All Chapters of Divorce Me Now, Mr. Peters!: Chapter 371 - Chapter 380

Muling nasaksihan ni Celestine ang bagsik ni Zsa Zsa sa pagsasalita. Kapag kaharap ang mga taong hindi niya gusto, palaging matapang at walang sinasayang na panahon ang kanyang Tita Zsa Zsa, wala siyang awang ipinapakita sa kanila.Dahil dito, lalo pang naunawaan ni Celestine na lalong nagiging mahirap para kay Diana na makapasok sa pamilya Peters kahit ano pa ang bait na ipakita niya. Sa paglipas ng mga taon, hindi niya nagawang mapalapit sa pamilya Peters,bagkus, lalo pa siyang kinamuhian ng mga ito sa bawat kilos na ginagawa niya.Yumuko si Diana at mahina ang boses na nagsalita, “Tita Zsa Zsa, ano po ba ang nagawa ko para hindi niyo ako magustuhan? Bakit paulit-ulit niyo akong pinupuntirya? Nagmamalasakit lang naman po ako para kay Benj, ah. Ano pong masama roon?”Bago pa man makapagsalita si Zsa Zsa, nagpatuloy si Diana sa pagsasalita, may tampo ang kanyang boses, “Mahal ko lang naman si Benj kaya ko ginagawa ito, mali ba ‘yon? Wala namang girlfriend si Benj ngayon at ako rin po

Pagkatapos sabihin iyon, sasagot pa sana si Zsa Zsa nang biglang bumukas ang pintuan ng kwarto at dali-daling pumasok si Lola Belen, "Anong nangyayari dito? Okay ka lang ba, apo ko?""Hindi mo man lang sinabi sa akin ang nangyari. Kailangan pang manood ako ng balita para lang malaman na nasugatan ka? Ganun na ba tayo ngayon?"Medyo balisa si Lola Belen, may pawis pa sa kanyang noo. Hingal na hingal dahil sa pagmamadaling pumunta sa ospital.Tiningnan ni Zsa Zsa si Benjamin at napakunot ang noo. Gusto na niyang sagutin ang sinabi ni Benjamin sa kanya pero naputol iyon dahil sa pumasok si Lola Belen sa kwarto."Zsa Zsa, pati ikaw! Nasugatan si Benj, pero ni hindi mo ako tinawagan! Wala ka na bang pakialam sa akin?Hinawakan ni Lola Belen ang braso ni Zsa Zsa sa inis na kanyang nararamdaman.Dahil dito, natauhan si Zsa Zsa mula sa pagkakawalang-muwang.Pasensyosong sabi niya kay Lola Belen, "Ma, natakot lang ako na baka mag-alala ka kaya hindi ko agad sinabi sa’yo ang nangyari kay Benjam

"Ikaw... ikaw 'yung nasa kotse kanina! Ah-" Napasigaw si Mary sa takot, hindi na niya magawang imulat ang kanyang mga mata para tumingin pababa.Nang sumilip siya ng kaunti, agad din niyang ipinikit muli ang mga mata at tanging ang kanyang bibig na lang ang gumagalaw, "Hindi ba sabi mo, hindi mo pinipilit ang ayaw kong mangyari? E, ano ito? Ikaw, Celestine, bata ka pa, paano ka naging... Aray ko!""Ay, Celestine! Mahina na ang puso ko, maawa ka sa akin, huwag mo akong tratuhin ng ganito! Please!" Dahan-dahan nang naging malambot si Mary noong mga oras na iyon, malinaw na humihingi ng tawad.Tahimik lang siyang pinanood ni Celestine. Sinusuri ang bawat kilos nito, parang nakikita niya ang sarili niyang paggising noon.Alam ba ni Mary kung ano ang pakiramdam na magising na nakatali, o nakabitin sa ere?Buhay na buhay siya, pero ang iba bang buhay ay hindi pwedeng mabuhay? Noong siya'y natakot, naisip ba niya kung gaano rin katakot si Celestine na baka mahulog din siya roon?Ni hindi na

Lumapit si Benjamin kay Celestine.Tinitigan niya si Celestine na noon ay kumakain ng mansanas, may komplikadong tingin sa mga mata nito.Itinaas ni Celestine ang kanyang mga mata at nagtagpo ito sa malalim na tingin ni Benjamin.Sumandal si Benjamin sa likod ng sofa gamit ang isang kamay at bahagyang yumuko, "Nakita ko." aniya.Napahinto si Celestine sa pagkain ng mansanas, saka tumingin kay Benjamin at nagtanong, "Anong nakita mo?"Ngumiti si Benjamin, may bahid ng panganib ang kanyang mga mata. Tinitigan siya ni Celestine, unti-unting bumaba ang kanyang tingin mula sa mga mata nito, sa ilong, hanggang sa mga labi.Itinaas ni Benjamin ang kilay at nagsalita sa paos na tinig, "Yung building na hindi pa tapos, si Tita Mary, at ikaw."Hindi napigilang muling tumingin ni Celestine sa kanyang mga mata. Kabado siya pero hindi niya iyon pinakita kay Benjamin."E ano ngayon?" ngumiti si Celestine ng kalmado, "Tumawag ka ba ng pulis para arestuhin ako?"Makitid ang mga mata ni Benjamin. Tini

Napatawa agad ang lalaki, ang tawa niya'y malakas at may kaunting kabastusan."Ikaw!" Sinipat niya si Celestine mula ulo hanggang paa, puno ng pagdududa at pangungutya ang tingin niya.Itinaas ni Celestine ang kilay, mataray ang kanyang itsura pagkatapos ay nagsalita, "Oo, ako nga ang boss na hinahanap mo.""Pucha! Seryoso ka ba dyan sa sinasabi mo? Nagpapatawa ka yata!” Dura at mura ang isinagot ng lalaki kay Celestine, "Nakaligtas ka lang pero akala mo ay kung sino ka na. Nasisira na ba ang ulo mo? Akala mo siguro pwede kang magpanggap na ibang tao sa harap ko, ano?"Bukod pa roon, mas gugustuhin pa niyang mamatay kaysa makisama sa isang babaeng katulad ni Celestine!Kung malalaman pa ito ng iba, baka pagtawanan lang sila. Sino ang maniniwala sa ganoong statement? Hindi na nagsalita pa si Celestine. Alam niyang nag-aaksaya lang siya ng panahon.Pinagdikit ni Celestine ang kanyang mga