All Chapters of ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก: Chapter 21 - Chapter 30

ENGINEER 18| อีกไม่นาน | ความหวาดกลัวมันมากขึ้นเป็นเท่าตัว เมื่อได้มาอยู่บนรถสปอร์ตคันหรูเพียงแค่สองต่อสอง ฉันหันไปมองคนข้างๆใบหน้าคมไม่มีทีท่าแสดงสีหน้าใดๆออกมานอกจากสายตาที่ทอดมองไปยังเบื้องหน้าใข้เวลาไม่ถึงสิบห้านาที พี่คาร์เตอร์ขับรถเลี้ยวเข้ามาในห้างสรรพสินค้าชื่อดังย่านใจกลางเมืองคำถามในหัวของฉันตอนนี้คือ พามาที่ห้างทำไมเมื่อรถสปอร์ตคันหรูจอดรถเทียบในช่องว่างของลานจอดรถ"ลง" ร่างสูงเอ่ยบอก ฉันจึงถอดสายเบลล์ที่คาดออกแล้วเปิดประตูลงจากรถ"พี่พาแคร์มาที่ห้างทำไมคะ""ตามมาสิ" เขาไม่ตอบคำถามฉัน แต่กลับออกคำสั่งให้ตามเขาพี่คาร์เตอร์พาฉันมันมายังชั้นบนสุดของห้างสรรพสินค้า ซึ่งมันเป็นชั้นโรงหนัง อยากมาดูหนังหรอ แต่ฉันไม่ได้อยากดู ฉันอยากกลับบ้านตายจริง! ลุงพล ฉันลืมลุงพลคนขับรถของที่บ้าน ทำไงดีหล่ะฉันรีบหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าแล้วกดดูว่ามีสายจากลุงพลหรือเปล่า ปรากฎว่าขึ้นมิสคอลสามสายจากลุงพล ฉันจึงรีบต่อสายโทรหาเป็นการด่วน คุณลุงจอดรถรอฉันนานมากแล้วแน่ๆ"ฮัลโหลคุณลุงคะ แคร์ขอโทษ"(คุณหนูอยู่ไหนครับ ลุงจอดรออยู่หน้าตึกนานแล้ว)"คือหนู...อยู่โรงหนังค่ะ"(คุณหนูไปอยู่ที่นั่นได้ยั

ENGINEER 19| รูปเป็นเหตุ |#วันต่อมา@บ้านทวีพัฒนา#ห้องทำงานพี่คริสพี่คริสเรียกฉันให้ไปหาที่ห้องทำงานเพื่อจะให้ฉันดูแบบห้องที่อินทีเรียออกแบบให้ "น้องแคร์ คุณพอร์ชส่งแบบมาให้พี่ตั้งแต่สองวันก่อน ช่วงนี่พี่งานยุ่งเลยไม่ได้บอก" พี่คริสหันโน๊ตบุ๊คให้ฉันดู"ถูกใจน้องหรือเปล่า" พี่คริสถามในขณะที่ฉันกำลังพิจารณาว่าชอบแบบไหนมากกว่ากัน เพราะพี่พอร์ชส่งมาให้เลือกสองแบบแบบแรกเป็นห้องสีฟ้าสลับขาวอย่างที่ฉันต้องการ ให้ความรู้สึกสงบโปร่งสบายเหมือนอยู่ทะเล ส่วนอีกแบบเป็นลักชัวรี่ เน้นความหรูหรา สวยงาม ห้องแบบนี้เฟอร์นิเจอร์และวัสดุต่างๆคงจะแพงน่าดู อยู่แค่คอนโดไม่ต้องหรูขนาดนี้ก็ได้"แคร์เลือกแบบแรกค่ะ""อืม เดี๋ยวพี่บอกคุณพอร์ชให้" เมื่อฉันเลือกแบบได้อย่างที่ต้องการ จู่ๆเสียงแชทข้อความในโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้นพี่คริสหันมองหน้าฉันสลับกับมองโทรศัพท์ที่ฉันถืออยู่ในมือ"ไม่ดูหล่ะ""กำลังจะดูไงคะ"Lineพี่จิน : น้องแคร์ วันประกวดดาวเดือนจะมีขึ้นในวันศุกร์นี้นะคะแคร์ : ค่ะพี่จิน : กิจกรรมจะจัดขึ้นในช่วงเที่ยง ยังไงพี่รบกวนวันศุกร์น้องแคร์ถึงมหาลัยสักแปดโมงได้ไหมคะ"แคร์ : ได้ค่ะพี่จิน : ดีเลยค่ะ ถ้

ENGINEER 20| ยิ้มละลาย |คาร์เตอร์ลากตัวเธอที่ก่อเรื่องมายังในที่ที่เงียบไม่มีคนพลุกพล่าน แล้วเหวี่ยงตัวเธอให้ล้มไปกองอยู่กับพื้นตุบ~"พะ พี่เตอร์""เธอมีสิทธิ์อะไรไปพูดแบบนั้น" คาร์เตอร์ตะคอกเสียงดังก่อนจะนั่งลงแล้วยกมือข้างหนึ่งบีบเค้นไปที่ข้างแก้มของเธอสองข้าง"อื้อ~เจ็บ" เธอร้องโอดครวญเพราะความเจ็บจากแรงบีบ"พักหลังนี่เธอน่ารำคาญมากนะ""มี่ขอโทษ" เธอยกมือไหว้ร้องขอเพื่อให้ชายที่เธอรักให้อภัย"พี่ไม่ชอบพูดซ้ำๆ เธอน่าจะรู้ดี" เขาพูดเสียงเย็นยะเยือกนั่นยิ่งทำให้คนฟังที่เพิ่งก่อเรื่องมาหมาดๆกลับมีความรู้สึกผวามากกว่าเดิมเมื่อช่วงสายของวันเธอโทรถามคาร์เตอร์เรื่องรูปที่มีแอดมินเอาไปลงในเพจของมหาลัย และแน่นอนว่าคาร์เตอร์ก็เห็นแต่เขาไม่ได้รู้สึกเดือดร้อนอะไร มันก็แค่รูปภาพ ไม่จำเป็นต้องสนใจ แต่กับเธอมันตรงข้าม เธอทั้งน้อยใจทั้งโกรธคาร์เตอร์ที่นับวันยิ่งสนใจหญิงสาวมากขึ้น ผิดกับเธอที่พักหลังเวลาเธอจะชวนเขาไปไหนเขาก็ปฏิเสธทุกครั้ง แม้กระทั่งเรื่องบนเตียงที่ช่วงนี้แทบไม่เรียกหา เธอรู้ตัวดีว่าไม่มีสถานะกับเขานอกจากคู่นอน แต่ทำไมกับเธอคนนั้น ที่ไม่มี Sex Appeal แถมดูจืดชืดกลับดึงดูดเสือตัวน

