บทที่ 834

ผิวกายของเธอเนียนละเอียดราวกับผ้าไหม ฟู่อวิ๋นเซินใช่มือหนึ่งดันกระโปรงของเธอขึ้น อีกมือกำลังจะปลดเข็มขัดของตัวเอง เสียงของเขาต่ำพร่า “เธอบอกว่าจะขอบคุณฉันไม่ใช่เหรอ แบบนี้ใช้ได้ไหม?”

เย่ฮวนเอ่อร์พยายามดิ้น “ไม่ได้! ฉันไม่ต้องการแบบนี้!”

ฟู่อวิ๋นเซินหัวเราะเย็น “คุณหนูเย่ช่างเป็นคนที่อยู่กับความเป็นจริง จริงๆ งั้นเธอให้ฉันแบบนี้สักครั้ง แล้วเราจะถือว่าเลิกกันไม่มีอะไรค้างกันอีก”

เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกเหมือนกำลังจะคลั่ง เธอไม่เข้าใจเลยว่าในเมื่อเขามีคนรักอยู่แล้ว ทำไมยังทำแบบนี้กับเธอ

เธอไม่อยากเป็นแบบนี้กับเขา

“ฟู่อวิ๋นเซิน ไม่ได้ ฉันบอกว่าไม่ได้! ปล่อยฉันนะ! มันเจ็บ คุณทำฉันเจ็บ...เจ็บมาก...”

เสียงของเธอที่พูดว่าเจ็บซ้ำๆ ทำให้ฟู่อวิ๋นเซินชะงัก ใจหนึ่งเขาอยากจะยุติทุกอย่าง แต่ความรู้สึกโกรธและหึงหวงกลับกดไม่อยู่ เขาก้มลงจูบเธอเบาๆ “อย่าตะโกน”

มือเล็กๆ ของเย่ฮวนเอ่อร์จิกลงบนแขนของเขา แม้จะมีเสื้อสูทกั้นอยู่ แต่ก็ยังฝากรอยไว้บนผิวของเขา

ในความมืด ฟู่อวิ๋นเซินซุกหน้าลงที่ซอกคอของเธอ สูดกลิ่นหอมหวานจากร่างของเธออย่างไม่อาจหักห้าม ใกล้ชิดเกินกว่าที่ควร “เธอ...ไม่เคยมีใครเลยหรือ…ทำท่าเหมื