Semua Bab คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Bab 321 - Bab 330

ผ่านไปครู่หนึ่ง เฟิงถิงเซินรับสายโทรศัพท์ “เลิกเรียนแล้ว?”“ค่ะ...”เฟิงถิงเซิน “คิดถึงแม่?”“ค่ะ...”“ยังไม่ได้โทรหาแม่?”“ค่ะ”เฟิงถิงเซินอมยิ้มเล็กน้อย พลางกล่าว “โทรเถอะ วันนี้แม่ต้องมีเวลารับโทรศัพท์แน่นอน”เฟิงจิ่งซินได้ยินดังนั้น ตาเป็นประกายทันที “จริงเหรอคะ?”“จริงสิ ไปโทรหาแม่เถอะ”“ได้ค่ะ!”หลังจากที่เฟิงจิ่งซินวางสายแล้ว เธอรีบโทรหาหรงฉือด้วยความรวดเร็วหรงฉือชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นสายเรียกเข้าของเธอแม้ก่อนหน้านี้พวกเธอสองแม่ลูกจะเคยเจอหน้ากันตอนที่เฟิงจิ่งซินหกล้มตกบันไดกับครั้งก่อนที่บ้านตระกูลอวี๋ทว่าการพบหน้ากันสองครั้งนี้ ไม่สามารถนับรวมกับจำนวนที่เธอและเฟิงจิ่งซินที่ต้องเจอกันเดือนละครั้งได้หากตัดการพบหน้าสองครั้งนี้ออกไป ที่จริงเธอกับเฟิงจิ่งซินก็ไม่ได้เจอกันมาเกินหนึ่งเดือนแล้วเมื่อคิดดังนั้น หรงฉือจึงรับเสียโทรศัพท์ “ว่าไงซินซิน เลิกเรียน...”หรงฉือยังพูดไม่ทันจบ เฟิงจิ่งซินเห็นว่าเธอรับสายจริง ๆ ตะโกนด้วยความดีใจ “แม่คะ!”น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจหรงฉือชะงัก หยุดมือที่จับเมาส์ด้วยเช่นกันผ่านไปสองวินาที เธอจึงได้สติกลับมา ขานรับ

สองสามปีมานี้ บริษัทเทคโนโลยีของตระกูลหลินขาดแคลนนักพัฒนาซอฟต์แวร์หลักและอัจฉริยะระดับสูงต้องใช้เงินทุนประคับประคองมาโดยตลอดเพื่อที่จะแก้ปัญหานี้ของตระกูลหลิน การที่เฟิงถิงเซินไปทำงานนอกสถานที่ครั้งนี้ ใช้เวลาอย่างมากที่จะเฟ้นหาเจ้าหน้าที่เทคนิคอัจฉริยะให้บริษัทตระกูลหลินได้จำนวนหนึ่งจึงกลับมาเมื่อเฟิงถิงเซินยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ หลังจากนี้ไม่นานบริษัทเทคโนโลยีของตระกูลหลินก็คงจะฟื้นตัวได้แล้วแต่เรื่องพวกนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับหรงฉือ หากตอนนี้เธอยังปล่อยวางเรื่องเฟิงถิงเซินไม่ได้ หากรู้เรื่องพวกนี้ก็มีแต่จะทำให้เธอทุกข์ใจเท่านั้นดังนั้น เฮ่อฉางปั่วจึงไม่ได้บอกหรงฉือเฮ่อฉางปั่วยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ หลังจากที่พวกเขารับประทานอาหารกลางวัน จึงแยกย้ายกันกลับบ้านเมื่อถึงวันจันทร์ เรื่องโอนอำนาจในการถือหุ้นของซวิ่นตู้ให้หลินอู๋ก็เสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้วหรงฉือและอวี้มั่วซวินก็คงจะรู้เช่นกัน เพราะองค์กรสหภาพแรงงานได้ทราบแล้วก็ประกาศลงกลุ่มทันทีไม่ว่าจะเป็นวิลล่ามูลค่าสามพันล้านบาทที่เฟิงถิงเซินยกให้ซุนเยว่ชิงหรือจะเป็นเรื่องที่ยกหุ้นบางส่วนของตนให้หลินอุ๋ในช่วงวันวาเลนไทน์ เรื่อ

แต่พวกเขาก็ไม่ได้เอ่ยปากเปิดโปงออกไปทั้งคู่หรงฉือและอวี้มั่วซวินกำลังคุยกับคนอื่นอยู่ จึงไม่ได้สังเกตตอนที่พวกเขามองหน้ากันหรงฉือยังไม่ได้รับประทานอาหารเย็น หลังจากที่พูดคุยไปสักพัก จึงเดินออกจากกลุ่มฝูงชนไปกินอาหารที่โซนบริการตัวเองกู้เหยียนเดินตามหลังไป เป็นฝ่ายเข้าไปคุยกับหรงฉือก่อนฉีอวี้หมิงอยู่ที่โซนบริการตัวเองพอดี เห็นพวกเขาไม่รู้ว่าเห็นอะไรเข้า ชะงักไปทันที หลังจากที่ส่งเสียงไม่สบอารมณ์ออกมาก็หันตัวเดินไปหาเฟิงถิงเซินและหลินอู๋ พลางกล่าวกับเฟิงถิงเซิน “กู้เหยียนคนนั้นดูเหมือนจะชอบหรงฉือเข้าให้แล้ว สายตาที่เขามองหรงฉือ...เหอะ!”เฟิงถิงเซินได้ยินดังนั้น มองไปทางที่ฉีอวี้หมิงชี้ ก็เห็นว่าหรงฉือกำลังคุยกู้เหยียนอยู่กู้เหยียนก้มหน้าเล็กน้อยตอนที่มองหรงฉือ แววตานั้น...แฝงด้วยความอบอุ่นและความเสน่หาเมื่อผู้ชายมองผู้หญิงจริงๆและกู้เหยียนก็เอาใจใส่เธออย่างมากเช่นกัน นำแก้วเปล่าของเธอไปวางไว้ด้านข้าง ตามด้วยตักเค้กที่อยู่ชั้นบนยื่นให้เธอ...เฟิงถิงเซินเห็นความอ่อนโยนและเอาใจใส่ของกู้เหยียน ขมวดคิ้วด้วยความสนใจอย่างยิ่งหลังจากที่ฉีอวี้หมิงกล่าวจบ ที่จริงหลินอู๋มองไปทางหรงฉ

