี้ลืมฟู่อวิ๋นเซินไม่ได้ ตอนนี้เขาก็มีชีวิตใหม่ของเขาแล้ว ลูกเองก็ควรเริ่มต้นชีวิตใหม่บ้าง ผู้หญิงมีช่วงวัยสดใสแค่ไม่กี่ปีเอง แม่กับป้าหลี่คุยกันเมื่อกี้ ป้าหลี่ก็เปรยถึงเรื่องแต่งงานเชื่อมสองบ้าน ป้าหลี่ชอบลูกมากเลยนะ แม่กับพ่อเองก็ชอบหลี่หรงมากด้วย”ในแวดวงของพวกเขา หลี่หรงเป็นนักวิชาการที่เพียบพร้อมทั้งนิสัยและการอบรมเลี้ยงดู ไม่มีข้อเสียอะไร เย่เหมยกับท่านหลินต่างก็ชอบเขามากเย่ฮวนเอ่อร์ “แม่ หนูยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย”“งั้นลูกก็รีบคิดซะนะฮวนเอ่อร์ อย่าเอาแต่ยึดติด จนปล่อยให้ช่วงเวลาดีๆ ของตัวเองสูญเปล่า พ่อกับแม่อยากให้ลูกเจอคนที่รักลูกจริงๆ มีที่พักพิงของตัวเอง” เย่เหมยพูดเตือนด้วยความรักและจริงใจเย่ฮวนเอ่อร์ไม่อยากให้พ่อแม่เป็นห่วง จึงตอบแบบถนอมน้ำใจ “รู้แล้วค่ะแม่ ขอเวลาหนูหน่อยนะ”เย่เหมยตักซุปให้เธออีกถ้วย “มากินข้าวก่อน ช่วงนี้ลูกผอมลงเยอะเลย”เย่ฮวนเอ่อร์ไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าด้วยน้ำเย็นที่อ่างล้างมือก่อนจะออกมา อารมณ์ไม่ค่อยดีนัก เธอแค่อยากกล

ผิวกายของเธอเนียนละเอียดราวกับผ้าไหม ฟู่อวิ๋นเซินใช่มือหนึ่งดันกระโปรงของเธอขึ้น อีกมือกำลังจะปลดเข็มขัดของตัวเอง เสียงของเขาต่ำพร่า “เธอบอกว่าจะขอบคุณฉันไม่ใช่เหรอ แบบนี้ใช้ได้ไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์พยายามดิ้น “ไม่ได้! ฉันไม่ต้องการแบบนี้!”ฟู่อวิ๋นเซินหัวเราะเย็น “คุณหนูเย่ช่างเป็นคนที่อยู่กับความเป็นจริง จริงๆ งั้นเธอให้ฉันแบบนี้สักครั้ง แล้วเราจะถือว่าเลิกกันไม่มีอะไรค้างกันอีก”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกเหมือนกำลังจะคลั่ง เธอไม่เข้าใจเลยว่าในเมื่อเขามีคนรักอยู่แล้ว ทำไมยังทำแบบนี้กับเธอเธอไม่อยากเป็นแบบนี้กับเขา“ฟู่อวิ๋นเซิน ไม่ได้ ฉันบอกว่าไม่ได้! ปล่อยฉันนะ! มันเจ็บ คุณทำฉันเจ็บ...เจ็บมาก...”เสียงของเธอที่พูดว่าเจ็บซ้ำๆ ทำให้ฟู่อวิ๋นเซินชะงัก ใจหนึ่งเขาอยากจะยุติทุกอย่าง แต่ความรู้สึกโกรธและหึงหวงกลับกดไม่อยู่ เขาก้มลงจูบเธอเบาๆ “อย่าตะโกน”มือเล็กๆ ของเย่ฮวนเอ่อร์จิกลงบนแขนของเขา แม้จะมีเสื้อสูทกั้นอยู่ แต่ก็ยังฝากรอยไว้บนผิวของเขาในความมืด ฟู่อวิ๋นเซินซุกหน้าลงที่ซอกคอของเธอ สูดกลิ่นหอมหวานจากร่างของเธออย่างไม่อาจหักห้าม ใกล้ชิดเกินกว่าที่ควร “เธอ...ไม่เคยมีใครเลยหรือ…ทำท่าเหมื

เขาไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้วเมื่อก่อน...เธอชอบเขาขนาดนั้น แต่ตอนนี้ พอเห็นใบหน้าของเขา เธอคงไม่รู้สึกแบบเดิมอีกแล้ว เพราะแบบนี้ เธอถึงไม่อยากมีอะไรกับเขาตอนอยู่บนเตียงวันนี้ เขาสัมผัสได้ถึงการต่อต้านและการปฏิเสธของเธออย่างชัดเจนวันนี้...เขาใจร้อนไปจริงๆ“คุณออกไปก่อน”“ครับ ท่านประธาน”ผู้ช่วยหลี่ออกไปแล้วฟู่อวิ๋นเซินยืนอยู่คนเดียวในห้องทำงาน เขามองช่องแชตที่ค้างอยู่กับเย่ฮวนเอ่อร์ เธอไม่ตอบเขาเลยแม้แต่คำเดียวมุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มเย้ยตนเอง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังพิมพ์ข้อความส่งไปหาเธอสั้นๆ ว่า “ราตรีสวัสดิ์”...เย่ฮวนเอ่อร์พักอยู่บ้านสองวัน วันนี้เฉินหยวนหยวนจะกลับมาแล้ว เธอจึงตื่นแต่เช้ามาเตรียมของที่เฉินหยวนหยวนชอบขณะนั้น เย่เหมยก็กลับมาพอดี “ฮวนเอ่อร์ เกิดเรื่องแล้ว!”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจ “แม่ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”“ฮวนเอ่อร์ เดิมทีคนงานที่ก่อเรื่องเขาเริ่มลังเลแล้ว กำลังจะยอมรับเงินและเซ็นสัญญาประนีประนอม ถ้าเซ็นแล้วเรื่องก็จะจบลง แต่พ่อของลูกเพิ่งโทรกลับมาบอกว่า ตอนนี้คนงานคนนั้นหายตัวไป หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอเลย”อะไรนะ?หัวใจของเย่ฮวนเอ

