All Chapters of Hood X Mania จีบเเบบผู้ชายฮาร์ดคอ: Chapter 141 - Chapter 150

“เฮ้ย ปล่อยดิวะ!”“ไอ้โล้นนี่ไงที่จ้องหน้ามึงในห้องน้ำ” เสียงเด็กผู้ชายคนนึงดังขึ้นมาในระหว่างนั้น แล้วฉลามก็มองหน้าเด็กคนที่พูด ก่อนที่เขาจะเหวี่ยงคอเสื้อเด็กคนนั้นจนไปชนกับคนที่เขาจ้องหน้าด้วยจนล้มไปทั้งคู่“เฮ้ย ไอ้คิว!”“หาเรื่องเหรอวะ!!”“นิ้ง ปิดกระจกดิ๊” ฉลามไม่ได้ตอบเด็กพวกนั้นที่โวยวายขึ้นมาแล้วหันมาพูดกับฉันแทน ฉันมองหน้าเขาอย่างตื่นๆ แต่ก็จะปิดกระจกตามที่เขาบอก แต่ก็มีเด็กคนนึงเอามือมาจับมือฉันไว้จนฉันต้องสะดุ้งอย่างตกใจ“ปิดไม กลัวเมียหายเหรอวะมึงอ่ะ” เด็กคนนั้นหันไปพูดกับฉลามที่เริ่มตาขวางพอเห็นว่าเขาจับมือฉันอยู่ “แล้วเมื่อกี้ที่มองหน้าเพื่อนกูอยากโดนเล่นไง?”“ปล่อยเมียกู” ฉลามพูดเสียงเข้มขึ้นอีกเหมือนเขาไม่อยากมีปัญหาในที่สาธารณะเพราะฉันเคยพูดไว้ว่าอยากให้เขาใจเย็นลงกว่านี้เวลาอยู่ข้างนอก แต่ดูเหมือนเด็กคนนั้นจะไม่ฟังเลย“รู้ปะพวกกูใครอ่ะ อยากจบไม่สวยปะล่ะ”“ไอ้เหี้ยเอ้ย” ฉลามสบถออกมาทันทีที่เด็กคนนั้นพูดประโยคท้ายแล้วจะดึงตัวฉันออกมาจากกระจกรถด้วย เหมือนเขาฟิวส์ขาดไปแล้ว เพราะต่อมาร่างสูงก็คว้าต้นคอของเด็กคนนั้นแล้วกระชากออกมาจากข้อมือฉันอย่างแรงจนฉันได้ยินเสียงฮือฮาจา

จนเราแปรงเสร็จทั้งคู่ ฉลามถึงได้หันกลับมาพูดกับฉันด้วยสีหน้าตายสนิท“จะอาบต่อใช่ปะ เดี๋ยวเราหยิบผ้าเช็ดตัวให้” ฉันหน้าซีดเลย เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองก็ยังไม่ได้อาบน้ำด้วย “ชุดค่อยไปแต่งข้างนอกก็ได้มั้ง แฟนกัน”คะ... ความจริงถ้าเป็นปกติฉันต้องเขินกับคำพูดแบบนี้ของฉลามนะ แต่พอมาเจอสถานการณ์แบบนี้ฉันก็ไม่อยากแย้งอะไรเขาอ่ะ ถึงจะอายแต่ก็ดีกว่าอยู่ในห้องน้ำคนเดียวก็แล้วกัน T_T“อื้อ” ฉันพยักหน้ารับอย่างว่าง่ายตอนที่ชะเง้อคอมองฉลามที่เดินไปเอาผ้าเช็ดตัวตรงโต๊ะเครื่องแป้ง พอเขาเดินมาฉันถึงได้ตัดสินใจพูด “แต่ตอนเราอาบน้ำฉลามช่วยเฝ้าเราหน้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ย”“...”“ชวนเราคุย เหมือนไม่ให้เราอยู่คนเดียวแบบนี้อ่ะ” ร่างสูงทำหน้างุนงง ฉันถึงได้ทำน้ำเสียงอ้อนเขาแทน “... ได้มั้ย”“ให้ยืนคุยสภาพนี้อ่ะนะ?” เขาเลิกคิ้วถามแล้วชี้ไปที่ท้องตัวเอง ฉันถึงได้ก้มลงมองตาม พอเห็นกล้ามหน้าท้องของเขาฉันถึงได้รีบเงยหน้าขึ้นมาสบตาฉลามตรงๆ ทันที“ฉะ... ฉลามก็เอาเสื้อมาใส่ตรงนี้ด้วยก็ได้นี่”“เออ งั้นก็ได้” เขาตอบง่ายๆ เลยอ่ะ “เพราะเราแม่งใส่แค่บ็อกเซอร์นอนอยู่แล้ว ร้อนว่ะ”“...!”“นิ้งจะใส่แค่ชั้นในนอนก็ได้มั้ง เรา

