ฉันแต่งลูกสาวพี่ไม่ได้แต่งพี่สักหน่อย

แทนไทยมองตามสหายรุ่นพี่ที่โอบเอวเมียเด็กเดินไปที่บ้านพัก เฮ้อกระแตสวยขนาดนี้ไม่น่าเชื่อจะมาชอบตาเฒ่าอย่างพี่เดช เขาล่ะเขาเพิ่งจะ40เองนะทำไม่ไม่มีใครมามองเขาบ้างเลย แทนไทยรำพันกับตัวเองเบาๆ

"เอิ๊ก กูม่ายหล่อตรงหนายวะ อืมม เอ่อ"

สาวน้อยในชุดกางเกงเอี๊ยมลูกฟูกสีแดงเดินมานั่งข้างๆก่อนจะเอ่ย

"น้าแทนก็หล่อแหละ แต่หล่อแบบดำน้ำอ่ะ"

แทนไทยมองหน้าคนที่เพิ่งมาถึง จากนั้นเธอก็หยิบขวดไวน์มากระดก แทนไทยรีบคว้าเอามาก่อนจะเอ่ยเสียงดุ

"หล่อดำน้ำหล่ออะไรของเอ็งนังหนอนบุ้ง แล้วนี่เป็นเด็กเป็นเล็กริอ่านดื่มหรือไง ดึกแล้วไปๆกลับบ้านได้แล้ว"

"ก้แบบว่าหล่อลึกไง ลึกเกินไปดำไม่เห็น อีกอย่างฉันชื่อผักบุ้ง หนอนบุ้งบ้านน้าสิ ที่สำคัญฉันไม่เด็กแล้วจะดูไหมล่ะ น่านะน้าแทนขอชิมไวน์สักหน่อย หวานดีนะน้าแทนนะ"

"เอ็งไม่กลัวพี่พร้อมพ่อเอ็งตีเอาหรือไง"

"น้าแทนจะพูดทำไม พ่อเมาแอ๋น้าก้านแบกกลับบ้านไปแล้ว มาๆให้หนูนั่งกินเป็นเพื่อนนะ ไม่กินเหล้ากินแคต่กับก็ได้"

แทนไทยขี้เกียจห้าม เขานั่งดื่มโดยไม่สนใจ ผักบุ้งอยากลองชิมไวน์มานานแล้วแต่พ่อดุมาก ตอนนี้อยู่ตรงหน้าเป็นลังๆ พ่อเป็นคนคุมโรงบ่มแต่ไม่เคยเอาไปฝากสักขวด วันนี้โชคดีวุ