Semua Bab The Billionaire's Game: His Brother, My Lover: Bab 51 - Bab 60

Humigop ulit ng alak si Devine, para bang pilit niyang tinatabanan ang sakit sa loob gamit lang ang pait ng alak. “Alam mo, araw-araw akong kumakayod para sa pamilya. Lahat ginagawa ko—bahay, bata, lahat. Pero pag-uwi niya? Ang alam lang maghanap ng mali. Para akong libreng yaya na walang halaga.”Sa tono ng boses niya, ramdam ko ‘yung pagod na pagod na puso. Kaya hindi ko napigilan at ako naman ang naglabas ng sama ng loob.“Sa’kin naman, ‘yung madrasta ko, parang ginawa na niyang libangan ang gawing miserable buhay ko. Kahit anong gawin ko, may mali. Kahit anong sabihin ko, binabaliktad.”Napailing ako at napabuntong-hininga. “At si Daddy? Palagi siyang panig sa kanya. Wala siyang pakialam kahit madurog ako. Para akong extra lang sa bahay na ‘yon. Kahit sariling tahanan ko, wala akong puwang.”Parang doon pa lang kami huminga. Habang nagsasalitan kami, para kaming dalawang taong ngayon lang binigyan ng pagkakataong ilabas ang lahat. Isa’t isa kaming naging kanlungan sa mga salitang

Nang marinig ko ang boses ni Sherwin mula sa loob ng conference room, agad akong napahinto.“Sunshine, siya ’yon.”Narinig ko 'yung tono niya—may halong panlait, may bahid ng galit.Ano na naman ’to? Bakit parang ako na naman ang pinagtutulungan? Una, pamilya ko. Ngayon, ex-fiancé ko. Ano bang kasalanan ko sa kanila?Narinig ko rin si Charles. Maayos pa rin ang tono, pero halatang naninindigan."Si Sherwin, si Sunshine ay maayos magtrabaho sa kumpanya. Wala siyang pagkakamaling ginawa at malaki na rin ang naitulong niya sa negosyo. Hindi ko siya puwedeng tanggalin nang basta-basta."Napatigil ako sa paghinga. Kahit papaano, may isa pang taong hindi agad sumusuko sa mga taong gaya ni Sherwin.Pero syempre, hindi rin naman nagpatalo si Sherwin. Ginamit pa ang apelyido nila para magbanta."Mr. Chua, isipin mong mabuti ang estado ng Sanmiego family sa industriya. Kung kokontrahin mo ako, baka magkaproblema sa future partnership natin."Classic Sanmiego move. Gagamitin ang apelyido, ang ya

Hindi ko in-expect na ganito kabigat ang aura ng babaeng papalapit sa akin. Elegant, mamahalin ang porma, pero ramdam ko agad—handa siyang makipagbarilan kung kailangan. Siguro ‘yung iba matatakot, pero sanay na ako sa ganitong klase ng kliyente. Work is work.Ngumiti ako ng propesyonal, bright eyes, all set."Hello, ako si Sunshine, in-charge sa project na ‘to. May specific requirements po ba kayo?"Tinapunan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa, tapos nag-snort. "Hmph, ikaw? Hindi ka naman mukhang impressive. Sabihin ko lang ha, mataas ang standards ko sa cooperation na ‘to. Wala dapat palya."Medyo napakunot lang noo ko sa loob-loob ko—ang bilis mag-init ng simula ah. Pero sige, professional mode on pa rin."Don’t worry, gagawin namin lahat para ma-meet ang requirements ninyo. Kung may ideas po kayo, sabihin lang."Bigla siyang sumabog ng kwento. "Yung anak ko, naakit ng isang babaeng walang modo. Gusto kong ipa-decorate ang wedding room niya para mahanap agad siya ng babaeng k

“Oh, kung hindi mo pa sinabi sa’kin ‘to, baka hanggang ngayon, clueless pa rin ako dahil sa’yo.”Pagkatapos niyang umamin, narinig ko si Benedict na huminga nang malalim at bumaling sa’kin.“Shine, lumabas ka muna.”“Ano? Bakit mo siya pinapaalis? Wala namang hiya ‘yang babaeng ‘yan para mahiya pa!”Grabe. Ang sakit pakinggan, kahit si Benedict, napatigil at napakunot ang noo.“Mom, naiintindihan ko lahat ng pinagdaanan mo at mahal ko lahat ng ginawa mo para sa’kin. Pero wala naman siyang ginawang masama. Nagtatrabaho lang siya nang maayos at hindi niya deserve ‘tong ganitong klaseng trato. Paalisin mo muna siya, tapos tayo mag-usap.”“Hindi kita papayagang na agawin ang ex-fiancée ng kapatid mo!”Tahimik lang akong nakatayo sa likod ni Benedict, pinakikinggan lahat ng banat ni Ms. Velasquez. Sa totoo lang, unti-unti, napalitan ng konting pag-intindi yung bigat sa dibdib ko.Oo, sinermunan niya ako kanina, pero alam ko rin naman — isang ina gagawin ang lahat para sa anak niya.At kung

Bigla akong huminto at napalingon, puno ng galit ang mga mata ko.Lahat ng inipon kong inis, sakit, at sama ng loob—parang bulkan na sumabog sa oras na ‘yon.Ngayon lang ako nagpakita ng ganitong klase ng galit. Pasigaw kong binanatan si Cheska.“Hindi ka pa ba nagsasawa? Wala ka namang kinalaman sa mga buhay ko pero palagi kang nang-iintriga. Ano bang gusto mo ha? Kailangan ba talagang magpatayan tayo? Sige, sabihin mo nga—sino ang mamamatay sa’tin?!”Nagulat siya sa biglang pagsabog ko. Hindi pa niya ako nakitang ganito dati. Natigilan siya, at yung ngisi sa labi niya, biglang napalitan ng takot. Kitang-kita ko sa mga mata niya—natakot siya.Napangisi ako, malamig at may halong pang-uuyam.“Dalawa ang kakampi mo rito sa bahay kaya madalas pinapalampas ko na lang. Pero hindi ibig sabihin no’n na wala akong bibig. Kung ito lang kaya mong gawin, mas mabuti pa—tumahimik ka na lang at wag mo na akong guluhin.”Tinulak ko ang balikat niya at dumiretso paakyat. Sinara ko nang malakas ang p