Semua Bab For Rent: Groom For The Billionaire : Bab 161 - Bab 170

Xamira POVToday, hindi mangingisda sina Kalix dahil masama ang pakiramdam nito, nilagnat siya kagabi kaya cancel ang lakad nila. Sayang, maaga pa naman akong nagising.Pero ayos lang, naisip ko na lang magliwaliw sa palengke nang mag-isa. Alam ko naman na ang daan at sa tingin ko ay kaya ko nang mag-isa.Habang binabalot ng umaga ang palengke ng banayad na sikat ng araw at amoy ng sariwang isda, dumaan ako sa panaderia para bumili ng pandesal. Maaga pa, pero ramdam ko na ang gising na gising na sigla ng palengke. Grabe sa sipag ng mga tao rito. Maingay ang mga tao, may mga tawanan, may sigawan ng presyo at may usok mula sa mga naglulutong karinderya. Tapos biglang may tumapik sa balikat ko—si Tisay pala.“Uy, Xamira,” bati niya sa akin, bitbit ang plastik ng mainit-init pang pandesal at isang bote ng softdrinks. Umagang-umaga naka-softdrinks agad siya. Naiinitan ata. “Ang aga mo rin ah.”“Ikaw nga rin e,” sagot ko naman sabay ngiti sa kaniya. Nagulat ako kasi inaya niya akong sumagli

Xamira POVExcited akong bumangon ngayong umaga dahil alam kong may okasyon ngayon. Paglabas ko ng kubo, tila nahuli na ata ako sa paggising kasi nag-uumpisa na pala silang gumalaw at maghanda.Doon, nakita ko sina Mang Felix, Kalix at Buchukoy na abala sa pagkatay ng mga manok sa gilid. Nakataas ang sando ni Kalix, pawis ang noo at seryoso ang tingin sa hawak niyang manok na pinupulasan na ng dugo. Nakakainis kasi ang hot tignan ni Kalix kahit na pawisan. Ang laki ng katawan niya. Naniniwala rin talaga ako na isa si Kalix sa pinaka-hot sa islang ito. Kaya nga baliw na baliw sa kaniya ang gagang si Catalina.Si Mang Felix naman, kahit may edad na, mabilis pa rin ang kilos. Tawa siya nang tawa habang nakikipagbiruan kay Buchukoy. Kahit ako naman, kapag si Buchukoy at Buknoy ang kasama, hindi puwedeng ‘di ka hahagalpak ng tawa.“Happy birthday po, Mang Felix!” bati ko, sabay abot ko sa kaniya ng malaking pakwan at pinya na binili ko talaga kahapon sa palengke. Natanong ko kasi kay Tisay

Kalix POVTangina. Konti na lang. Konting-konti na lang talaga.Ramdam ko pa sa palad ko ang init ng balat ni Xamira. Nakahiga na siya sa banig sa loob ng bahay kubo niya, nakaangat ng bahagya ang kumot at aninag ko sa ilalim ng buwan ang kurba ng katawan niya. Sobrang lapit na. Magtatanggal na dapat ako ng saplot. Dinig na dinig ko kung paano niya ako hinamon, kung paano siya nagyabang kung ilang round ang gusto niya kaya nademonyo na rin ako.Pero tangina talaga. Ayos na e, may dumating lang ng epal.“Kalix!”Parang may sumabog sa pagitan naming dalawa. Literal na napabalikwas ako nang biglang lumitaw si Buknoy sa labas ng bahay kubo ni Xamira, hawak-hawak ang ulo niya at hingal na hingal. “Pre, nakalimutan ko pala ‘yung ulam na iuuwi kay Nanay!”Nanlamig ang pakiramdam ko nun, patayo pa naman na sana ang pagkalalakë ko at malapit na akong maghubad, pero tangina talaga, dumating pa itong si Buknoy na ang dahilan lang ay ang naiwan niyang ulam.Napatingin ako kay Xamira. Napapangisi

Xamira POVMainit na ang sikat ng araw nang matapos akong mananghalian. Halos kakaunti lang ang nakain ko dahil sa hang-over. Napabuntong-hininga ako habang pinagmamasdan ang bakanteng upuan sa tapat ko. Wala na naman si Kalix. Pero sa isip-isip ko, baka doon na naman siya tumambay sa ilalim ng malaking puno ng santol, sa paborito niyang tambayan tuwing hapon. Ganoon siya kapag walang trabaho, nagre-relax, lalo na ngayon, kapag tanghali at tirik ang araw, mainit talaga sa loob ng bahay kubo.Hindi na ako nag-aksaya ng oras. Nagpalit ako ng damit—‘yung manipis lang na damit pambahay pero disente pa rin tignan, ‘yung parang hindi sinasadya pero mukhang pinaghandaan, ganun! Nilagyan ko pa ng konting pulbo ang leeg at pisngi bago lumabas ng bahay-kubo dahil pawisan na rin talaga ako.Paglabas ko ng bahay at pagdating ko sa tambayan niya, tama nga ako. Nandoon siya sa ilalim ng santol, nakaupo sa isang kahoy na bangkong gawa sa troso, may hawak na basong plastik na may buko juice. Halatang

Xamira POVMatutulog sana ako ng hapon na iyon kasi inaantok ako, kaya lang, biglang dumating ang nanay ni Kalix na si Aling Karen para isama ako sa dalampasigan. May ukay-ukay daw na one time lang magbebenta sa dalampasigan dito Isla Lalia.Naengganyo naman ako kasi narinig ko sa kaniya na may mga bistida, tsinelas, gamit pambabae at kung anu-ano pa na puwedeng mabili ng sobrang mura lang. Nang malaman ko ‘yun, hindi na ako nagdalawang-isip na sumama pa sa kaniya. Kulang pa rin ang mga damit ko mula nang manakaw ang maleta ko, kaya sa totoo lang, excited akong makapamili ulit ng marami pang damit. Nang hindi na rin paulit-ulit ang nasusuot kong damit.Pagdating namin sa tabing-dagat, sinalubong agad kami ng masiglang kaguluhan ng mga taga isla doon. Para kaming pumasok sa isang maliit na fiesta—may mga tolda, hile-hilera ng mga tindero’t tindera, at ang daming babae na abalang tumitingin, nagtatawaran, tumatawa habang may hawak na damit o iba’t ibang gamit.“Maghiwalay na lang tayo n