All Chapters of His Brother's Bride: Chapter 51 - Chapter 58

Sebastian Alcantara's POVTila isang larong chess ang mundong ginagalawan ko ngayon—lahat ng kilos ko, pinagmamasdan; bawat galaw ko, hinuhusgahan. At ngayon, nasa harapan ko ang mga taong matagal nang naghihintay ng pagkakataong pabagsakin ako.Nasa conference room kami ng Alcantara Group of Companies, isang silid na naging saksi sa bawat tagumpay at desisyon na ginawa ko sa loob ng maraming taon. Ngunit sa araw na ito, hindi ito isang ordinaryong pulong. Sa harapan ko, nakaupo ang board members—mga tao na dapat sana’y kakampi ko ngunit ngayon ay nag-aabang ng pagkakamali ko. Sa kanan ko, nandoon ang aking mga magulang—ang mga taong nagpalaki sa akin, ngunit hindi ako tunay na kadugo. At sa kaliwa ko, naroon si Daniel, ang tunay na anak, ang tunay na Alcantara.Nagsimula ang meeting nang walang kahit anong pag-aalinlangan si Mr. Vergara, isa sa mga senior board members, ang unang nagsalita."Sebastian, alam mo naman sigurong matagal na naming pinag-uusapan ang isyung ito," panimula n

Sebastian Alcantara's POV The night was cold, but my blood was boiling. Sitting behind my mahogany desk, I stared at the cityscape beyond my office window. The towering skyscrapers stood tall, a testament to the power and ambition that ruled this world. My world. But now, everything I built was at risk. The board wanted me gone. The investors were uneasy. And my so-called family—the same people who raised me, the ones I fought for—were the ones leading the charge to rip everything away from me. Daniel. His name was like a blade against my throat, pressing harder with each passing day. He was the rightful heir, they said. The true Alcantara? Pareho lang naman kaming walang dugong Alcantara. Anak siya ng ama ni Cassandra. A man who had no experience, no vision, no battle scars to prove his worth—yet they were ready to hand him the throne. I scoffed. Let them try. My fingers tapped rhythmically against my desk as I reviewed the reports in front of me. Every financial statement

Cassandra Dela Vega's POV Buong araw, tahimik lang ang opisina. May mga pagkakataong napapatitig ako sa pinto ng opisina ni Sebastian, pero nananatili iyong nakasara. Walang anino ng presensiya niya sa loob. Wala ring text. Walang tawag. Walang balita. Ilang araw na siyang hindi pumapasok, at kahit ang mga tauhan niya ay halatang nag-aalalang hindi makatingin ng diretso kapag napapadaan ako sa hallway.It’s been an another week. A whole week without Sebastian.Alam kong abala siya sa pagliligtas sa posisyon niya bilang CEO, lalo pa’t halos lamunin siya ng mga board members noong huling meeting. Nabalitaan kong sunod-sunod ang mga closed-door discussions sa head office. Confidential, highly sensitive matters. And at the center of all that? Sebastian Alcantara—my Sebastian.Ako, heto pa rin. Working. Breathing. Trying. Pero may bahagi sa akin na hindi mapakali. Parang kahit anong gawin kong productive na kilos, hindi buo ang araw kapag hindi ko siya nakikita. Ganoon na ba talaga ako ka

Cassandra Dela Vega's POV Walang kapantay ang kaba na nararamdaman ko habang binubuklat ko ang mga lumang records ng kompanya. Nasa archive room ako ng Alcantara Group of Companies habang si Sebastian ay nasa isang closed-door meeting kasama ang legal team. Pareho kaming walang tigil sa paghahanap ng katotohanan. Hindi kami naniniwalang nag-suicide si Daniel. He wouldn’t just end his life like that. Not after everything we discovered, not after everything he finally fought to face.Matagal kaming hindi nagkita ni Sebastian dahil sa sunod-sunod na meetings at usaping legal tungkol sa posisyon ng CEO. Pero matapos ang pagkamatay ni Daniel, tila mas lalong naging personal ang laban para sa amin. This wasn’t just about corporate power anymore. It was about justice.And justice, for me, means peeling every layer of lie that surrounded this family.“Ate Cass,” tawag ni Alyssa, isa sa mga interns na in-assign ko para tumulong sa paghalukay ng dating mga project files. “May nakita po akong n