All Chapters of พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ: Chapter 361 - Chapter 370

เขาแค่ต้องการเอาคืนภรรยาผู้ฝากรอยเล็บบนสันกรามต่อธารกำนัล หาได้มีใจต่อสตรีอื่นไม่?เมิ่งหรูไหนเลยจักล่วงรู้ความแค้นเคืองอันลึกล้ำของสามี ทว่าประโยคของเขาทำเอานางพลันได้สติทันทีหญิงสาวไร้ซึ่งคำโต้แย้งใดๆ จำต้องยอมตัดใจให้สามีพาสตรีชุดเขียวเข้าบ้านแล้ว ฮูหยินทั้งหลายล้วนต้องใจกว้างดั่งแม่น้ำ เห็นสามีเป็นท้องฟ้าครอบพสุธา ทั้งรักและเชื่อฟัง ไม่ควรหยามเกียรติกันหรือมีจิตใจคับแคบจนเกินไป และยามนี้ สตรีทุกคนในห้องโถงแห่งนี้ล้วนเข้าใจและมีความคิดเฉกเช่นเดียวกันอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ เห็นทีวันนี้...เมิ่งหรูคงต้องมีน้องสาวที่ใช้สามีร่วมกันเพิ่มหนึ่งคนยกเว้นเพียงลี่เซียนผู้เดียวที่เห็นต่าง หากความรู้สึกผิดของหวังหย่งมลายหายไปเพราะฝีมือร้ายกาจของนางดังนั้นความรู้สึกผิดที่ทำร้ายคนย่อมมลายหายไปสิ้นเพราะฝีปากอันร้ายกาจของเขาเช่นกันแม่นางน้อยให้รู้สึกไม่ชอบใจอย่างมาก จึงชี้นิ้วไปทางหวังหย่งแล้วเอ่ยด้วยเส้นเสียงกังวานใสอย่างไม่กลัวเกรง“สิ่งที่บุรุษคิดว่าไม่ผิด แท้จริงแล้วมันคือความผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัย ท่านโง่หรือไรกัน!”ประโยคนั้นทำทุกคนต้องชะงัก โดยเฉพาะหวังหย่งลี่เซียนเอียงหน้าเลิกคิ้วมอง

“เราแต่งงานกันอีกครั้งเถอะนะ”“หืม...” ลี่เซียนแหงนหน้ามอง “เราแต่งกันแล้วมิใช่หรือ?”ถังไห่เฉิงส่ายหน้าน้อยๆ มีความห่วงใยแฝงอยู่ในแววตา“เห็นได้ชัดว่าการแต่งงานโดยท่านเทพโอสถไม่เพียงพอ มิเช่นนั้นเจ้าหวังหย่งจะกล้าเอากระบี่พาดลำคอเจ้าได้หรือ? ตำแหน่งของเจ้ายังไม่เกริกก้องเกรียงไกร ข้าจะทำให้ใครต่อใครไม่มีสิทธิ์ลบหลู่เจ้า”ประโยคห้าวหาญของคนตัวโตทำคนตัวเล็กสะดุ้งเบาๆ จนต้องยกมือป้องปาก เอ่ยอย่างตระหนกลนลาน “ท่านจะบอกทุกคนว่าข้าเป็นเหรินเซียนมิได้นะ มันผิดกฎสวรรค์”“...!?”ลี่เซียนหัวเราะคิกคักด้วยเส้นเสียงกังวานใส “ไยทำหน้าดำทะมึนเช่นนั้นเล่า?”บุรุษกร้าวแกร่งผู้หนึ่งให้รู้สึกแล้วว่าการถูกภรรยาตัวน้อยกลั่นแกล้งด้วยแววตาใสซื่อทำเขาเหน็ดเหนื่อยปานใด“เจ้ามิใช่ไม่เข้าใจ? ถูกต้องไหม?”หญิงสาวไม่ตอบ แต่หายตัววับไปทางห้องอาบน้ำอ๋องหนุ่มโกรธาแล้ว จึงโคจรลมปราณพุ่งทะยานตามไปด้วยกำลังภายในเหนือชั้นทั้งสองต่อสู้กันด้วยพลังวัตรที่มองไม่เห็น บังเกิดเสียงหัวเราะสดใสดังออกมาเป็นครั้งคราว ชั่วครู่พลันแปรผันเป็นเสียงกระเส่าเคล้าม่านน้ำในถังไม้ถังไห่เฉิงใช้เวลาสะสางงานที่คั่งค้างในค่ายทหารราวหนึ่งเ

เดิมทีฮ่องเต้มักไม่ค้างแรมกับสนม แต่ละนางได้รับสิทธิ์ให้ปรนนิบัติแค่ครั้งละไม่กี่ชั่วยาม ยิ่งไม่ประทับกับนางใดทั้งคืนดวงตาคนงามเปล่งประกาย “จริงหรือเพคะ?”ถังไท่หลินไม่ตอบ เพียงเชยคางมนให้เงยขึ้นแล้วโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงจุมพิตเบาๆ ที่กลีบปากนางเรือนร่างบอบบางสั่นสะท้านอย่างยากจะต้านทานเสน่ห์แห่งมหาบุรุษ จางซีเยี่ยนหลับตาพริ้ม รู้สึกวาบหวิวล่องลอย สมองน้อยๆ ขาวโพลนไปหมดกระทั่งอีกฝ่ายถอนริมฝีปากไปแล้วเนิ่นนานก็ยังไม่รู้ตัว“เอาล่ะ...สนมรัก เจ้าจะบอกเราได้หรือยัง?”บุรุษหนุ่มยังคงมีน้ำเสียงนุ่มละมุนน่าฟังหญิงสาวรีบปรับอารมณ์ที่กำลังเตลิดให้กลับมาโดยเร็ว “หม่อมฉันได้ยินผู้คนลือกันว่า สตรีของรุ่ยอ๋องมิใช่แม่นางดีงาม หากแต่เป็นคณิกาที่รุ่ยอ๋องซื้อตัวมาจากหอเหินหย่าเพคะ”ถังไท่หลินขมวดคิ้วเล็กน้อยเนตรคมเผยแววไม่พอใจรำไร“อย่างนั้นหรือ?”จางซีเยี่ยนเม้มปากพยักหน้าเบาๆ แล้วกลั้นใจเอ่ยต่อ“แท้จริงรุ่ยอ๋องแค่รับสตรีอุ่นเตียงเท่านั้น ผู้คนต่างเข้าใจว่าเป็นถึงพระชายา นั่นอาจจะเป็นข่าวลวง มิใช่เรื่องจริงเพคะ”ถังไท่หลินหรี่ตาลงน้อยๆ “ข่าวลวง?”“เพคะ” หญิงสาวตอบรับ “กระนั้นผู้คนต่างเล่าลือกันว่า

