“คุณหลิน”เห็นเหรินจี่เฟิงเดินเข้ามา หลินอู๋ก็ยิ้มเล็กน้อย พูดว่า “ประธานเหริน”เหรินจี่เฟิงมองซ้ายทีขวาที ก่อนจะถามว่า “ทำไมยืนอยู่ที่นี่คนเดียว? ประธานเฟิงล่ะ?”หลินอู๋ชี้ไปทิศทางหนึ่ง ตอบกลับว่า “ถิงเซินคุยเรื่องงานกับใครบางคนอยู่ทางนั้น”เหรินจี่เฟิงมองไปตามทิศทางที่เธอชี้ ไม่นานสายตาก็หันกลับมายังใบหน้าของเธออีกครั้งเขาชะงักไปเล็กน้อย ยังคงอดไม่ได้ เอ่ยปากพูดว่า “คุณหลินดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลย เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?”รอยยิ้มของหลินอู๋หยุดลงเมื่อเห็นปฏิกิริยาของหลินอู๋ เหรินจี่เฟิงก็ถามอีกว่า “เป็นเพราะหรงฉือ?”พูดจบ ไม่รอให้หลินอู๋พูด เหรินจี่เฟิงก็มองไปทางหรงฉืออย่างเย็นชาแวบหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “คนอย่างเธอ คิดไม่ถึงว่าจะเจริญก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็ว แม้แต่หนานจื้อจือกับภรรยาของเขาดูเหมือนจะชอบเธอมาก โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย”วันนี้หลินอู๋อารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไรจริง ๆ และที่เธออารมณ์ไม่ดีจริง ๆ ก็เกี่ยวข้องกับหรงฉือแต่ไม่ใช่อย่างที่เหรินจี่เฟิงคิดแบบนั้นความจริง เธอแค่กำลังกังวลว่าสถานะที่หรงฉือเป็นลูกศิษย์ของหนานจื้อจือ แถมเธอยังเป็นผู้ก่อตั้งฉางโม่จะถูกเปิดเผยต่
Read more