All Chapters of เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์: Chapter 71 - Chapter 80

ภูริทัศน์พรลูกเมียกลับบ้านมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว แพรชมพูที่ตอนนี้ชอบอากาศที่ต่างจังหวัดมาก บ้านไร่แห่งนี้ดีกว่าในเมืองที่มีแต่รถติด พระพายวิ่งเล่นตั้งแต่เช้า คุณพ่อสุดหล่อพาไปขี่ม้าก่อนจะกลับเข้ามาตอนสายเพื่อทานมื้อเช้า คุณย่าคอยดูแลไม่ห่างแพรชมพูกำลังออกแบบห้องพักของรีสอร์ตที่สามีจะทำการปรับปรุงเพื่อจะปรับราคาค่าห้องพักขึ้นอีก ภูริทัศน์เห็นภรรยานั่งเขียนงานอยู่ที่ชิงช้าก้เดินมาหาพร้อมกับนั่งลงข้างๆเธอ ชิงช้าตัวนี้แพรชมพูขอให้เขาสร้างให้ สามารถนอนกลางวันได้ มันยื่นลงไปในลำธารอากาศเย็นสบาย "แพร..ท้องเริ่มจะใหญ่แล้วนะ""นั่นน่ะสิคะ แพรก็แปลกใจเพิ่งจะสามเดือนกว่าเองทำไมถึงใหญ่จัง ตอนท้องพระพานขนาดใกล้คลอดท้องยังนิดเดียวเอง""อาจเป็นเพราะพระพายท้องแรกหรือเปล่า เอ หรือว่าจะแฝด""แฝดหรือคะ ถ้าได้ก็ดีว่าแต่คุณป๋าลองดูแบบที่แพรเพิ่งจะทำเสร็จหน่อยสิคะ ตอนแรกอยากทำสไตล์โมเดริน แต่ว่าฟิวบรรยากาศที่นี่เป็นธรรมชาติแพรเลยออกแบบให้เป็นสไตล์ชนบทบ้านทุ่ง แต่ออกแนวคันทรี่นิดๆ คุณป๋าชอบไหมคะ""อืม..ชอบค่ะ เอ้ อาทิตย์หน้าคุณป๋าจะจัดงานเลี้ยงเล็กๆต้อนรับแพรกับลูก ถือเป็นการจั

หนึ่งเดือนต่อมาไร่ธารธาราก็มีงานแต่งอีกสามคู่ กระแตที่เริ่มท้องใหญ่แล้วรับแขกได้ไม่นานเพราะยืนไม่ไหว เมื่อเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอเรียบร้อยหนุ่มๆก็มานั่งคุยกัน แพรชมพูแบกท้องที่ได้เกือบเจ็ดเดือนเดินมาหาสามีก่อนจะบอกว่าเธอขอตัวไปนอนก่อน ภูริทัศน์จึงขอตัวเขาประคองแพรชมพูเขาเรือน ผลอัลตราซาวน์ออกมาแล้ว แพรชมพูท้องคู่แฝดจริงๆแพรชมพูมาอยู่ที่บ้านไร่ได้สามเดือนแล้ว อาทิตย์หน้าคุณหมอนัดคลอดเธอจำเป็นต้องขึ้นกรุงเทพเพื่อมานอนรอคลอด ภูริทัศน์เองที่ตอนนี้โครงการทุกอย่างเริ่มเป็นรูปเป็นร่างเรียบร้อยแล้ว อนาคิณกับราเมศวร์เองก็มีข่าวดีภรรยาพวกเขาตั้งครรภ์แล้ว ไม่นานที่บ้านไร่ก็จะมีแต่เด็กๆวิ่งเล่นเต็มไปหมด แพรชมพูพับผ้าใส่ตะกร้าเตรียมไปโรงพยายาบาล พี่หมอจองห้องวีวีไอพีไว้ให้แล้ว แม่ตัวน้อยที่ลุงหมอมารับไปเที่ยวสวนสนุกกลับมาก็กระโดดโลดเต้นยกใหญ่ เพราะน้องกระวานลูกชายลุงหมอติดพี่สาวตัวน้อยมาก พระพายรีบมาอวดกับคุณแม่ตนสวยยกใหญ่ที่วันนี้เธอได้เลี้ยงน้องด้วย"คุณแม่ขา พระพายช่วยลุงหมอเลี้ยงน้องด้วยค่ะ พระพายทำตัวมีประโยชน์""คร้า...ลูกสาวแม่เก่งจังเลย""คุณแม่ทำอะไรคะ พระพายช่วยค่ะ"

