Lahat ng Kabanata ng His Fake Wife: Kabanata 351 - Kabanata 360

Jehan’s Point of View Umiling ako nang mabagal. Ang totoo, hindi ko pa rin maalala maliban sa parteng nagising ako sa isang kuwarto kasama ang isang lalaki. Iyon na yata ang bangungot ko, kaya pilit kong kinalimutan ang parteng iyon. Pilit kong itinanggi sa sarili ko na nangyari iyon sa akin. Hindi ko matanggap na dahil sa pagiging pabaya ko ay naisuko ko nang ganoon lang ang sarili ko sa isang lalaking hindi ko naman kilala. Pero ngayon, naiisip ko, siguro may mga bagay na hindi ko maalala bago ang mismong umagang iyon. Hindi ko alam kung paano ako napunta sa kuwarto niya o kung ano'ng nangyari bago mag-umaga. “Bakit hindi mo agad sinabi? Bakit… kailangan na ganito?” Kinagat ko ang ibabang labi. Mas lalo lamang akong na-gi-guilty, hindi para sa sarili, kung hindi para kay Veda. Iniisip niyang ipapakasal sila ni Nexon. May mga pagbabanta na siya sa akin, kahit noong sinusulyapan ko lang ang fiancé niya. Kaya kung malalaman niyang nagpakasal kami ni Nexon noong nakaraang taon pa

Jehan’s Point of View “Seryoso?” Gulat na tanong ni Tiny. Tumigil pa siya sa paglalagay ng night cream sa mukha niya para lang ipakita na nagulat siya sa mga sinabi ko. Si Kim ay abala sa pagsusulat ng kung ano pero mukhang nakikinig naman siya. “Grabe naman! Si Nexon Dela Fuente na ‘yang pinakasalan mo, Jehan! Kung ako sa’yo, hindi na ako makikipag-annul. Bukas mismo, dadalhin ko ang mga gamit ko sa villa niya.” Tumawa siya na parang tuwang-tuwa siya sa ideyang iyon. Sinuklay ko ulit ang buhok at hindi na pinatulan ang sinabi niya. Alas nuebe na ng gabi, pero hanggang ngayon ay wala pa rin si Abby. Nagpadala na ako ng mensahe sa kaniya na nakauwi na ako at hihintayin ko na lang siya rito, nakapagreply naman siya pero maiksi lang. ‘Okay. Wait for me.’ At hanggang ngayon ay hindi na iyon nasundan. Siguro abala pa rin siya hanggang ngayon sa reception. Hindi pa marahil makaalis dahil malapit na pamilya siya ng lalaking ikinasal. “Hindi mo ba tinanong kung paano kayo na

Jehan's Point of View“Uh, sorry about that.” Muli ay humarap ako kay Nexon. Seryoso pa rin ang ekspresyon ng mukha niya at ang mga mata ay sa akin pa rin. “I will take a quick shower.” Tinalikuran ko siya at dali-daling pumasok sa kuwartong inuukupa. Saka lang ako natawa. D*mn. Abby will definitely kill me. Hindi siya sanay na makita ng mga tao sa ganoong postura. Dali-dali akong pumasok sa loob ng shower room at naligo. Hindi na ako nagtagal, lumabas din agad ako at nagpalit na ng damit. At dahil medyo marami nga ang dala ko, hindi na ako nagkaproblema sa paghahanap ng damit. I have enough dress. Pinili ko iyong lavender na dress. Regalo ni Tiny ang isang ito noong college kami. Mahinang katok galing sa pinto ang nagpalingon sa akin. Bumukas iyon pagkaraan at pumasok si Abby. Maayos na siyang tingnan. Nakapagsuklay na siya at mukhang nag-abala pang maglagay ng kaunting makeup. Lumapit siya, saka ako kinurot sa tagiliran. Nalukot ang mukha ko. “Abby!” Saway ko. Ngunit pina

Jehan's Point of View Tumawa ng marahan si Nicolas. Ngumiti siya kay Nexon. “Of course not, Nex. Abigail Saldaga is my friend’s ex-girlfriend. Not mine. Nakilala ko lang siya dahil sa kaibigan ko.” “Really?” Sarkastikong tanong ni Nexon. “Nexon?” Bumaling sa amin si Nexon, sa akin napunta ang tingin niya bago bumaling sa kaniyang inang tumawag sa pangalan niya. “What? I’m just asking him. He has too many girlfriends, I can't keep up with their names.” “Woah.” Medyo natatawang sabi ni Nicolas sabay tingin sa akin tapos sa pinsan naman niyang si Nexon. “Don’t say that, Nex. Baka isipin ni Jehan na babaero ako. Maturn off.” Bigla’y naibaba ni Nexon ang kaniyang kubyertos. Humarap siya kay Nicolas na biglang nagngising aso. Now, I can feel the tension. Para silang nag-aaway na hindi. “Nexon, enough.” Si Mr. Dela Fuente sa matigas sa boses. Umayos ng upo si Nexon ngunit halata sa hitsura niya na parang hindi siya natutuwa. Itinigil ko na ang pagkain dahil ramdam kon

Jehan's Point of ViewPareho-pareho kaming tahimik noong una, si Trisha, Christopher, Abby at ako. Nasa likod kami ng sasakyan nakaupo, si Christopher at Trisha ay sa harap. Si Christopher ang nagmamaneho.Ang sasakyan ni Abby ay nakasunod sa amin sa likod minamaneho ng driver niya.Ibinilin ng tiyahin ni Abby na ihahatid kami ng mag-asawa hanggang sa malaking pier ng San Gabriel kahit na may sasakyan naman kami at pwedeng kami na lang, pero bilang kabutihang loob na lang din siguro kaya pinilit si Christopher at Trisha na samahan kami.The atmosphere is a bit weird this time. Parang ang katahimikan ay hindi totoo, parang pilit, para bang pinipilit nila ang mga sarili na itikom ang bibig sa kabila ng kagustuhan na magsalita at magtanong.Panay ang sulyap ni Trisha sa rearview mirror. Siya ang nakaupo sa shotgun seat, sa tabi ng asawa niyang si Christopher na siya namang nagmamaneho.Tumagal ang byahe at siguro'y hindi na nakatiis ang isa sa kanila. Narinig kong tumikhim si Christopher