หรงฉือเมินเขา เฟิงถิงเซินก็ไม่ได้พูดอะไรอีกกู้เหยียนออกมาจากที่จอดรถด้านข้างอีกแห่งหนึ่ง เมื่อเห็นพวกเขา เขาเดินไปหาหรงฉือ“อรุณสวัสดิ์ครับ”หรงฉือพยักหน้า “อรุณสวัสดิ์ค่ะ”กู้เหยียนชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นหันหน้าไปกล่าวทักทายเฟิงถิงเซินอย่างเรียบนิ่ง “อรุณสวัสดิ์ครับ”เฟิงถิงเซินยิ้ม “อรุณสวัสดิ์ครับ”วันนี้เฟิงถิงเซินมาเจรจาความร่วมมือที่ฉางโม่ในฐานะที่หรงฉือเป็นคนสำคัญของบริษัท เมื่อบังเอิญเจอคู่เจรจาที่มาถึงบริษัท เธอควรจะต้อนรับอย่างอบอุ่นจึงจะถูกต้องแต่กู้เหยียนพบว่าหลังจากที่ทักทายหรงฉือและเฟิงถิงเซินแล้วจึงพบว่า หรงฉือไม่ได้หันกลับมาพูดกับเฟิงถิงเซิน ทำเพียงเดินมุ่งหน้าไปโดยไม่เหลียวหลัง ไม่มีความตั้งใจที่จะต้อนรับเฟิงถิงเซินแม้แต่น้อยเป็นเพราะความสัมพันธ์ของเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ หรงฉือจึงมีท่าทีแบบนี้กับเฟิงถิงเซิน?เมื่อคิดดังนี้ เขาหันกลับไปชำเลืองเฟิงถิงเซินเล็กน้อยถูกหรงฉือปฏิบัติตัวใส่แบบนี้ ดูแล้วเฟิงถิงเซินกลับไม่วี่แววว่าจะโกรธแม้แต่น้อยกู้เหยียนก็ไม่ได้พูดอะไรอีกพวกเขาสี่คนเดินเข้าลิฟต์ไปอย่างเงียบงันกู้เหยียนยืนข้างหรงฉือในลิฟต์หรงฉือสวมรองเ

เพื่อนสนิทจากเมืองชีหงของคุณยายหรงมาหาเธอที่เมืองตูเฉิงช่วงเช้าหรงฉือเพิ่งจะประชุมเสร็จ คุณยายก็โทรมาให้เธอไปร่วมรับประทานอาหารกับพวกเขาตอนที่หรงฉือกำลังยืนรออยู่หน้าลิฟต์ ตอนนี้พวกกรรมการผู้จัดการคนใหม่ของฉางโม่หลันเซียว เฟิงถิงเซินและเฉิงหยวนก็เดินมาทางประตูลิฟต์เช่นกัน เมื่อเห็นเธอ หลันเซียวชิงพูดทักทายเธอก่อน “สวัสดีครับคุณหรง”หรงฉือพยักหน้าหลันเซียวไม่รู้ว่าเฟิงถิงเซินและหรงฉือรู้จักกันหรือไม่แต่เขารู้ว่าช่วงเวลาสองสามวันที่เฟิงถิงเซินมาเจรจาความร่วมมือที่ฉางโม่ ดูเหมือนแต่ไรมาหรงฉือและเฟิงถิงเซินจะยังไม่เคยเจอหน้ากันเมื่อเห็นว่าหรงฉือเห็นเฟิงถิงเซินแล้วไม่ได้เป็นฝ่ายทักทายก่อน เขาจึงคิดไปว่าหรงฉือไม่รู้จักเฟิงถิงเซิน เขากล่าวแนะนำ “คุณหรงครับ ท่านนี้คือประธานเฟิงของเฟิงซื่อกรุ๊ปครับ”ตามด้วยการหันไปพูดกับเฟิงถิงเซิน “ท่านนี้คือคุณหรงจากแผนกวิจัยและพัฒนาของพวกเราฉางโม่ครับ”หรงฉือไม่ได้มองเฟิงถิงเซิน พลางกล่าว “ฉันทราบค่ะ”เฟิงถิงเซินชำเลืองมองเธอเล็กน้อย พลางกล่าวกับหลันเซียว “ไม่ต้องแนะนำหรอกครับ พวกเราสนิทกันอยู่แล้ว”หลันเซียวหยุดชะงักทันที หันมองเขาแล้วมองที