Semua Bab His Fake Wife: Bab 251 - Bab 260

Elizabeth's Point of ViewWe left the café half an hour later. Sinigurado ko na hindi ko na tinapunan ng tingin ang direksyon ni Primo.Naunang tumayo si Cassiopeia kaya siya rin ang naunang naglakad papunta sa pinto. Sumunod ako sa kaniya habang kinakapa ang cellphone sa loob ng bag na dala.Naisend na sa akin ni Kuya Alted ang lokasyon, pero wala pa akong natatanggap na mensahe galing kay Aurora. Nga lang, hindi ko na kayang magtagal sa café knowing Primo is just around the corner. Kaya mas mabuti nang mauna na kami sa farmvilla para makita ito.I went inside my car at saka sinilip sa rearview mirror kung nakapasok na rin ba si Cassiopeia sa sasakyan niya. Nang makita na nakahanda na siya ay pinaandar ko na ang sasakyan papunta sa lugar na bibisitahin namin.I’m sure the driver will just send Aurora to the place later.Pagkarating sa lugar ay agad kaming sinalubong ng caretaker. Isang matandang lalaki ang nagbabantay sa buong property at mukhang nasabihan na ng may-ari ang tungkol s

Elizabeth's Point of ViewKagaya ng sabi ni Papa, dumating nga ang doktor. Pumasok ang doktor sa silid kasama si Cassy.Isang mainit na ngiti ang iginawad sa akin ng babaeng doktor bago dahan-dahan na naglakad patungo sa amin. Mukhang mas bata lang ng ilang taon kay Mama ang doktora, maamo ang mukha at ang mga mata ay puno ng empatiya. May dala siyang clipboard at isang manipis na folder. Tahimik siyang lumapit sa kama at maingat na umupo sa tabi ko nang tumayo si Mama. To give her more space, umatras ng isang beses ang mga magulang ko, ngunit nanatili sila sa tabi upang mabantayan pa rin ako. Samantalang si Cassy ay naupo sa upuan sa gilid, ang mga mata ay nasa amin at ang mukha ay puno ng pag-aalala."Liza, kumusta ang pakiramdam mo?" tanong ng doktor, ang boses ay mahinahon at puno ng pag-aalaga.Namamalat ang lalamunan ko at nangangati iyon kaya sinubukan kong lumunok upang maging maayos ang pagsasalita ko, ngunit parang mahirap."Medyo masakit po ang tiyan ko," amin ko sa pao

Elizabeth's Point of ViewKagaya ng pangako ko kay Mama, uuwi ako sa amin para doon na ipagpatuloy ang pagpapahinga. Sa biyahe ay kasama ko siya at si Mamang Julieta, hindi ko na pinayagan si Aurora at Kuya Alted na mag-abala pang ihatid kami sa San Gabriel dahil maggagabi na rin. Delikado na sa daan pag-uwi nila.Si Cassy ay umuwi rin ng Prestino pagkadischarge sa akin. Sinabi niya na hindi siya pupunta sa Lanayan bukas dahil may importante siyang pupuntahan kaya may isang araw pa akong pahinga bago bumalik sa pag-aasikaso sa kasal ni Aurora.Hindi pwedeng ipagkatiwala ko kay Cassy ang lahat. Lalo pa't isang buwan na lang ay ikakasal na si Kuya Alted at Aurora.Pagkarating sa bahay, ramdam ko na agad ang kakaibang bigat na lumukob sa akin. Dati ay ayaw ni Mama at ni Papa na bumukod kami ni Kuya Nexon, pero nang mabalitaan kong bumili si Nexon ng villa para sa sarili niya ay nagpumilit akong samahan siya sa villa.Nagsimula na rin siyang mamili ng properties ng mga panahon na 'yon kay

Elizabeth's Point of ViewI felt so tired after crying for hours. Nakatulog ako saglit at nang magising ay napansin agad ang pagkain na nakalapag sa bagong mesa na ipinasok sa kuwarto ko.Hindi na ako nakakain ng breakfast kaninang umaga. And it's almost ten now, masyado nang late para sa breakfast.I bit my lower lip. Kung hindi ako kakain ay tuluyan na akong manghihina at baka mahilo na naman. Pero wala talaga akong ganang kumain.Unti-unti akong bumangon at lumapit sa mesang may nakapatong na pagkain. Walang gana kong tiningnan ang mga pagkain. Hindi man lang ako makaramdam ng gutom kahit na mukhang nakakatakam naman ang mga iniluto ng kusinera.Naupo pa rin ako para kumain.Ngunit ilang subo pa lang ay umakyat na naman ang asido sa tiyan ko. I tightly closed my eyes, trying to push it back to my stomach.Ilang minuto na ganoon ako, nakapikit at pilit na nilalabanan ang kagustuhan na sumuka. Nang bumalik sa normal ang tiyan ko ay hindi ko na ulit binalak na sumubo pa.Siguro dahil

Elizabeth's Point of View Madame Sole didn't mention anything to Mama. Mukhang hindi nila napag-usapan ang tungkol sa pagbubuntis ko. Maliban sa usapan nila tungkol sa charity auction, sponsors at ilan pang pagbibigay tulong ay wala nang silang pinag-usapan pang iba. Sinadya kong bagalan ang pagkain ng prutas para makasigurado na walang mababanggit si Madame Sole kay Mama. Pero habang tumatagal ako roon ay mas lalo lamang akong hindi napapakali. Madalas ang pagsulyap at pagngiti sa akin ni Madame Sole na hindi ko naman magawang suklian. Kaya tumayo na ako at nagpaalam na aakyat na sa kuwarto pagkatapos na mapagtanto na hindi naman ako ang paksa nila. Ngumiti sa akin si Madame Sole at tumango, samantalang tinawag ni Mama ang kasambahay para samahan akong umakyat at para na rin ligpitin ang pagkaing hindi nagalaw sa kuwarto. Tahimik akong umalis, pero napapalingon pa rin sa kanila. Nakasunod sila ng tingin sa akin, lalo na si Madame Sole. I sighed when I went inside my room. A