ENGINEER 21|รอไม่ไหว | ฉันเดินลงจากเวทีหลังจากที่ทำการแสดงเสร็จสิ้นพร้อมกับช่อดอกกกุหลาบที่พี่คาร์เตอร์เอามาให้"พี่เตอร์ให้แคร์หรอ" โดนัทถามหลังจากที่ฉันลงจากเวทีแล้ว"ใช่""พี่เตอร์ชอบแคร์แน่ๆเลย" โดนัททำหน้าดีใจราวกับว่าพี่เขามอบดอกไม้ให้เธออย่างงั้น"ไม่ใช่หรอก พี่เขาอาจจะแค่อยากให้เฉยๆก็ได้""ให้เฉยๆไม่มีหรอกแคร์ นอกซะจากพี่เขามีใจ เอาดอกกุหลาบมายื่นให้ต่อหน้านักศึกษาตั้งกี่ร้อยคน""ดอกกุหลาบไม่ใช่ว่าจะให้กับใครก็ได้หรอกนะ เขาต้องให้กับคนพิเศษในโอกาสพิเศษ และก็เป็น..." ปลายประโยคโดนัทหยุดพูดแล้วชี้มาที่ฉันอย่างเหนียมอายพี่จินมองช่อดอกไม้ที่ฉันถืออยู่แล้วพูด "แปลกมาก""อะไรแปลกคะ" โดนัทถาม"อ้อ เปล่าหรอก ไม่มีอะไร ไปพักผ่อนก่อนเถอะ" ฉันกับโดนัทเดินออกจากหลังเวทีไป"โดนัท เมื่อกี้พี่เขาบอกให้เราไปเจอที่ลานจอดรถหลังตึกแพทย์""จริงดิ" โดนัททำตาโต"อืม แต่เราไม่อยากไป เรากลัว""เดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อน""ไว้รอฟังประกาศผลก่อนแล้วค่อยไป" อย่างน้อยมีโดนัทไปเป็นเพื่อนก็คงไม่เป็นอะไร มีเธอแล้วยังอุ่นใจกว่าไปคนเดียว"ไม่ต้องรอ ไปตอนนี้ ให้ผู้ใหญ่รอนานมันบาปนะ""ผู้ใหญ่? พี่คาร์เตอร์เนี่ยนะ"

#เลิกคลาส (16.00น.)ฉันกับโดนัทลงมายังด้านล่างของตึกหลังจากที่เลิกคลาส แตไม่ทันไรรถสปอร์ตคันหรูสีแดงของพี่คาร์เตอร์ก็จอดเทียบฟุตบาทอยู่หน้าตึกสายตาของนักศึกษาที่เดินผ่านไปมามองไปยังรถสปอร์ตคันหรูที่จอดอยู่ พร้อมกับเสียงกรี๊ดของสาวๆอยากนั่งให้เป็นบุญตูดสักครั้งฝันไปเถอะ นู่นสาวของพี่เตอร์มานู่นแล้วใช่คนที่เพิ่งได้ตำแหน่งดาวมหาลัยป่ะ ก็สมกันอยู่นะ ดีกว่าผู้หญิงคนอื่นๆที่พี่เตอร์เคยควงคนเดียวกับในรูปที่ลงเพจของมหาลัยใช่ป่ะเออๆ คนเดียวกัน"โดนัทตามไปคอนโดเป็นเพื่อนเราหน่อยนะ" ฉันกำชับกับโดนัทอีกครั้ง หลังจากที่ได้ยินเสียงนินทาของนักศึกษาเป็นระยะเมื่อสองชั่วโมงก่อนที่จะขึ้นเรียนฉันบอกกับเพื่อนสาวเอาไว้ว่าให้ไปคอนโดเป็นเพื่อนหน่อย พี่คริสก็กำชับว่าให้ชวนเธอไปเป็นเพื่อน เพราะวันนี้จะมีเฟอร์นิเจอร์มาส่งที่ห้อง"เรารู้แล้ว ว่าแต่แคร์บอกพี่เขายังอ่ะ""ถึงบอกไปเราก็ปฏิเสธอะไรไม่ได้ เราไม่อยากไปกับพี่เขาเลย""แคร์จะบอกว่าปฏิเสธไปก็กลัวว่าจะไปเจอเขาที่คอนโดอยู่ดีใช่ไหม""ใช่""เดี๋ยวเราขับตามไป อยู่ใกล้ๆแค่นี้เอง""อืม รีบๆตามมานะ" ฉันแยกกับโดนัทตรงทางเดิน แล้วเดินตรงไปยังรถสปอร์ตคันหรูแล้ว