บรรยากาศรอบกายสูงใหญ่ยังแผ่ซ่านกลิ่นอายอึมครึมประหนึ่งตัวเขาผุดขึ้นมาจากขุมนรกที่ลึกที่สุดกระนั้นเขาวางอาวุธประหลาดคล้ายท่อนซุงลงบนพื้นเสียงดังตึงจนแผ่นดินเป็นหลุมเพื่อคุกเข่าให้ถังไห่เฉิง พลทหารรายรอบพากันสะดุ้งโหยง ทุกคนมองเห็นอาวุธหนานี้เป็นเหล็กไหลมีหนาม ท่าทางคงมีน้ำหนักมากและร้ายกาจไม่เบา กระแสเสียงของผู้ถืออาวุธท่อนซุงแท่งนี้ยังทุ้มต่ำแหบห้วนทรงพลังอย่างประหลาด“ทูลท่านอ๋อง ท่านประมุขหั่วมารอส่งตัวเจ้าสาวด้วยตนเอง สินเดิมจำนวนมหาศาลยังเตรียมไว้ให้พร้อมสรรพ”ถังไห่เฉิงพยักหน้าพึงพอใจ “ข้าจะพานางไปส่งถึงมือประมุขของเจ้าด้วยตนเองเช่นกัน รบกวนนำทาง”“ขอรับ”การสนทนาสิ้นสุดอย่างรวดเร็วไม่ยืดเยื้ออ๋องหนุ่มสั่งสารถีให้บังคับรถม้าไปทางกลุ่มนักรบปีศาจ สั่งการหวังหย่งดูแลพลทหารทั้งหมดให้รออย่างสงบ สั่งการเว่ยฉีให้พากลุ่มสาวใช้ทั้งหมดของลี่เซียนติดตามมาด้วย ร่วมถึงเย่เสียไม่นานกลุ่มของรุ่ยอ๋องพลันถูกกลุ่มนักรบทมิฬกลืนหายไปอย่างเงียบงันต่อหน้าต่อตาพลทหารเบื้องหลังลี่เซียนตามติดสามีอย่างให้ความร่วมมือ นางไม่ซุกซนและไม่ถามซักไซ้อันใดทั้งนั้น ในดวงตากระจ่างใสมีแค่แววใคร่รู้ถังไห่เฉิงไม่ร

เมื่อครั้งที่ถังลู่หลิ่งออกท่องยุทธภพได้เจอกับหลิงเจิน พวกนางเกิดถูกชะตาจากเหตุการณ์ที่กำลังประสบร่วมกัน จากนั้นหลิงเจินจึงติดตามถังลู่หลิ่งไปทั่วทุกทิศ เรียนรู้วิชาต่อสู้ ใช้ภูมิความรู้ดั้งเดิมที่มีนับแต่เกิด ศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับสมุนไพรและรักษาผู้คน กระทั่งได้เป็นหมอหญิงประจำวังหลวงต้าถังยามที่พี่สาวพาน้องชายรองอย่างถังไห่เฉิงออกท่องหล้า จึงมีหลิงเจินร่วมเดินทางอยู่ด้วยทุกครานั่นย่อมมิใช่เรื่องแปลก หากหลิงเจินจะได้เห็นรูปโฉมแท้จริงของถังไห่เฉิงเสมอมา จนเกิดมีรักปักใจเฉกเช่นสตรีทั่วไป ที่บังเอิญมีวาสนาได้เห็นวีรบุรุษผู้กล้ายามไร้หน้ากากอำพรางอิงอิงเอ่ยอีกว่า “เจ้าเป็นถึงสหายของท่านอ๋อง ร่วมฝึกวิชาร่วมกัน ท่องหล้าด้วยกันตั้งแต่เด็ก ไยมิใช่สมควรร่วมยินดี อีกอย่าง...ข่าวกรองที่ข้าอุตส่าห์ไปสืบมารู้ว่าเรื่องที่เจ้าสาวเป็นแค่หญิงนางโลมล้วนเป็นเท็จ เพราะนางเพียงบาดเจ็บได้รับการช่วยเหลือจากคนของหอเหินหย่า อีกทั้งนางยังมีวิชายุทธ์สูงส่ง จัดการหวังหย่งผู้เก่งกาจได้ในกระบวนท่าเดียว”ยามเอ่ยยังยกฝ่ามือขึ้นฟาดกลางอากาศ ด้วยท่าขึงขัง อิงอิงหรี่ตาเน้นคำสีหน้าจริงจังมาก ๆ อีกว่า“และที่สำคัญ.