All Chapters of คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Chapter 511 - Chapter 520

ทางด้านหรงฉือกับเหยียนอวิ้นจือพวกเขากำลังนั่งคุยระลึกความหลังกันอย่างสนุกสนานในห้องส่วนตัว อีกด้านหนึ่งเฟิงถิงเซินกลับเพิ่งจะถึงห้องส่วนตัวและนั่งลงได้ไม่นาน ก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามาแล้วเฟิงถิงเซินออกไปรับโทรศัพท์ด้านนอกส่วนหลินอู๋หยิบวารสารที่พกติดตัวออกมา พูดขึ้นว่า “ซินซิน น้าอ่านหนังสือแปบหนึ่งก่อนนะ หนูเล่นเองคนเดียวไปก่อนได้ไหม?”“ได้ค่ะ” ถึงเฟิงจิ่งซินจะใช้ชีวิตอยู่ในประเทศเอนาวาสองปี ภาษาอังกฤษของเธอค่อนข้างดีเลยทีเดียว เมื่อเห็นหน้าปกกับชื่อของวารสารที่อยู่ในมือหลินอู๋ ก็พูดขึ้นว่า “คุณน้า วารสารเล่มนี้คุณพ่อก็มีค่ะ”หลินอู๋รู้ว่าเฟิงถิงเซินติดตามข่าวสารล่าสุดของแวดวงเอไออย่างใกล้ชิดมาโดยตลอดยิ่งไปกว่านั้น ตอนที่เธอถามเมื่อสองวันก่อน ตอนนั้นเฟิงถิงเซินก็บอกว่าเขาอ่านแล้วด้วยเหตุนี้ พอได้ยินเฟิงจิ่งซินพูดแบบนั้น เธอก็พูดว่า “อื้ม น้ารู้”พูดถึงเรื่องนี้ เฟิงจิ่งซินก็นึกถึงหรงฉือขึ้นมา อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “วันนั้นคุณแม่กลับมา คุณพ่อกลัวว่าคุณแม่จะเบื่อเลยขึ้นไปหยิบหนังสือจากชั้นบนลงมาให้คุณแม่อ่าน คืนวันนั้น หลังจากที่เห็นคุณแม่อ่านจบแล้ว คุณพ่อยังพูดคุยถึงเนื้อหาในวารส

ช่วงนี้เฟิงถิงเซินยุ่งมาก ข้าวยังทานไม่เสร็จ ก็มีโทรศัพท์เข้ามาอีกแล้วตอนที่เฟิงถิงเซินออกไปรับโทรศัพท์อีกครั้ง หลินอู๋เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ พูดกับเฟิงจิ่งซินว่า “จริงสิ ซินซิน วันจันทร์หนูเปิดเทอม น้าไปส่งหนูที่โรงเรียนแล้วกัน”เฟิงจิ่งซินได้ยินเธอพูดแบบนี้ สีหน้าก็ดูลำบากใจเล็กน้อย แล้วพูดขึ้นว่า “ขอโทษนะคะน้าอู๋อู๋ หนูบอกกับคุณแม่แล้วว่าจะให้คุณแม่ไปส่งหนูที่โรงเรียน คุณแม่ก็รับปากหนูแล้วค่ะ”“อย่างนั้นเหรอ”หลินอู๋ได้ยินแบบนั้น ก็ไม่ได้ฝืนอะไรอีก……คืนวันอาทิตย์ หลังหรงฉือทานอาหารเสร็จ และกำลังจะพักผ่อน โทรศัพท์ของเฟิงจิ่งซินก็โทรเข้ามาแล้วหรงฉือเพิ่งจะรับสาย เฟิงจิ่งซินก็พูดขึ้นก่อนว่า “คุณแม่ พรุ่งนี้เช้าหนูกับคุณพ่อจะเข้าไปหาคุณแม่ที่นั่น ถึงตอนนั้นคุณแม่กับคุณพ่อก็ไปส่งหนูที่โรงเรียนด้วยกันนะคะ”“โอเค แม่เข้าใจแล้ว”เช้าวันรุ่งขึ้น หรงฉือเพิ่งจะทานอาหารเช้าได้ไม่นาน เฟิงถิงเซินกับเฟิงจิ่งซินก็มาถึงแล้วหรงฉือเพิ่งจะหยิบกุญแจรถออกจากบ้าน ก็ถูกเฟิงจิ่งซินที่ลงมาจากรถดึงให้เดินไปทางรถของเฟิงถิงเซิน แล้วพูดว่า “คุณแม่ไม่ทันแล้ว รีบขึ้นรถเถอะค่ะ”หรงฉือพูดว่า “เดี๋ย