แกรก ผมที่ยืนพิงประตูรออยู่นิ่งไปตอนที่นิ้งออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดดำอีกชุดในจังหวะนั้นพอดี น่ารักอีกแล้วว่ะ ผมชอบเวลานิ้งใส่ชุดกระโปรง แม่งเปิดง่าย... เอ้ย ไม่ใช่ดิ แม่งน่ารักดี ผมแม่งเอามาแค่เสื้อยืดไง หน้าอย่างผมมันก็เหมาะแค่เสื้อพวกนี้แหละว่ะ ส่วนยีนส์ก็ตัวเดียวกับตัวเมื่อคืน ผมผึ่งไว้ ผมเอามาแค่ไม่กี่ตัวไง “ไปเหอะ” ผมพูดแล้วหยิบกระเป๋าตังค์มานับๆ ดูค่าน้ำมันวันนี้ นิ้งพยักหน้าน้อยๆ แล้วเอากระเป๋าถือมา ผมถึงได้ดึงมือเธอออกมาจากห้องแล้วล็อก “วัดของเพื่อนฉลามอยู่ไกลมั้ยอ่ะจ้ะ” นิ้งถามขึ้นมาตอนที่ผมยัดกระเป๋าตังค์ใส่กระเป๋ากางเกง แล้วผมก็ตอบสั้นๆ “มันบอกยี่สิบนาที” “... อ๋อ” “หิวไรปะ จะแวะกินไรก่อนมั้ย?” ผมที่นึกขึ้นได้เลยถามขึ้นมา แต่ร่างเล็กก็สั่นหน้า “ถ้าฉลามไปไม่นานเดี๋ยวเราค่อยกินตอนกลับก็ได้” “แล้วนิ้งไม่หิวไง?” เธอสั่นหน้าอีก ผมเลยลูบหัวตัวเองแล้วตามใจ ไม่อยากขัดอะไรเธอไง อีกอย่างผมพาไปกินที่วัดได้ หน้าวัดก็มีพวกร้านอาหารข้างทางอยู่ นิ้งไม่เรื่องมากหรอกว่ะ เห็นเวลาผมพาไปกินไรเธอก็กินด้วยหมด ไม่บ่น แค่ต้องไม่เผ็ดเฉยๆ “เออ งั้นไปเลยละกัน” ผมพูดแล้วคว้าข้อมือเธอให้เดินต

