Semua Bab บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน: Bab 271 - Bab 280

ทว่าจังหวะนั้นจิ้นสิงพลันเดินเข้ามา ค้อมเอวกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “เรียนนายท่านทั้งสอง คุณชายรองให้บ่าวนำคำมาแจ้งขอรับ”นับแต่เกิดเรื่องร้ายที่ทางขึ้นเขาวัดต้าจี๋ในวันนั้น หลิวไท่หยางยามนี้จึงเก็บตัวไม่ออกจากเรือนแม้ครึ่งก้าว ใครขอพบยังยากยิ่งกว่าเข้าเฝ้าจักรพรรดิการที่อีกฝ่ายสั่งบ่าวให้นำความมาบอกกล่าว หลิวอี้จึงไม่ถือสา เขารู้ดีว่าบุตรชายผู้มากความสามารถของเขา หากดื้อรั้นขึ้นมา ปัญหาเกิดแน่!บุตรชายคนอื่นก็ใช้การไม่ได้ ขืนให้รับช่วงกิจการต่อ คงไม่แคล้วพาตระกูลล่มจม เฮ้อ...ใครให้เขาแก่ชราเร็วเพราะมั่วคาวโลกีย์ช่วงวัยหนุ่มมากเกินไปกันเล่า?หลิวอี้กระแอมไอพลางโบกมืออนุญาต “ว่ามา”จิ้นสิงยังคงประสานหมัดยามเอ่ยวาจาเคร่งขรึม “คุณหนูโจวซู่ฉินเพิ่งตาย พิธีศพเพิ่งเสร็จสิ้น คุณชายรองต้องการไว้ทุกข์ให้นางอย่างไม่มีกำหนดขอรับ”นายท่านโจวเลิกคิ้ว หลิวอี้เบิกตาจ้าวซินเจี๋ยรีบกล่าวว่า “นับเป็นวาสนาของโจวซู่ฉิน นางยังไม่ทันแต่งให้หลิวไท่หยางด้วยซ้ำ แต่เขากลับ...”ยังไม่จบประโยค นางก็หลุบตายกผ้าเช็ดหน้าขึ้นซับน้ำตาอย่างซาบซึ้ง “ในฐานะสตรีด้วยกัน ข้าตื้นตันนัก”ท่าทีเช่นนี้มีหรือจะไม่ทำให้คนคล้อยตาม

ท่ามกลางบรรยากาศรักใคร่ที่ถูกเจ้าของตำหนักตกแต่งไว้อย่างบรรจงในห้องรับรอง เงาร่างสองชายหญิงทอดตัวยาวภายใต้แสงโคมไฟสีมงคลตระการตาอีกฝั่งหนึ่งรัชทายาทหนุ่มพาซิงเยว่มายืนชมจันทร์ริมระเบียง หมายมองตากันอย่างลึกซึ้ง ดวงตาคมดำขลับเปล่งประกาย ยามมองสตรีข้างกายอย่างพึงใจยามจับจ้องนางแน่วนิ่งคล้ายมีบางสิ่งดูดดึงยากยั้งใจ ซิงเยว่คล้ายขุมพลังเร้นรับ น่าค้นหา ชวนร้อนรุ่มปานนั้น“เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้ารู้สึกเช่นใดตั้งแต่เจอเจ้าครั้งแรก”เยี่ยนหงหมิงเอ่ยเสียงทุ้มนุ่มน่าฟัง น้ำเสียงของเขาเหมือนมีแรงดึงดูดทำใจคนฟังหวั่นไหว ยามใช้วาจาอ่อนโยนยังคลี่ยิ้มพราวเสน่ห์ชวนเคลิบเคลิ้มเติมฝันสตรีให้คิดไปไกล ใบหน้าหล่อเหลาและรัศมีเปล่งประกายที่แผ่กำจายออกมาจากร่างแกร่งสง่างามนั้นยิ่งทำให้คนมองรู้สึกเขินอายยิ่งสตรีใดไม่ตกบ่วงมหาเสน่ห์แห่งบุรุษเพศให้รู้ไปหญิงสะคราญวัยสะพรั่งผู้ซึ่งเป็นนางกำนัลที่ยืนรอรับใช้อยู่ไม่ไกลต่างพากันกลั้นเสียงกรีดร้องสะเทิ้นทรวงประหนึ่งถูกบอกรักเสียเองสตรีทุกคนล้วนเป็นเช่นนั้นทว่ามิใช่ซิงเยว่...ยามนี้นางเพียงรับฟังคำหวานนิ่งๆ สีหน้าเรียบเฉยยิ่งนางยิ้มบางเอ่ยเสียงเรียบเย็นลุ่มลึก “หม่

