All Chapters of คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Chapter 841 - Chapter 850

”หยุดพูด!” เฉินหยวนหยวนตวาดใส่เสี่ยวอู่ “เธออย่าพูดจาเหลวไหล พี่ฮวนเอ่อร์ไม่มีทางทิ้งพี่ชายของฉัน! ต่อให้ตลอดสามปีที่ผ่านมาเป็นหลินเจี๋ยที่อยู่เคียงข้างพี่ชายฉัน แล้วพี่ฮวนเอ่อร์ล่ะ? สามปีนี้ พี่ฮวนเอ่อร์เป็นคนเลี้ยงดูฉันจนโต ฉันไม่มีแม่ ไม่มีพี่ชาย เป็นพี่ฮวนเอ่อร์ที่ให้บ้านกับฉัน เธอพาฉันจากเจียงเฉิงมาอยู่ที่ตี้ตู ส่งฉันไปโรงเรียน รับฉันกลับบ้าน ทุกวันตลอดสามปี พี่ฮวนเอ่อร์ใช้เวลาอยู่กับฉันทั้งหมด ไม่เพียงเท่านั้น พ่อแม่ของเธอก็ดีกับฉันมาก ดังนั้น พี่ฮวนเอ่อร์ไม่ใช่แค่พี่สาวของฉัน แต่ยังเป็นพี่สะใภ้ของฉันด้วย ใครๆ ก็พูดว่า ‘พี่สะใภ้เปรียบเสมือนแม่’ ฉันเคารพและรักเธอมาก ฉันไม่ยอมให้ใครมาว่าร้ายพี่ฮวนเอ่อร์เด็ดขาด!”เสี่ยวอู่ไม่กล้าพูดอะไรต่อ ความดีที่เย่ฮวนเอ่อร์ทำต่อเฉินหยวนหยวนนั้นเป็นความจริง หากไม่มีเธอ ก็คงไม่มีเฉินหยวนหยวนในวันนี้ฟู่อวิ๋นเซินจับไหล่น้องสาวไว้ “หยวนหยวน เธอเข้าใจผิดแล้ว ฉันกับหลินเจี๋ยเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น”เฉินหยวนหยวน “จริงเหรอ พี่ไม่ได้ชอบหลินเจี๋ยใช่ไหม?”ฟู่อวิ๋นเซินไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ฉันเห็นหลินเจี๋ยเป็นแค่เพื่อน ฉันไม่ได้ชอบเธอ”มือของหลินเจี๋

ตอนนี้ทั้งเมืองตี้ตูถูกค้นหาแทบจะทั่วทุกซอกทุกมุมแล้ว แต่ก็ยังไม่พบแม้แต่เงาของคนงานคนนั้นขณะนั้นเอง เย่ฮวนเอ่อร์ก็พลันนึกถึงสถานที่แห่งหนึ่งขึ้นมาได้ “ฉันนึกออกแล้ว!”“คุณหนู คุณนึกออกว่าอะไรครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์พูดอย่างตื่นเต้น “เรารีบไปที่นึงกัน ฉันสงสัยว่าคนงานคนนั้นน่าจะอยู่ที่นั่น!”“ได้ครับคุณหนู เรารีบไปกันเลย”เย่ฮวนเอ่อร์ที่ตอนแรกนั่งพักอยู่ก็ลุกขึ้นทันที แต่เพราะรีบร้อนเกินไป ขณะที่กำลังจะหมุนตัวกลับเท้าเธอก็พลิกขึ้นมาโดยไม่ทันระวัง ร่างของเธอล้มลงไปข้างหน้า“อ๊า!” เย่ฮวนเอ่อร์ร้องตกใจ เธอคิดว่าร่างของเธอกำลังจะกระแทกพื้นเต็มแรงแต่ความเจ็บปวดที่คาดไว้กลับไม่เกิดขึ้น เพราะมีแขนที่แข็งแรงข้างหนึ่งโอบรัดเข้าที่เอวของเธอไว้แน่นหนา ปกป้องเธออย่างมั่นคงไว้ในอ้อมอกที่อบอุ่นและกว้างขวางเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้าขึ้น เห็นใบหน้าหล่อเหลาที่สวมหน้ากากของฟู่อวิ๋นเซินเป็นฟู่อวิ๋นเซินจริงๆ ที่มาที่นี่เขาเพิ่งลงจากรถและเห็นพอดีว่าเย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะล้ม จึงรีบเข้ามาประคองไว้ทันเวลาเย่ฮวนเอ่อร์ไม่คิดว่าเขาจะมา สมองเธอว่างเปล่าไปสองวินาที ก่อนจะรีบตั้งสติและลุกขึ้นยืน “ประธานฟู่ คุณมาท

เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะเอ่ยปากพูด แต่ฟู่อวิ๋นเซินรีบยกมือขึ้นปิดปากเธอไว้ “ชู่ อย่าเพิ่งให้เขารู้ตัว!”เย่ฮวนเอ่อร์พูดด้วยความร้อนใจ “เราหาเขาเจอแล้ว ตอนนี้เราต้องพาเขากลับไป!”ฟู่อวิ๋นเซินกล่าว “ก่อนหน้านี้เขาถูกจ้าวอี้ซื้อไปแล้ว ถ้าเราพาเขากลับไปโดยไม่ระวัง ใครจะรู้ว่าเขาจะหักหลังเรารึเปล่า ถึงตอนนั้นอาจกลายเป็นหายนะครั้งใหญ่สำหรับหลินซื่อกรุ๊ป”เย่ฮวนเอ่อร์เห็นด้วยกับที่ฟู่อวิ๋นเซินพูด ตอนนี้หุ้นของหลินซื่อกรุ๊ปร่วงลงอย่างหนัก บริษัทสั่นคลอนสุดขีด จะให้มีปัญหาเพิ่มอีกไม่ได้เด็ดขาดคนงานคนนี้เจ้าเล่ห์มาก มีความไม่แน่นอนหลายอย่างอยู่ในตัวเขา“งั้นตอนนี้เราควรทำยังไงดี?”ฟู่อวิ๋นเซินยิ้มบาง “คุณหนูใหญ่เย่ ตอนนี้เธอกำลังขอร้องฉันอยู่เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “ใช่ค่ะ ประธานฟู่ ฉันกำลังขอคำปรึกษาจากคุณ”ฟู่อวิ๋นเซิน “งั้นฉันขอถามคำถามหนึ่ง”“คำถามอะไร?”“ข้อความที่ฉันส่งหาเธอในวีแชต เธอไม่ได้เห็นเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์ชะงัก “...เห็นแล้วค่ะ”ฟู่อวิ๋นเซิน “ดูเหมือนเธอจงใจไม่ตอบฉัน ทำไมถึงไม่ตอบ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับประธานฟู่ค่ะ”ฟู่อวิ๋นเซินรู้สึกไม่พอใจ เขารวบเอวบางของเย่ฮวน

”ประธานฟู่ ขอบคุณคุณมากนะคะ ถ้าไม่มีคุณ เรื่องนี้คงไม่สามารถคลี่คลายได้อย่างสมบูรณ์แบบแบบนี้”เย่ฮวนเอ่อร์เอ่ยขอบคุณอย่างจริงใจฟู่อวิ๋นเซินมองเธอ “คุณหนูใหญ่เย่ เธออยากขอบคุณฉันจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่ ฉันอยากขอบคุณคุณ”ฟู่อวิ๋นเซินก้าวเข้าไปใกล้เธออีกก้าว มาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะรอการขอบคุณของเธอ”คำขอบคุณของเธอคือ…ใบหน้าเล็กขาวเนียนของเย่ฮวนเอ่อร์ก็แดงขึ้นมาทันทีฟู่อวิ๋นเซินเปิดประตูฝั่งผู้โดยสาร “คุณหนูใหญ่เย่ ขึ้นรถเถอะ ฉันจะไปส่งคุณกลับบ้าน”เย่ฮวนเอ่อร์ขึ้นรถ ฟู่อวิ๋นเซินเดินอ้อมไปขึ้นฝั่งคนขับ เหยียบคันเร่งออกตัวไปอย่างรวดเร็วครึ่งชั่วโมงต่อมา รถหรูจอดอยู่หน้าคฤหาสน์ตระกูลหลิน เย่ฮวนเอ่อร์ปลดเข็มขัดนิรภัย “ประธานฟู่ งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ”ฟู่อวิ๋นเซิน “ได้ ฉันจะรอโทรศัพท์จากคุณหนูใหญ่เย่ อย่าลืมข้อตกลงระหว่างเราล่ะ”เขาตั้งใจจะเตือนเธอเย่ฮวนเอ่อร์รีบลงจากรถ เดินเข้าไปในบ้าน แม้ว่าเธอจะไม่หันกลับไปมอง แต่ก็รู้สึกได้ว่าฟู่อวิ๋นเซินยังไม่ไปไหน แถมยังจ้องมองเธออยู่ตลอดเมื่อเย่ฮวนเอ่อร์กลับถึงบ้าน เย่เหมยกับเฉินหยวนหยวนก็รีบออกมาต้อ

เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกชอบของคนอื่นเป็นอย่างไร แต่ความรู้สึกที่เธอมีต่อฟู่อวิ๋นเซินนั้น ร้อนแรงและลึกซึ้ง ตั้งแต่สามปีก่อนจนถึงวันนี้ ไม่เคยเปลี่ยนแปลงแต่ระหว่างพวกเขาก็มีช่องว่างถึงสามปี เย่ฮวนเอ่อร์มีคำถามมากมายที่อยากถามเขา ทว่าไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหนเย่ฮวนเอ่อร์กลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น “พ่อ แม่ ประธานฟู่บอกว่าเขาว่างคืนนี้ค่ะ”ท่านหลิน “ดีเลย งั้นพ่อจะให้เลขาไปจองร้านอาหาร”เฉินหยวนหยวนดึงมือเย่ฮวนเอ่อร์ “พี่ฮวนเอ่อร์ เราไปเลือกชุดเดรสสำหรับคืนนี้กันเถอะ”เย่เหมยพูดอย่างร่าเริง “สองเจ้าหญิงของบ้านเรา รีบขึ้นไปเลือกเลยนะ แม่เพิ่งสั่งตัดเดรสมาให้พวกเธอเมื่อวานนี้เอง”เย่เหมยเป็นคนทันสมัยและรักลูกสาวมาก เธอชอบแต่งตัวให้เย่ฮวนเอ่อร์และเฉินหยวนหยวนสวยเหมือนเจ้าหญิงตลอด“งั้นพวกเราไปข้างบนก่อนนะคะ แม่”เย่ฮวนเอ่อร์กับเฉินหยวนหยวนขึ้นไปชั้นบนทั้งสองคนเดินเข้าไปในห้อง เปิดตู้เสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยชุดเดรสที่สั่งตัดพิเศษเฉินหยวนหยวนหยิบชุดหนึ่งขึ้นมาเทียบกับตัวเย่ฮวนเอ่อร์ “พี่ฮวนเอ่อร์ พี่อยากใส่สีไหน? ชุดนี้ก็สวย อีกชุดก็สวย เลือกไม่ถูกเลย เป็นเพราะพี่ใส่อะไรก็สวยทั้งนั้นแหละ