“ไม่มี” เขาตอบกลับมาทันที ก่อนที่ต่อมาจะทำให้ฉันหน้าแดงไปหมดด้วยประโยคท้าย “แค่คิดว่าหน้าอกเธอใหญ่ขึ้นปะ ช่วงนี้”“ทะ... ทะลึ่ง” ฉันอ้าปากค้างแล้วตีแก้มเขาซะเลย แต่ฉลามก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะสะทกสะท้านอะไร เขากอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก แถมยังจะอุ้มฉันเดินไปที่เตียงด้วย ฉันริ่มรู้สึกหวั่นใจขึ้นมานิดๆ แล้วล่ะตอนนี้ “ฉะ... ฉลาม จะทำอะไรอ่ะ”“เออ” เขาครางรับส่งๆ“...”“ขอฟัดหน่อย”อะ... อะไรนะ“ฉลาม เราบอกว่าเราเป็น... อะ” ฉันร้องออกมาเบาๆ ตอนโดนเขาทุ่มลงที่เตียงแต่ไม่ได้แรงมาก ฉลามขึ้นคร่อมฉันไว้ทันที ในขณะที่ฉันเองก็หน้าร้อนไปหมด “... เราเป็นวันนั้นของเดือนนะ”“งั้นจูบได้ปะ” เขาต่อรอง แล้วฉันก็เม้มปาก “หอมได้ปะ”“...”“แต่ไม่ทำงั้นอ่ะ ได้ปะ?” ฉันหน้าร้อนมากเลย ไม่คิดว่าเขาจะถามกันโต้งๆ แบบนี้ ก็เห็นตอนแรกเขาบอกว่าไม่มีอารมณ์จะมาทำอะไรฉันอยู่ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้ล่ะ ฮือ “คิดถึงว่ะ ไม่ได้กอดนิ้งนานแล้วไง”“...”“พอได้จูบเธอเมื่อกี้มันก็อยากทำมากกว่านั้น”“คะ... แค่จูบก็พอแล้ว” ฉันแทรกขึ้นมาทันทีเพราะอายเกินกว่าที่จะฟังเขาพูดต่อได้แล้ว และร่างสูงก็ชะงักไป เขาเลื่อนใบหน้าเข้ามาจนชิดกับปลา

[SALAMDU : SIDE]“... แล้วฉลามจะอยู่กับเรารึเปล่า?”“คิดว่าไง” ผมถามกลับตอนที่นอนอยู่ข้างๆ เธอในห้อง เราไม่ได้ใส่เสื้อกันทั้งคู่ ยังอยู่ในสภาพเดิมกับเมื่อกี้ แต่เหมือนนิ้งอาย เธอเลยเอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ความจริงมันมีเวลาเกือบทั้งวันที่จะออกไปข้างนอก แต่ผมแม่งเหนื่อยๆ มาตั้งแต่เมื่อวาน นิ้งก็ดูไม่อยากไปไหน เลยนอนกันอยู่ในห้อง“เราก็ไม่รู้เหมือนกัน” ผมจ้องหน้าเธอ แล้วก็เห็นว่าร่างเล็กมีสีหน้ากังวล “เราถึงบอกไงล่ะว่าเราติดฉลามอ่ะ”“...”“ถ้าสมมุติว่าวันนึงฉลามไปจากเรา หรือมีใคร เราต้องเสียใจมากแน่เลย”“ให้พูดตรงๆ ปะ” ผมพูดแทรกขึ้นมา แล้วนิ้งก็มองหน้าผมกลับ “ผู้หญิงแบบเธอ”“...”“ถ้าเราทิ้งลงเราแม่งโคตรควายเลย”นิ้งชะงักไปทันที ก่อนที่เธอจะหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ กับคำพูดที่ดูหยาบๆ ของผม แต่ผมก็แค่พูดออกมาตามที่คิด กับนิ้งหน้าตาก็โคตรน่ารัก นิสัยก็น่ารัก ถ้าผมทิ้งไปไม่สมองพิการก็คงโง่ชิบหาย แค่ตอนที่ทำไม่ดีกับเธอผมก็คิดว่าตัวเองควายจะตายห่าอยู่แล้วว่ะ กับการที่แค่เธอบ่นนิดๆ หน่อยๆ ทำไมต้องรำคาญด้วยวะ โคตรเหี้ยเลย“... ขนาดนั้นเลยเหรอ” เธอพูดกับผมยิ้มๆ แล้วผมก็ฉีกยิ้มกลับ แล้วเอื้อมมือไปลูบแก