All Chapters of Divorce Me Now, Mr. Peters!: Chapter 391 - Chapter 400

"Please take your seats. Tonight’s auction is officially about to begin.”Agad na lumapit ang robot sa tabi ni Celestine.Ang jade bracelet, mas maganda pa ito sa personal kaysa sa picture.Dahil sa kalidad nito, agad itong nagustuhan ni Celestine. Alam niyang bagay na bagay iyon sa kanya.Sayang lang at limitado ang pondo niya ngayong gabi. Kung hindi, binili na niya ang jade na iyon at iniregalo sa kanyang ina. Sigurado siyang magugustuhan ito ni Nancy.Sa unang item, nanood lang si Celestine ng may kasabikan sa kanyang mga mata.Halos lahat ng may kasamang babaeng partner sa auction ay nag-bid para sa item na iyon.Hindi nagtagal, umabot ang presyo sa limang milyong piso.Iniisip ni Celestine na iyon na ang pinakamataas na presyo. Kung alam mo ang halaga ng item, dapat ay doon na nagtatapos iyon. Kapag nag-bid ka pa, malulugi ka na.Tama nga siya — marunong sa halaga ang mga naroon, at sa limang milyon din ito pormal na nabenta."The next item.”Sikat din ang item na ito. Isa itong

Tumayo si Celestine, at kumislap ang kanyang mga mata nang makita niya ang cypress grass sa stage.Mas kakaiba pa ito kaysa sa snow lotus grass na binigay niya kay Lola Belen noon!Napakaganda nito.Ang panimulang presyo nito ay nasa 200,000.Bumagsak ang martilyo, hudyat ng pagsisimula ng auction.Agad na nag-bid si Celestine. “250,000.”Nagtataka ang lahat sa loob ng hall na iyon, ano bang meron sa halamang ito at pina-auction pa?May ilan na nakiusyoso lang, ngunit kakaunti ang tunay na may interes sa cypress grass.Dahil walang ipinakilalang impormasyon tungkol sa halamang ito. Walang may alam na sobrang halaga ng halamang gamot na ito.Tanging ang mga marunong lang sa halamang-gamot ang nakakaalam kung gaano ito kahalaga.Ipinagmamalaki ni Celestine ang kanyang kaalaman tungkol dito, habang ang iba ay nagbi-bid ng daan-daang libo.Hindi siya nagmadali sa pag-bid; naghintay lang siya.Umabot ang presyo sa 400,000. Paunti na nang paunti ang mga sumasali sa Talagang walang interes a

“Hindi ko na itutuloy. Bahala siyang manigas doon kakahintay.”Dalawampung milyon ang kanyang pondo para sa cypress grass. Kung diretsong hingin ni Mr. Louis ang 20 million na iyon mamaya, ano pang silbi ng pagpunta niya rito para kuhanin ang cypress grass sa auction?“Vernard, pwede tayong bumalik mamaya.” Malalim ang buntong-hininga ni Celestine habang sinabi iyon nang may pagninilay.Nagkasalubong ang landas nila ni Benjamin noong mga oras na iyon.Dahan-dahang lumingon si Benjamin at tinitigan ang papalayong likod ni Celestine.Inabot ni Celestine ang kanyang suit jacket kay Vernard at napansin ni Benjamin ang tattoo ng paruparo sa kanyang likod. Talagang napakaganda nito, bagay na bagay sa balat niya.Hinubad ni Celestine ang maskara at iniwan ito sa tray ng waiter. Hinubad rin niya ang kanyang high heels, na para bang iritadong-iritado. Hirap na hirap na siya sa pagsuot noon.Bahagyang tinaas ni Benjamin ang kilay. Napabuntong-hininga siya sa isip, “May angas talaga ang babaeng

Habang sinasabi niya iyon, inilabas niya ang kanyang hairpin sa buhok."Argh--!" Napaluhod si Louis sa sakit, "You!" Itinuro niya si Celestine habang naninigas ang kanyang buong katawan, para bang tinusok siya ng maraming karayom. Sobrang sakit.Hindi siya makapagsalita, at tuluyan na siyang nawalan ng kontrol sa sarili niyang katawan.Ang balak lang talaga ni Celestine pagpasok niya sa loob ay turuan siya ng leksyon gamit ang silver needle.Sino’ng mag-aakala na pati ang cypress grass ay nawala na rin? Iniisip ni Celestine na baka iyon talaga ang plano ni Louis at pinapunta lang siya roon para paglaruan.Eh 'di ibigay na lang sa kanya ang hairpin. Gusto pala niya ng laro, ha? Wala namang problema iyon kay Celestine. Game na game siya.Walang kwenta si Louis! Niloko lang siya nito para makuha ang kanyang katawan. Ibinulsa ni Celestine muli ang kanyang magandang hairpin at binuksan ang pinto.Nagulat ang bodyguard sa labas nang makita si Celestine.Napaisip malala ang bodyguard..‘Tha

Hindi nagsalita noon si Celestine.Hindi siya bumaba ng sasakyan, bagkus ay tinitigan lang niya si Benjamin.Nakatayo si Benjamin sa labas ng sasakyan at tinitigan siya, "Gusto mo ba talaga nung kwintas na iyon?”Hindi pa rin sumagot si Celestine.Naiinis siya at napaisip.‘Paanong napunta sa kanya ang kwintas na ‘yon?’Pero hindi na iyon inisip ni Celestine.. Kumukulo na ang tiyan niya.Nagugutom na talaga siya nang malala. Hindi pwede iyon.Isa pa, naisip ni Celestine..Sayang naman kung hindi siya kakain. Libre na iyon, e. Papatulan na niya.Pumasok si Celestine sa restaurant at nagpadala ng lokasyon kay Vernard, "Halika't kumain. May tanga na manlilibre sa’yo. Dalian mo, ha? Kanina pa kita hinahanap, e.”Dinala ni Benjamin si Celestine sa isang private room.Tiningnan niya ang buong paligid ng private room. Maganda at maayos ito. Sakto, bukas din ang TV na naroon.Nanonood si Celestine ng balita, iniisip kung magsasampa ba ng reklamo si Louis. Naiisip niyang mas mabuting makauwi a