หลังจากพูดจบ เย่ฮวนเอ่อร์ก็เดินจากไปหลินเจี๋ยมองตามแผ่นหลังของเย่ฮวนเอ่อร์ที่ค่อยๆ ห่างออกไป แล้วเผยรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้าพนักงานต้อนรับพูดขึ้นว่า “คุณหลิน ขึ้นไปชั้นบนกันเถอะค่ะ ท่านประธานกำลังประชุมอยู่”หลินเจี๋ยกล่าวเบาๆ “ฉันขึ้นไปเองก็ได้ อ้อ ช่วงนี้อวิ๋นเซินยุ่งมาก เรื่องเล็กน้อยบางอย่างไม่ต้องบอกเขาหรอก อย่างเช่นเมื่อกี้คนที่มาหาเขา ก็ไม่จำเป็นต้องแจ้งให้เขารู้”พนักงานต้อนรับพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “เข้าใจแล้วค่ะ คุณหลิน”หลินเจี๋ยหยิบลิปสติกแท่งใหม่ออกมาจากกระเป๋า “นี่คือลิปที่ฉันเพิ่งซื้อ สีนี้น่าจะเหมาะกับเธอ ฉันให้เธอนะ”ดวงตาของพนักงานต้อนรับเป็นประกายทันที เธอรับลิปสติกมาด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณมากค่ะคุณหลิน ถ้ามีอะไรสั่งได้เลยนะคะ”หลินเจี๋ยยิ้มมุมปากอย่างพึงใจ…เย่ฮวนเอ่อร์กลับมาถึงบ้านตระกูลหลิน เย่เหมยรีบเข้ามาดึงแขนเธอ “ฮวนเอ่อร์ เมื่อกี้ลูกไปไหนมา?”เย่ฮวนเอ่อร์ตอบ “แม่ หนูไปหาฟู่อวิ๋นเซินมาค่ะ”“แล้วเขาว่ายังไงบ้าง?”“หนูไม่ได้เจอเขา เขาไม่อยากเจอหนู”อะไรนะ?เย่เหมยขมวดคิ้วแน่น จากนั้นก็กล่าวว่า “ฮวนเอ่อร์ ในเมื่อเขาทำแบบนี้ ลูกก็ลืมเขาเถอะ! เมื่อกี้บ้านหลี่

เฉินหยวนหยวนไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพี่ชายของเธอถึงมีผู้หญิงแบบนี้อยู่ข้างกาย เธอแค่นเสียงหัวเราะเย็นชา “ถ้าฉันไม่ยอมไปล่ะ?”หลินเจี๋ยพูดอย่างเยือกเย็น “งั้นฉันจะให้คนมาไล่เธอออกไปเดี๋ยวนี้!”เฉินหยวนหยวน “คุณกล้าด้วยเหรอ?”“มีอะไรที่ฉันไม่กล้าล่ะ? เด็กๆ!” หลินเจี๋ยตะโกนเสียงดังทันใดนั้น รปภ.ในชุดดำหลายคนก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว พวกเขาทักทายด้วยท่าทีเคารพ “คุณหลิน”สายตาของเฉินหยวนหยวนเย็นลงทันที เห็นได้ชัดว่าทั้งบริษัทให้ความเคารพหลินเจี๋ยมาก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ฮวนเอ่อร์ถึงต้องตัดขาดจากพี่ชายของเธอ ถ้าเป็นเธอ เธอก็คงทนไม่ได้เหมือนกันหลินเจี๋ยสั่งอย่างเฉียบขาด “ผู้หญิงคนนี้เข้ามาก่อกวน ไล่เธอออกไป!”“ครับ!”รปภ.สองคนเดินมาคนละข้าง จับแขนของเฉินหยวนหยวนไว้ทันทีเฉินหยวนหยวนพยายามดิ้น “ปล่อยฉัน! พวกคุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใครสำหรับฟู่อวิ๋นเซิน?”หลินเจี๋ย “ก็แค่ผู้หญิงที่อยากจะยั่วยวนอวิ๋นเซินน่ะสิ มีฉันอยู่ เธอไม่มีทางได้เจอหน้าเขาแม้แต่นิดเดียว!”“เธออย่าพูดดีใจไปหน่อยเลย ถ้าเธอรู้ว่าฉันเป็นใคร เธอจะไม่กล้าพูดแบบนี้แน่!” เฉินหยวนหยวนพูดเสียงเย็นแต่หลินเจี๋ยไม่สนใจคำพูดของเธออีก