All Chapters of His Fake Wife: Chapter 241 - Chapter 250

Elizabeth's Point of View Sa huli ay hindi rin kami nakapagbook sa Green Court dahil hindi tinanggap ni Roel ang offer ko. Hindi ko na rin ipinilit ang gusto ko dahil masisira lang din ang reputasyon ni Roel kung pagbigyan niya nga ako. Nasa sasakyan na kami ni Aurora nang maramdaman ko ang paninitig niya. Nilingon ko siya at napansin na titig na titig nga siya sa akin. Ni hindi man lang siya nahiya na nahuli ko siyang nakatitig sa akin, kaya pinagtaasan ko siya ng kilay. Napabuntong-hininga naman siya, tila nahihirapan siya sa loob-loob niya. “Nakita kita sa lanai kagabi, mag-isang umiinom habang nakatunghay sa malayo. Hindi ko alam, pero parang may kakaiba sa’yo nitong mga nagdaang araw, Liza. Madalas ay nahuhuli kitang nakatulala sa kawalan at malalim ang iniisip. May problem ka ba? May bumabagabag ba sa'yo?” Nag-aalala niyang tanong. Napaiwas ako ng tingin sa kaniya at itinuon na lamang iyon sa hawak na tablet. Hindi ko alam na napapansin niya pala ang mga kinikilos ko. Nitong

Elizabeth’s Point of ViewIt was embarrassing. Dahil sa pagkahilo ay inalalayan ako pabalik ni Aurora at Mrs. Morales sa living room para makapagpahinga. Dahil hindi na kayang lumakad nang mag-isa ay kinailangan pa tulungan ako ng dalawa na makapaglakad pabalik sa loob. It was too much trouble for them for sure!Nahihiya na ako kay Mrs. Morales dahil masyado na akong nagiging abala sa kaniya. Inutusan niya pa ang katulong na kumuha ng tubig para sa akin. Samantalang si Aurora naman ay natataranta sa tabi ko at panay ang pisil niya sa kamay ko at pinupunasan niya pa ang pawis ko sa noo. She's murmuring beside me. Maliit ang kaniyang boses at hindi ko maintindihan.Kahit na may malaking ceiling fan na sa sala ay patuloy pa rin ang pamumuo ng pawis ko sa noo kahit na medyo malamig naman talaga ang pakiramdam ko. I felt like throwing up.Ngunit naalala ko na hindi nga pala ako nag-almusal kaninang umaga dahil wala akong gana kaya wala rin akong maisusuka. “

Elizabeth's Point of ViewNang umalis si Aurora ay tuluyan akong naiwan mag-isa. Inabala ko na lamang ang sarili sa pakikipagtitigan sa puting kisame dahil wala na rin naman akong magagawa kung hindi ang maghintay na bumalik siya para makauwi na kami.Goodness, do I really have to be stuck in here?I could hear mumbling and faint noises around me, but I could not understand anything. Alam ko na may iba pa akong kasama na mga pasyente sa ward, sa likod lamang ng mga kurtinang nakaharang sa magkabila ko.Ipinikit ko ang mga mata at hindi na prinoblema ang ingay na naririnig. Hindi ko na rin inalam kung ilan kaming nasa ward dahil mukhang marami, base na rin sa mumunting boses na tumatagos sa mga kurtina.What do I expect from an open ward? Of course, there are many patients here.“Jasmine Alfaro?”“Opo.”“How are you feeling now? Dinudugo ka pa rin ba?”Agad na bumukas ang mga mata ko nang marinig ang pamilyar na boses sa katabing bed. Kung hindi dahil sa nakaharang na kurtina ay agad k

Elizabeth's Point of ViewNang ihanda na ni Aurora ang pagkain sa island counter ay tinulungan ko siya. Samantalang nilinis naman ng mga katulong ang kusina. Ang katulong na kasama kanina ni Aurora ay umalis para makapagpahinga na kaya nawala na nang tuluyan ang pag-asa sa akin na may makakalap ako na impormasyon tungkol kay Jasmine at sa gobernador.I sat on the high stool. Akala ko ay aalis si Aurora, pero laking pagtataka ko nang maupo siya sa tabing upuan. Siya pa ang nagsalin ng tubig para sa akin.“Where's the twin?” I asked her as I prepared to eat my dinner.Just soup. Me and my soup against the cold evening.“Nakatulog ng maaga ang dalawa dahil maraming ginawa sa school kanina. Pagkatapos na maghapunan ay umakyat agad sa kuwarto nila para makapaghanda na sa pagtulog.” Kwento niyaI slowly nodded my head. Humigop ako ng sabaw at agad naman na humagod sa lalamunan ko ang init nito. Pinuno nito ng kakaibang pakiramdam ang puso ko.Somehow, I could feel my body relaxed. Hindi ko

Elizabeth's Point of ViewBut I was wrong. Every morning, I could feel the world spinning. Walang mintis sa umaga ang pagdalaw ng masamang pakiramdam at ang pagkahilo ko ng walang dahilan.Nahihilo ako palagi at naduduwal pagkakagising ko pa lang. Kahit na iniiwasan ko nang uminom ng alak sa gabi, kahit na hindi na ako nagpupuyat at nagpapakastress masyado. Hindi pa rin bumabalik sa normal ang katawan ko. I still feel sick in the morning.Hindi ko lamang pinahahalata kay Aurora at Kuya Alted dahil ayaw kong mag-alala sila. Lalo na si Kuya Alted, baka maisip niyang nagiging pabigat pa ako sa paghahanda sa kasal nila ni Aurora kung kailan malapit na.“Namumutla ka na naman.” Bulong ni Cassiopeia na nasa tabi ko.Sinulyapan ko siya ng tingin at napabuntong-hininga na lamang. Inilapag ko sa ibabaw ng mesa ang mga card.Hindi ko pa natitingnan isa-isa. Pero wala na akong gana, masyado pa kasing maaga para makipagkita sa kaniya, at asikasuhin ang lahat ng ito. Pero dahil babalik din siya ag