ผู้เฒ่าคนนี้ป่วยจะตายอยู่แล้วยังต้องมารับศึกเยี่ยงนี้ เหน็ดเหนื่อยยิ่ง หลิวอี้โบกมือ “รีบไป”“เจ้าค่ะๆ”บ่าวอาวุโสเร่งรุดไปตามคำสั่ง ใช้เวลาเพียงไม่นาน นางก็กลับมาด้วยสีหน้าจืดเจื่อน“เรียนนายท่าน คุณชายรองไม่คิดเสวนาอันใดทั้งสิ้น บอกให้แม่สื่อกลับไปเจ้าค่ะ”“...!?”ฮูหยินตราตั้งเมื่อได้ฟังก็เชิดหน้าคอตั้ง ปรายตามองคนแซ่หลิวอย่างเย็นชาวันนี้นางได้รับพระราชดำรัสจากฮ่องเต้มาเชียวนะ จะให้กลับง่ายๆ รึ? ไม่มีทาง...เรือนด้านหลังของหลิวไท่หยางกลายเป็นสนามรบตั้งแต่ถูกหญิงคนรักทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใยเป็นครั้งที่สองทั้งจิ้นสิงและองครักษ์ต่างถูกบังคับให้ประลองฝีมือกับผู้เป็นนายไม่ว่างเว้น ลงมือแต่ละครั้งทั้งเหี้ยมโหดดุดัน ประหนึ่งโกรธเกลียดกันแต่ชาติปางก่อนหลังจากรอบด้านพังครืน ทุกสิ่งพังพาบระเนระนาดไม่เหลือดี จิ้นสิงและทุกคนถูกหลิวไท่หยางฟาดฟันจนหมดเรี่ยวหมดแรงแทบสลบหลับใหลคาพื้นดิน บ่าวหญิงอาวุโสคนเดิมก็วิ่งกระหืดกระหอบกลับมาอีกครา“คุณชายรอง นายท่านกำชับว่าครั้งนี้คุณชายต้องออกไปเจรจาด้วยตัวเองให้ได้เจ้าค่ะ แม่สื่อที่มาครั้งนี้ นางเป็นถึงฮูหยินตราตั้ง สกุลหลิวจะล่วงเกินมิได้เจ้าค่ะ”บ่าวหญิง

เมื่อซิงเยว่เองก็คิดถึงชายเหนือร่างมากถึงมากที่สุด นางย่อมไม่ให้เขาหยุด จึงตวัดลิ้นเล็กต่อสู้กลับอย่างร้อนแรงร่างอรชรอ่อนนุ่มเบียดชิดอกแกร่งอย่างต้องการหลอมละลายกลายเป็นเนื้อเดียวกัน ไฟร้อนจึงลุกโหมกลายเป็นเพลิงผลาญจนผ้าปูเตียงแทบมอดไหม้เสียงกอดจูบบดเคล้ากลีบปากดันลิ้นดูดดึงดังผสานเสียงครางกับเสียงเตียงโยกคลอนในจังหวะที่หากใครได้ยินต้องหูแดงหน้าแดงพ่นลมร้อนออกจากจมูกเป็นแน่แท้หากแต่ยังไม่ทันที่เสื้อผ้าอันเป็นปราการชิ้นสุดท้ายกลางลำตัวจะถูกปลด เสียงเคาะประตูพลันดังสนั่น“คุณชายรอง ได้โปรดออกมาเถิดเจ้าค่ะ”ซิงเยว่กับหลิวไท่หยางจึงหยุดชะงักในท่าหมิ่นเหม่ เสื้อผ้าของทั้งสองหลุดลุ่ยเปิดเปลือยไปถึงไหนต่อไหน ฝ่ายสตรีโอบลำคอกดศีรษะฝ่ายบุรุษให้ก้มหน้าฝังจมูกซุกซบแนบแน่นอยู่ตรงร่องอกอวบอิ่มหยุ่นนุ่มความรุ่มร้อนกำซ่านอบอวลรอบกายของคนทั้งสอง ร่างกายแข็งแกร่งกำยำเป็นสิ่งที่ทำให้สตรียากผลักออก ผิวพรรณเนียนละเอียดเย็นลื่นเป็นสิ่งที่ทำบุรุษยากผละจากหลิวไท่หยางเงยหน้าจากยอดถันสีชมพูอ่อนหวาน มองสบตาหงส์คู่สวยอย่างอันตรายซิงเยว่มองลึกเข้าไปในดวงตาคู่คมที่บัดนี้คล้ายกำลังลุกโชนด้วยเปลวเพลิงอันร้อนแ

หยางเจี้ยนและหมิงเยว่มาร่วมงานแต่งวันนี้ด้วย เพียงแต่พวกเขาไม่อาจเปิดเผยฐานะและความสัมพันธ์ให้เป็นที่แคลงพระทัย จึงปลอมตัวมาเป็นผู้เฒ่าชายหญิง เพื่อเป็นผู้อาวุโสฝั่งเจ้าสาวการแต่งงานของซิงเยว่นั้น หมิงเยว่ในฐานะพี่สาว ซึ่งไม่ต่างจากมารดา แท้จริงสมควรออกหน้า ทว่าด้วยตำแหน่งของสามีที่เป็นแม่ทัพใหญ่ มีอำนาจบารมีเกรียงไกร ฐานะหยางฮูหยินมิอาจกระทำตามอำเภอใจ การแต่งงานของซิงเยว่จึงล้วนเป็นตัวซิงเยว่ที่จัดการเองซึ่งแน่นอนว่าไม่ยากซิงเยว่เริ่มจากไตร่ตรองความชอบของฮ่องเต้เยี่ยน จากนั้นค่อยประเมินความเป็นไปได้ในการแต่งงานที่สามารถยิงนกได้หลายตัวด้วยเกาทัณฑ์เดียวเนื่องจากสามสกุลร่วมไมตรีอีกหนึ่งสกุลจึงตกต่ำจากเดิมสี่สกุลทรงอิทธิพลกระจายอำนาจเท่าเทียม มีเพียงหนึ่งอยู่เหนือกว่าแค่เล็กน้อย รายได้ย่อมกระจาย ภาษียิ่งสะพัดเสมอมา ทว่าบัดนี้กลายเป็นสามกดหนึ่งเอาไว้คนภายนอกอาจไม่เห็นเป็นเรื่องสลักสำคัญอันใด แค่พ่อค้าวาณิชย์ห้ำหั่นกัน ทว่าฮ่องเต้เยี่ยนไม่คิดเช่นนั้น พระองค์ทรงคิดว่า หากสามสกุลร่วมมือกระด้างกระเดื่อง อาจทำให้ส่วยที่จัดเก็บไม่สมดุลสกุลหลิวที่การเงินดีจ่ายภาษีมากมายในแต่ละปีได้รับแรง