ภูริทัศน์หอมหน้าผากเกลี้ยงเกลา เขาทำเช่นนี้ทุกวันหลังจากที่รับลูกกลับบ้านเพื่อแสดงความรักให้ลูกเห็น มีสาวๆบางคนแอบมาเข้าทางพระพายเพื่อติดต่อเขา แต่ยายหนูน้อยฉลาดมากรู้ดีว่าพวกเขาต้องการอะไร เธอจึงบอกกับคุณพ่อของเธอ"พระพายรักคุณแม่กับคุณพ่อที่สุด คุณพ่อต้องบอกรักคุณแม่ทุกวันนะคะ คนอื่นจะได้ไม่เข้าใจผิด""ได้ครับ นี่ลูกสาวพ่อ8ขวบแน่หรือคะ"ก่อนที่ภูริทัศน์จะยิ้มให้และเขาก็แสดงความรักเช่นนี้ทุกวัน ไม่ใช่เพราะลูกสาวสั่งให้ทำแต่เขาทำเพราะรักเธอจริงๆ ก่อนที่จะเอ่ย"อีกสองวันเราจัดงานเลี้ยงเล็กๆกันนะ พี่ราม เจ้าคิณ เจ้าทัศน์ หมอเกื้อจะมาเที่ยวที่ไร่ พาเด็กๆมาด้วย""ก็ดีคะ ไม่ได้ครึกครื้นมานานแล้ว อีกอย่างพี่ทัศน์ไปคุมงานที่หัวหินยายปลาบ่นว่าคิดถึงสามีอยู่ทุกวัน"แพรชมพูเก็บงานเข้าที่จากนั้นยายหนูน้อยก็เรียกพ่อกับแม่กลับเข้าบ้าน"คุณพ่อคุณแม่พวกเราเข้าบ้านกันเถอะ น้องภูมิกับน้องภรีมตื่นนานแล้ว พระพายคิดถึงน้อง แม่ขาเมื่อไหร่จะมีน้องอีกคะ"แพรชมพูยิ้มให้เธอ ภูริทัศน์มองหน้าเมีย คืนนี้ต้องจัดสักหน่อยแล้ว ไม่ได้ทำมาสองคืนแล้วงานเขายุ่งๆ จากนั้นสามพ่อแม่ลูกก็เขาบ้านใหญ่ คู่แฝดวิ่งมาหากางแขนให้พี่

เจ้านางเดินเข้าไปนั่งรอในสำนักงาน มีหญิงสาวหลายคนมารอเช่นกัน เธอจบทางด้านการตลาดและการค้าระหว่างประเทศ ได้ไปเรียนแลกเปลี่ยนมาสองปีภาษาแน่นมาก อาภูต้องการให้ไปฝึกงานกับพ่อเลี้ยงก็เพราะเขากำลังเปิดตลาดใหม่ที่ตะวันออกกลางHR.ของบริษัทเรียกสัมภาษณ์ทีละคน กระทั่งเหลือแค่สามคน ที่เดินออกมาสีหน้าบ่งบอกว่าผิดหวังเธอได้ยินคนเหล่านั้นคุยกัน"เขาเอาโทอิคตั้ง800ฉันไม่ได้แล้วเธอล่ะ""ฉันได้แค่650เอง ทำไมเอาสูงจัง ""ช่างเถอะ เหลืออีก3คนก็คงไม่ผ่านเหมือนกัน""รอก่อนไหมเขาบอกว่าจะบอกเลยว่าใครได้"สาวๆจึงนั่งรอกระทั่งถึงคิวเจ้านางคนสุดท้าย ฝ่ายบุคคลอ่านแฟ้มประวัติเธอก็มองลอดแว่นหนา รสสุคนธ์ การุณย์พลลักษณ์ ชื่อนี้เพิ่งถูกส่งมาจากเบื้องบนก่อนที่สาวใหญ่สวมแว่นหนาจะดูโพรไฟล์คนตรงหน้า เธอขยับแว่นเล็กน้อย"นางสาว รสสุคนธ์ การุณย์พลลักษณ์ อายุ22 จบเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง พูดได้5ภาษา คะแนนโทอิค900 ในบรรดาคนที่มาน้องโพรไฟล์ดีที่สุด หวังว่าทำงานจะเก่งเหมือนเรียนนะคะ เรียนเก่งแต่พอถึงเวลาทำงานไม่ได้เรื่องอันนี้ไม่เอานะ""ขอบคุณพี่มากค่ะ พี่รับหนูใช่ไหมคะ แล้วหนูเริ่มงานได้เมื่อไหร่ค

รถมาถึงบ้านแล้วแต่ปฐพียังไม่ยอมปลดล็อกประตู เขายังคงนิ่งอยู่ เจ้านางมองหน้าเขาก่อนจะปลดล็อก เสียงทุ้มเข้มดังมา"อย่าเพิ่งลง จูบอาก่อน"ร่างบางถอนหายใจก่อนจะหันมาสายตาเอาเรื่อง คนบ้านี่เอาแต่ใจอะไรนักหนากันนะ"อาดินคะ เรื่องประเจิดประเจ้อแบบนี้นางไม่ทำหรอก นางไม่ใช่ผู้หญิงที่อาดินเคยนอนด้วยพวกนั้นนะคะ ถ้าคันมากก็ไปหาคนอื่นมาเกา นางไม่สะดวกค่ะ""ประชดเก่งจัง อาไม่เคยไปนอนกับใครเพราะนางทิ้งอาไป นางทำให้อากลายเป็นแบบนี้นางต้องรับผิดชอบเรียกความมั่นใจอากลับคืนมา"เจ้านางมองหน้าเขาจริงจัง ก่อนจะส่ายหน้าคนบ้านี่ไม่คิดเข้าข้างตัวเองก็หาเรื่องโทษแต่คนอื่น เจ้านางไม่ใส่ใจเธอหันหลังให้แต่เสียงเขาก็ยังไม่หยุดพูด"ป้าจันทร์แกชอบอาถ้าอาเดินไปบอกแกตรงๆว่านางเป็นเมียอาแล้วแกคงดีใจ ถ้าจะให้ดีบอกแกไปเลยว่านางกำลังท้องลูกของอาอยู่ นางว่าดีไหม""อาดิน!!...เกินไปแล้วนะ นางไปเป็นเมียอาดินตอนไหน อย่ามาทำให้ยายต้องเสียใจนะนางไม่ให้อภัยอาดินแน่""เป็นเมียอาตอนไหน เข้าไปจนสุดโคนถามมาได้ คุณรสสุคนธ์คุณลืมหรือไง ผมฉีดยาแก้ลืมให้ไหม เข็มของผมใหญ่มากนะครับ"เจ้านางอยากจะข่วนหน้าเขาจริง มื