Lahat ng Kabanata ng สามีอยากก้าวหน้าต้องช่วยข้าทำสวน: Kabanata 41 - Kabanata 42

บทที่ 10.2ได้พบเจอนับเป็นวาสนาหลังจากส่งพี่ชายและน้องชายออกจากเมืองเทียนฉีซ่งไป๋ลู่ก็กลับมาที่หมู่บ้านอันฉีพร้อมกับคนในหมู่บ้าน“อาไป๋ตอนนี้พี่ชายน้องชายของเจ้าล้วนไม่อยู่บ้าน เจ้าอยู่ที่นี่เพียงลำพังไม่ปลอดภัยนัก เอาเช่นนี้ดีหรือไม่เจ้าไปอยู่กับข้าที่บ้านตระกูลชุนของพวกเรา”อี้เหยาเอ่ยบอกด้วยความห่วงใย แม้ว่าบ้านสามีของนางจะเป็นตระกูลชุนสายรองแต่ก็ไม่ได้คับแคบจนรับเด็กสาวไปอยู่ด้วยไม่ได้ ทว่าซ่งไป๋ลู่กลับไม่คิดเป็นภาระของผู้อื่น แม้ว่าภายนอกร่างกายนี้อาจจะเป็นเพียงเด็กหญิงวัยย่าง12 ปี แต่จิตวิญญาณภายในของนางตอนนี้อายุ 30 กว่าปีแล้ว อีกทั้งโลกก่อนยังเติบโตมาอย่างโดดเดียว ดังนั้นย่อมไม่กลัวการอยู่เพียงลำพัง“น้ำใจของท่านป้าชุนข้ารับไว้แล้ว แต่ที่นี่เป็นบ้านของข้า ข้าย่อมไม่อาจย้ายไปที่อื่น”เมื่อเห็นว่าเด็กสาวยืนกรานหนักแน่นจะไม่ย้ายไปอยู่ที่อื่นทุกคนจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน"เช่นนั้นก็แล้วแต่เจ้า แต่ภายหน้าหากเปลี่ยนใจพวกเราบ้านชุนยินดีต้อนรับเจ้า"ชุนเกาถงเอ่ยบอกเด็กหญิงตรงหน้า ด้วยท่าทางมั่นคงก่อนจากไป ซ่งไป๋ลู่ยืนส่งทุกคนจนลับตาก่อนจะปิดประตูรั้วพาเสี่ยวโกวไปอาบน้ำแล้วเข้านอนทว่าผ่