All Chapters of Billionaire's True Love Book 2: MINAMAHAL KITA!: Chapter 201 - Chapter 210

AMERY HEART POV "ELIAS, Look! Tingnan mo ang ginawa ng babeng iyan sa akin!" parang nagsusumbong ang tono ng boses ni Rebecca na wika kay Elias.. Pulang-pula ang mukha nito habang may iilang butil ng luha ang tumutulo sa mga mata nito. Well, medyo mainit pa iyung Ramen at para siyang basang sisiw ngayun. Ang plakado niyang make -up ay unti-unti nang nahuhulas mula sa kanyang pisngi. Napansin ko din ang kaaagad na paglapit ng dalawang waitress at inabutan ito ng malinis na towel. Pamunas marahil sa basang basa nitong buhok. "You deserved it!" narinig kong baliwala namang sagot ni Elias dito. HIndi ko tuloy mapigilan ang mapatingin dito. Prente pa rin itong nakaupo na para bang wala siyang pakialam sa nangyari kay Rebecca. Actually, ang inaasahan ko kanina ay magagalit ito sa akin dahil sa ginawa ko sa babaeng binigyan niya ng singsing pero kabaliktaran naman ang ipinapakitang reaction ni Elias sa akin ngayun. Ni hindi ko man lang nakitaan ng kahit na kauting pagkadismaya sa kay

ELIAS POV KANINA pa ako hindi mapalagay. Hindi ako makatulog. Feeling ko talaga may kulang sa akin kaya balisa ako. Wala sa sariling mabilis akong napabangon mula sa pagkakahiga sa kama. Lumabas ng kwarto at direcho sa kusina para uminom ng malamig tubig. Todo na ang temperature ng aircon sa aking silid pero nakakaramdam pa rin ako ng pagkaalinsangan. Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Nababaliw na yata ako. Bitbit ang bottled water naglakad ako patungo sa salas. Naupo sa mahabang sofa sabay sandal. Nasa kabilang silid lang si Amery at gusto ko na siyang puntahan doon. Makikiusap lang naman sana ako na pwede bang tabi na kaming matulog. Tatabi lang naman eh. Wala naman akong ibang gagawin lalo na at kakapanganak niya lang Kaya lang sa ipinapkitang pakikitungo sa akin ni Amery ngayun mukhang malabo talaga sigurong mangyari. Mukhang kailangan ko munang suungin ang mahabang pasensya at pagta-tiyaga para mapatawad niya ako. Hayssst, hirap ng ganitong buhay. Kung bakit n

AMERY HEART POV MAAGA talaga akong gumising kanina para magluto ng breakfast. Pagkatapos kong magluto, kumain akong mag-isa dahil mukhang tulog pa yata si Elias. Sabagay, naabutan ko pala siya kaninang madaling araw sa salas na mukhang bangag. Halatang walang tulog at hindi ko alam kung bakit Iniisip ko na lang na baka galing siya ng labas at kakarating lang. Baka nakipagkita kay Rebecca at kakauwi niya lang noong time na iyun. Kung ano man ang reason niya kung ano ang ginagawa niya sa sala ng oras na iyun, bahala na siya. Masyado nang masakit sa ulo kung iisiipin ko pa iyun. Nagpasya na rin akong pumunta dito sa hospital nang mag-isa lang. Nilakad ko na lang tutal malapit lang naman. Exercise na din para sa akin iyun lalo na at nitong mga nakaraang araw, wala na akong ibang ginawa kundi ang maupo at ma-stress sa mga bagay -bagay na nangyari sa buhay ko. Kailangan ko din bigyang ng time ang sarili ko simula ngayung araw. Ibalik ang dating ako at walang ibang isiipin kundi

ELIAS VILLARAMA VALDEZ POV ANG unfair ni Amery. Kung saan-saan ako nakarating kanina para hanapin siya tapos malalaman ko na nandito lang pala siya sa mall habang may kausap na isang lalaki? Ni hindi niya man lang sinagot ang makailang beses kong pagtawag gamit ang phone. Pagkadating ko ng hospital kanina, dumirecho ako ng NICU para lang madismaya noong nalaman ko na na wala na siya. Na nakaalis na siya bago pa ako dumating. Siyempre, hinanap ko siya sa paligid. Halos halughugin ko ang buong paligid pero bigo ako. Wala siya at mukhang tuluyan na siyang nakaalis ng hospital. Nagpasya akong bumalik ng condo unit sa pag-aakalang baka nakauwi na siya. Pero kagaya sa hospital, wala din siya. Naghintay pa nga ako ng ilang minuto at baka parating na din siya pero walang nangyari. Walang Amery na dumating ng condo kaya kaagad akong nakaramdam ng pagpapanic. Saan kaya siya nagpunta? Makailang ulit ko ding siyang sinubukan na tawagan pero hindi niya ako sinasagot. No choice ako kundi

AMERY HEART POV Ano kaya ang nakain ni Elias at may pagbula-bulaklak pa siyang nalalaman? Pero in fairness ha? Kinilig ako ng very light sa pabulaklak niyang ito. Hindi ko inaasahan. Kagaya ng naging plano namin, umuwi na nga kami ng condo. Siya na din ang nagbitbit ng mga pinamili niya para sa akin pagkagaling sa parking. Bahala siya, ginusto niya iyan kaya panindigan niya. Samantalang ako naman, tanging bouquet lang ang hawak ko. Hindi ko na pinakawalan dahil nagugustuhan ko din naman ang mga bulaklak. Plano kong ilagay sa flower vase mamaya at gawin diplay sa salas ng condo " Ilagay mo na lang iyan diyan. Ako na ang bahalang magpasok mamaya sa kwarto ko." utos ko pa nga sa kanya pagkapasok namin dito as loob ng condo. May mga babalikan pa siya sa kotse na mga pinamili niya. Wala talaga kasi akong balak na tulungan siya. "May restaurant sa ibaba. Nagugutom na ako. Kain na muna tayo." seryoso niyang bigkas. Wala sa sariling napatingin ako sa orasan at hindi ko mapigilan