Semua Bab The Billionaire's Game: His Brother, My Lover: Bab 71 - Bab 77

Pagkatapos ng gulo kina Sherwin at Cheska, wala na akong pakialam kung ano pang drama ang ginawa nila. Hindi ko na problema ‘yon. Ang malinaw lang sa akin, hindi niya ako nasamahan sa exhibit—at doon pa lang, sapat na. Tumawag pa siya, naghahanap sa’kin, parang gusto pang magpaliwanag. Pero malamig lang ang sagot ko:“Rushing ka buong araw? Tapos na ang exhibit.”Narinig ko ang pagkadismaya sa boses niya. Ramdam ko rin ang pagkahabol niya, yung desperasyon na hindi niya maitago kahit pa pilit niyang gawing normal ang tono. Gusto pa nga niyang mag-imbita ng dinner, na para bang sapat na ang isang meal para bawiin lahat ng napalampas. Pero bago pa siya makapagsalita ng buo, tinawagan na siya ni Daddy. Doon pa lang, tapos na ang usapan.“Kung sobrang busy ka, mas mabuti sigurong tigilan mo na ang pagbabadya dito sa trabaho ko. Nakakaperwisyo ka lang.”Diretso kong binaba ang tawag. Walang pasintabi, walang pag-aalinlangan. Hindi ko kailanman ugali ang magpaikot-ikot kapag malinaw naman a

Napaiyak na lang ako bago magsalita, “Ewan ko ba kung ano iniisip mong gagawin. Pagod na pagod na ako nitong mga araw, tapos palagi na lang ako ang dehado. Kung ibang tao nananakit sa’kin, kaya ko pa… pero ikaw? Bakit pati ikaw dinadagdagan mo pa yung bigat?”Hindi ko napansin na sa harap ni Benedeict, kusa kong nailalabas lahat ng sama ng loob ko—parang may kung anong tiwala na unti-unti kong binibigay nang hindi ko alam.Nang makita niya akong umiiyak, lumambot ang mukha niya. Halata, nawala ang init ng ulo niya. Inabot niya ang kamay niya, parang gusto akong damayan. Pero halos automatic, umatras ako—parang kunehong nagulat, nakatingin sa kanya gamit ang mapupulang mata.Kita ko kung paano siya napahinto. Yung kamay niya, sa ere natigil, bago dahan-dahang bumaba sa buhok ko at marahang hinaplos.Tapos sabi niya, mas malambot na ang tono, “Tama na iyak. Dadalhin na lang kita kay Tim ngayon din.”Narinig ko pangalan ng kapatid ko, at kahit gulung-gulo pa utak ko, napakabigat ng paghi

May mga taong humihinga pa pero para na ring patay. Katulad niya.Sabi pa niya hindi raw sapat na bilhan ako ni Sherwin ng kotse, tapos ang kapal pa ng mukha niyang sabihing pera ni Sherwin ang ginamit ko para makarating dito. Pero malinaw naman — si Benedict ang nagdala sa’kin ngayon. Lahat ng credit at pagod, kay Sherwin napupunta.Ayokong lumingon kay Benedict; alam kong kapag tiningnan niya ako, baka tuluyan akong tumigil sa kinatatayuan ko. Kita ko na si Cheska paikot-ikot ang tingin, halatang may binabalak. Maya-maya, lapit na siya kay Benedict, parang close sila.“Kuya, hindi mo alam, ha. Sobrang close na ng ate ko kay Kuya Sherwin ngayon. Bili nang bili sa kanya ng kung ano-ano. Kahapon kotse, ngayon bag naman.”Napasinghap ako. “Cheska, paano naging bag? Wala naman akong alam na binili niya para sa’kin.” Ayokong madagdagan pa ‘yung mga paratang niya, kaya agad akong naglinis ng pangalan.Pero siya, todo banat pa rin. “Eh ‘yung kotse para sa’yo rin naman ‘yan, ‘di ba?”Tahimik