ตอนกลางวัน หลินอู๋มุ่งหน้าไปเฟิงซื่อ เพื่อเตรียมไปพบคู่ค้าคนหนึ่งของซวิ่นตู่กับเฟิงถิงเซินตอนที่เธอถึงเฟิงซื่อ เฟิงถิงเซินยังคงกำลังประชุมอยู่เช้านี้ เฟิงถิงเซินประชุมสามครั้งติดต่อกัน หลินอู๋รอนานมาก ในที่สุดเฟิงถิงเซินก็ประชุมเสร็จสักทีเมื่อกลับมาถึงห้องทำงานแล้วเห็นเธอ เฟิงถิงเซินก็พยักหน้าไปทางเธอเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า “มาแล้วเหรอ”หลินอู๋ยิ้มเล็กน้อย ตอบกลับว่า “อืม”“ผมยังมีงานที่ต้องจัดการอีกสักหน่อย ต้องรออีกสักพักจึงจะไปได้”หลินอู๋​ตอบว่า “ไม่เป็นไร คุณทำงานไปเถอะ”ตอนที่เฟิงถิงเซินจัดการเอกสารหลายฉบับอยู่บนโต๊ะทำงาน เฉิงหยวนก็รายงานแผนการเดินทางอยู่ข้าง ๆ เขาเฟิงถิงเซินพูดว่า “วันนี้ตอนเช้าผมคุยกับคุณเคตผ่านทางโทรศัพท์แล้ว ผมจะเลื่อนไปประเทศเอนาวาช้ากว่าเดิมสองวัน”“ได้ครับ”เฉิงหยวนไม่ถามอะไรมาก ก็พูดต่อแต่หลินอู๋ฟังอยู่ข้าง ๆ ขนตากลับสั่นไหวเล็กน้อยอีกสามคืนข้างหน้า จะเป็นงานเลี้ยงครบรอบของฉางโม่พอดีหากเฟิงถิงเซินเลื่อนไปประเทศเอนาวา อย่างนั้นเขาจะต้องไปเข้าร่วมงานเลี้ยงครบรอบของฉางโม่แน่ตอนที่เฟิงถิงเซินได้รับบัตรเชิญที่ฉางโม่ส่งมา เธอเคยรับปากว่าจะไป

พริบตาเดียวก็ถึงวันงานเลี้ยงครบรอบฉางโม่แล้วบ่ายวันนั้น หรงฉือกับอวี้มั่วซวินไม่ได้ทำงานอีก หลังจากเตรียมตัวอยู่ครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็แต่งกายจัดเต็มมาถึงงานเลี้ยงแล้วงานเลี้ยงครบรอบในครั้งนี้ พวกเขาเชิญแขกมามากมายพวกเขามาถึงงานเลี้ยงได้ไม่นาน แขกก็เริ่มทยอยมาถึงงานอย่างต่อเนื่องเหรินจี่เฟิงก็เป็นหนึ่งในนั้นแม้เหรินจี่เฟิงจะไม่ชอบหรงฉือกับอวี้มั่วซวิน แต่เพราะเรื่องงาน เขาเลยไม่ได้พบหน้าหลินอู๋มาช่วงหนึ่งแล้ว เขารู้ว่างานเลี้ยงครบรอบของฉางโม่ในวันนี้ หลินอู๋ก็จะมาด้วย ดังนั้น เขาจึงตั้งใจมาเร็วขึ้นหน่อยอวี้มั่วซวินกำลังทักทายแขกไม่กี่คนที่เพิ่งจะมาถึงเมื่อเห็นเหรินจี่เฟิง แม้หรงฉือจะไม่ชอบเขา แต่ก็ยังคงก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายอย่างสุภาพว่า “ประธานเหริน ไม่ได้เจอกันนานเลย เชิญด้านในค่ะ”เหรินจี่เฟิงเหลือบมองเธอด้วยความเย็นชาแวบหนึ่ง เห็นหรงฉือพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เขาไม่อยากก่อให้เกิดข้อขัดแย้งใด ๆ จึงพยักหน้าตอบกลับอย่างเรียบเฉย เพียงแต่ เขาดูใจลอยชัดเจน ขณะที่ตอบกลับหรงฉือ สายตาก็สอดส่องมองไปรอบ ๆ ห้องโถงใหญ่อย่างรวดเร็วตอนที่มองไม่เห็นหลินอู๋ สายตาของเขาก็ฉายแววผิดหว

หลินอู๋มองมาเช่นกันก่อนหน้านี้เธอก็คิดว่าอวี้มั่วซวินกับหรงฉือมีความสัมพันธ์แบบนั้นแต่หลังจากได้รู้ความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างหรงฉือกับหนานจื้อจือและฉางโม่ ตอนนี้เธอก็ไม่แน่ใจแล้วเธอยังสังเกตเห็นว่า หลังฉีอวี้หมิงถามคำถามนี้เสร็จ เฟิงถิงเซินก็มองไปทางเฮ่อฉางปั่ว ราวกับเขาก็สนใจกับคำตอบนี้เหมือนกันหลินอู๋เม้มริมฝีปากเล็กน้อยฉีอวี้หมิงก็สังเกตเห็นแล้ว แต่เขาคิดว่าเฟิงถิงเซินแค่รู้สึกสงสัยก็เท่านั้น เฮ่อฉางปั่วได้ยิน กลับนิ่งเงียบเล็กน้อย ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้น นายไปถามสักหน่อย?”ฉีอวี้หมิง “...”คิดว่าที่เฮ่อฉางปั่วพูดแบบนี้ หมายความว่าเขาไม่สนใจเรื่องระหว่างหรงฉือกับอวี้มั่วซวินเรื่องที่เขาอยากซุบซิบไม่มีใครเข้าร่วม เขาจึงเบะปากอย่างเซ็ง ๆ พอหลินอู๋ได้ยินคำตอบของเฮ่อฉางปั่ว ก็ยกมุมปากขึ้นอย่างเย้ยหยันจนแทบมองไม่เห็นหากเธอไม่รู้ความคิดที่เฮ่อฉางปั่วมีต่อหรงฉือ เธอคงเป็นเหมือนกับฉีอวี้หมิง คิดว่าเฮ่อฉางปั่วไม่ชอบได้ชอบหรงฉือ และไม่อยากพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอที่เขาไม่พูดอะไรเลย จริง ๆ แล้วกำลังปกป้องหรงฉืออยู่ต่างหากเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สมองของเธอก็สว่า