Semua Bab For Rent: Groom For The Billionaire : Bab 151 - Bab 160

Kalix POVTumawag nang maglilinis ng kubo si Aling Purita para makatulog na agad si Miss Xamira doon. Mabilis lang ang nangyari kasi halos limang lalaki ang nagtulong-tulong na malinis ang kubo sa ganoong kadali lang.Habang naglilinis sila, kausap naman nila nanay at tatay si Xamira. Sinabi ni nanay na gusto niyang samahan si Xamira na bumili ng mga gamit sa kubo niya sa maliit na palengke dito sa Isla Lalia. Pumayag naman si Xamira kaya lang wala raw siyang pera. Natuwa lang ako nang marinig na maghahanap muna siya ng trabaho para makabili ng mga gamit niya.Hindi alam ni Miss Xamira na kapag dito sa Isla Lalia ay may alahas, mayaman ka na agad.Pagkatapos malinis ng bahay-kubo, sinamahan ko si Miss Xamira na pumasok sa loob. Gaya nang nasa isip ko, halos malinis at maluwag, walang gamit. Pero may lamesa sa sala, may mahabang upuan sa dining area at sa kuwarto ay may papag.“Para makatulog ka, ikukuha kita ng sapin sa amin, marami naman extra sina nanay at tatay,” alok ko sa kaniya.

Xamira POVNagising ako na medyo magaan na ang pakiramdam. Hindi ko akalaing makakatulog ako nang mahimbing sa maliit na kubo sa tabi ng bahay nila Kalix. Malamig ang hangin kahit sarado ang bintana at presko ang pakiramdam ko kahit na matigas pa rin ang higaan ko, pero sobrang appreciate naman ang pagbigay ng sapin at unan nila Kalix sa akin.Ngayon, para akong niyayakap ng isla Lalia, binibigyan ako ng pagkakataong magsimula ulit. Bad trip nga lang ‘yung trip nung mga magnanakaw sa barko.Paglabas ko, naamoy ko agad ang halimuyak ng mga bagong biyak na buko. Sa tapat ng kubo nila Kalix, nakita ko si Mang Felix na abala sa pagbubukas ng mga buko gamit ang isang matalim na itak. Bawat bagsak ng itak sa matigas na bao, bumubukas ang laman ng buko, tumatagas ang sabaw nito pababa sa isang malaking balde.“Magandang umaga po, Mang Felix.” Bati ko sa kaniya sabay ngiti.Napatingin siya sa akin at ngumiti. “Magandang umaga rin, hija. Ang aga mong nagising.”Sakto namang lumabas si Aling Ka

Xamira POVSa unang tingin, para lang itong ordinaryong tindahan na may lumang karatula na bahagya nang nabubura ang sulat. Pero sa loob, puno ito ng mga makikislap na bagay, mga gintong pulseras, kuwintas na may maliliit na bato at mga hikaw na may disenyo ng perlas. Isang maliit pero cute na sanlaan at bentahan ng mga alahas sa gitna ng palengke ng Isla Lalia ang pinuntahan namin ngayon ni Kalix.Sinamahan ako ni Kalix dito sa palengke para na nga magawa na ang plano naming gawing safe na ang bahay-kubo ko. Tahimik lang siya habang pinagmamasdan ko ang bawat sulok ng tindahan. Hindi ko alam kung paano magsisimula, pero ang matandang lalaking may makapal na salamin sa mata ang siyang nag-abot sa akin ng maliit na tray kung saan ko dapat ipatong ang pares ng hikaw ko.Bago ko pa mailapag ang mga iyon, nakita kong kumislap ang mata ng matanda. Alam niyang hindi ordinaryong alahas ang dala ko. Galing kasi sa Lux City ang hikaw ko. Regalo ito sa akin ni papa noong birthday ko. Alam kong

Xamira POVNgayong buong maghapon, lahat ng kailangan ko pinagbibili ko na sa palengke, lahat ng panluto, kagamitan at pagkain ay mayroon na ako. Pati nga malambot na sapin ay mayroon na ako.Ngayong gabi, ako na mismo ang magluluto ng hapunan ko. Ito na talaga isang bagong simula para sa akin dito sa Isla Lalia. Pero sa totoo lang, hindi ko alam kung paano pala magluto.Sa likod ng kubo ko, nandoon ang maliit na lutuan na gawa sa bato at kawayan. Gatungan ito, ayon kay Nanay Karen, pero sa akin, isa lang itong malaking palaisipan. Nilinis ko muna ang paligid, tinanggal ang mga dahon at alikabok, saka maingat na nilagay ang kahoy sa gitna ng lutuan, gaya nang nakita ko sa bahay nina Kalix. Doon lang ako magaling, sa pag-aayos. Pero ang mag-apoy? Ang magluto? Iyon ang problema ngayong kung paano ko gagawin.Napatingin ako sa kaldero at kawali. Nasa gilid ko ang bigas, itlog at kamatis—sapat na para sa isang simpleng hapunan ko. Pero paano ko sisimulan? Sa dami ng bagay na natutunan ko

Xamira POVAkala ko tapos na ang eksena ni Catalina. Akala ko matatapos ang mainit na harapan namin ni Catalina sa bangka at dagat lang, tapos matatahimik na ang araw ko. Pero hindi pa pala.Hindi pa pala tapos ang pakulo ng reyna ng Isla Lalia. Kasi kahit sa pagbebenta ng mga huli naming isda, nakabuntot pa rin siya. Para akong may sariling anino—mas maganda nga lang ako, mas mabango at higit sa lahat, mas maraming huli.“Dito na po kayo, sariwa pa! Kakahuli lang namin sa dagat,” sigaw ko sa isang nanay na may dalang basket.Bigla namang may boses na sumingit. “Ang akin pong isda, mas malalaki! Dito na po kayo sa akin bumili mga suki!”Lumingon ako. Siyempre, sino pa ba ang epal na iyon kundi si Catalina, na may bitbit na maliit na balde ng isda niyang nahuli rin kanina. Nakangiti ito nang pilit, pero halatang desperada talagang talunin ako.Tignan na lang natin, sa laki at gaganda ng isda ko, good luck kung sino ang mabilis na makakaubos ng tindang isda.Lahat ng bahay na pinuntahan