Lahat ng Kabanata ng Billionaire's True Love Book 2: MINAMAHAL KITA!: Kabanata 421 - Kabanata 430

KATRINA ''HI, KATRINA!" nakangiting bati sa kanya ng kanyang ka-classmate na si Daisy. Hindi niya tuloy maiwasan na magulat. Kilala si Daisy sa pagiging snob sa lahat ng mga naging ka-classmate niya. Kapatid kasi ito ng isang sikat na actor/producer na si Philip Sandoval. Dito sa culinary school na pinapasukan niya, aware siya na galing sa mayayamang angkan ang mga ka-classmate niya. Hindi naman nakakapagtaka iyun lalo na at milyon ang tuition nila yearly. "Hi, Daisy." pilit ang ngiti na bati niya dito. Naglakad na siya patungo sa kanyang pwesto at naupo. Kaya lang hindi niya maiwasan na magulat dahil sumunod din pala ito sa kanya. Naupo sa tabi niya at nakangiti siyang tinitigan na labis niyang ipinagtaka. "Bakit?" tanong niya. HIndi niya tuloy malaman kung ngingiti siya or sisimangot ba dito. Basta...hindi din kasi siya sanay na kinakausap siya nito eh. Lalo na at ito nga nag kauna-unahang pagkakataon na kinausap siya nito "Well, wala lang, Gusto sana kitang imbitahan sa

CHRISTOPHER Pagkatapos makausap si Mr. Marquez, nagpasya si Christopher na umuwi sa bahay ng mga magulang niya. Baka kasi kung saan pa siya magpunta, baka kung ano pa ang maisip niyang gawin "Feeling niya napaka-useless niya. Feeling niya napakasama niyang tao. Sinaktan niya si Katrina at hindi niya din malaman kung saan ito hahagilapin. Siya ang nagsira sa maganda nilang relasyon! Dahil sa maling desisyon niya, hindi lang siya ang nahihirapan ngayun kundi alam niyang pati na din si Katrina. Pagdating sa bahay ng mga magulang niya, bago dumirecho ng kwarto, kumuha muha siya ng isang bote ng paboritong alak ng Daddy niya sa mismong wine bar nito at pagkatapos noon, dinala na niya sa kanyang kwarto. Gusto niyang uminom. Gusto niyang magpakalasing para naman kahit papaano, mabawasan ng kahit na kaunti ang nararamdaman niyang pighati sa puso niya. Iyun nga lang, paaktyat pa lang siya ng second floor ng bahay nang makasalubong niya si Cassandra. Ang bunso niyang kapatid na halata

KATRINA "KASI? KAT, huwag ka nang umuwi muna oh? Please...dito ka lang. Promise, tayo-tayo lang naman and we make sure na mag-eenjoy ka din." nakangiting wika sa kanya ni Daisy. Muli syang napasulyap sa Kuya nito at nang mapansin niyang hindi na ito nakatitig sa kanya, wala na siyang nagawa pa kundi ang tumango na lang. "Okay...sige!" mahinang sagot niya kahit na ang totoo, labag talaga sa kalooban niya ang mag stay. "Yes! Iyan ang gusto ko sa iyo, Kat. Ang bait mo talaga! Sinabi ko na nga ba at hindi mo ako matitiis eh." nakangiting sagot ni Daisy. Halata sa boses nito ang matinding tuwa kaya naman napangiti na lang din siya. Samantalang mabilis ang paglipas ng oras. Ilang saglit lang, nag-uwian na din ang mga bisita. Naiwan silang magkakaibigan at talagang tinutoo ni Daisy ang sinabi nito kanina. Inuman na daw. Unang araw daw na tumuntong siya sa tamang edad at bibinyagan niya daw ng inom. Ngunit, lahat naman pala hindi sanay uminom, alalay ang lahat. Puro kwentuhan ang n

KATRINA KAHIT na puyat, maaga pa rin siyang nagising kinabukasan. Naghahanda na siya sa pagpasok niya ng School nang marinig niya ang pagtunog ng door bell.. Imbes na sa kusina siya didirecho para sana himigop muna ng mainit na kape bago umalis, direcho na siya sa pintuan ng unit para pagbuksan kung sino ang nasa labas at ganoon na lang ang pagkagulat niya nang pagkabukas pa lang niya ng pintuan, tumampad sa harapan niya ang bugkos ng bulaklak. Walang katao-tao pero may isang bouquet of flowers sa mismong tapat ng pintuan niya. "Ano na naman kaya ito?" mahina niyang bulong sa kanyang sarili. Dinampot niya ang nasabing bulaklak at pinasadahan ng tingin. May maliit na card na nakalagay na may katagang nasulat na 'sorry' at 'i love you' HIndi niya tuloy mapigilan ang mapabuntong hininga. Malungkot siyang napatitig sa kawalan habang hindi malaman kung ano ang irereact. "Christopher" mahina niyang buong sa sarili niya. Pagkasabi noon ay malungkot niyang muling isinara ang pintuan

"Ano ang nangyari sa anak ko? Christopher?Christopher!" panaghoy ni Mrs. Carmela Villarama habang kanina pa siya hindi mapakali. Parang hindi napapagod na kanina pa siya nagpapalakad-lakad sa hallway ng hospital kung saan hinihintay nilang lahat ang balita tungkol sa kalagayan ni Christopher. Halos apat na oras na ang binata sa loob ng operating room. Ginagawa ng mga doctor ang lahat para maisalba ito sa tiyak na kapamahamakan. "Hon, tama na! Ipagpalagay mo ang kalooban mo. Magiging maayos din ang lahat. Magagaling na doctor ang gumagamot ngayun sa anak mo at makakaligtas siya." seryosong wika ni Christian sa asawa niya. Hinawakan niya pa ito sa kamay kaya naman napatitig sa kanya ang luhaang si Carmela. "Hindi ko kaya na mawala sa akin ang anak ko, Christian. Hindi ko matatangap na may masamang mangyari sa kanya." umiiyak nitong sagot sa asawa. Hindi na napagpigil pa si Christian at mahigpit niya nang niyakap ang asawa niya. Gusto niyang iparamdam dito na everything will be